اینکه در مجالس می گویند (برای سلامتی امام زمان(عج) صلوات) یا (برای تعجیل در فرج دعا کنید)، مگر ایشان هم مثل بقیه مردم دچار بیماری می شوند یا با دعای ما فرج و ظهور ایشان نزدیک می شود؟!

اینکه در مجالس می گویند (برای سلامتی امام زمان(عج) صلوات) یا (برای تعجیل در فرج دعا کنید)، مگر ایشان هم مثل بقیه مردم دچار بیماری می شوند یا با دعای ما فرج و ظهور ایشان نزدیک می شود؟!

دعا برای سلامتی و فرج امام عصر(عج)، اطاعت از امر خداوند و پیروی از رسول اکرم و اهل بیت (علیهم السلام)  است. (دعا) برای آن حضرت دارای آثار و حکمت هایی است ؛ از جمله:
1. نشانه علاقه و محبّت قلبی به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.
2. گشایش و فرج مؤمنان در آن است ؛ چنان که خود آن حضرت در نامه ای مرقوم داشتند: (برای تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود)[1].
3. فزونی نعمت، یکی از آثار دعا برای آن حضرت است ؛ زیرا شکر نعمت های الهی - به خصوص نعمت امامت ولایت آن حضرت - موجب افزونی نعمت است. علاوه بر اینکه شکر واقعی، موجب فاصله گیری از گناه و تقرّب به خداوند است و این در جلب نعمت های الهی مؤثّر است. مسلّم است که دعا برای امام زمان(عج) موجب احترام و بزرگداشت آن حضرت و توجّه بسیار و دائمی به او و ادای شکر نعمت وجود آن حضرت است.
4. دعا، اظهار تجدید عهد و پیمان با آن حضرت است و محتوای پیمان با او، دین داری، شریعت محوری و تصمیم قلبی بر اطاعت امر امام (علیه السلام)  و یاری رساندن او با نثار جان و مال است.
5. سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران است. زنده نگه داشتن مسئله امامت، از امور بسیار ضروری و مورد تصدیق عقل و شرع است و دعا برای امام زمان(عج)، در راستای همین مهم قابل ارزیابی است.
6. ادای حقوق بسیاری که آن حضرت بر ما دارد، دعاهای ما دارای این فایده است که بعضی از حقوق او را ادا کنیم[2].
7. دعا برای آن حضرت، این فایده را هم دارد که خود آن حضرت نیز برای یاری دهنده و دعا کننده اش دعا می کند[3] ؛ زیرا این دستور دینی ما است که قطعا مورد عمل او قرار دارد.
8. از دیگر فواید دعا، تقرّب دعا کننده به خداوند متعال است ؛ زیرا ائمه اطهار (علیهم السلام)  وسیله های تقرّب و وصول الی اللّه  هستند.
9. از دیگر آثار دعا برای ولی عصر(عج) نورانیت قلب دعا کننده و کسب نور از آن خورشید فروزان الهی است. اشراق نور امام (علیه السلام)  بر قلب مؤمن، درخشنده تر از خورشید نور افشان است[4].
10. طول عمر، از دیگر منافع و آثار دعا برای امام زمان(عج) است و روایات متعددی بر این امر دلالت دارد و...[5].
مضمون کلّی دعای (اللهم کن لولیک...) درخواست یاری الهی و حفظ و سلامتی آقا امام زمان(عج) است که از جمله وظایف مهم شیعیان در عصر غیبت است. در این دعا از خداوند می خواهیم که ولیّ و سرپرست آن حضرت باشد ؛ یعنی، او را تحت ولایت خاصه خودش - که مخصوص مقرّبان درگاهش است - قرار بدهد و حافظ و نگه دار او از جمیع بدی ها، بلاها و سختی ها باشد. همچنین قائد و رهبر و پیشوا برای آن حضرت باشد ؛ یعنی، او را تحت زعامت و قیادت مخصوص خود قرار دهد... در ادامه از خداوند می خواهیم که (عین)، یعنی، نگهبان آن حضرت باشد و او را تحت حراست و حمایت خاصه خودش، از هر گزندی حفظ کند و آن حضرت را به گونه ای در زمین مستقرّ سازد که مردم با میل و رغبت، ولایت او را بپذیرند و سالیان سال، حضرت بدین گونه بر مردم حکومت کند.
اوقات دعا:
از ادله نقلی استفاده می شود که اگر دعا برای امام زمان(عج) در موقعیت ممتاز و حالت مناسب روحی و جسمی و در مکان و زمان خاصی مطرح شود، اجابتش سریع تر و تحقّق آثارش زودتر و بیشتر خواهد بود. بعضی از زمان ها و موقعیت های ویژه و ممتاز در مورد دعا برای آن حضرت عبارت است از:
1. بعد از نمازهای واجب (به خصوص نماز ظهر، نماز عصر و نماز صبح) ؛
2. بعد از هر دو رکعت نماز شب ؛
3. در قنوت نماز و سجده شکر نماز ؛
4. هر صبح و شام، به خصوص روزهای پنج شنبه و جمعه ؛
5. روزهای نوروز، عرفه، عید فطر و عید قربان ؛
6. ماه مبارک رمضان، روز دحوالارض، روز عاشورا و شب و روز نیمه شعبان ؛
7. بعد از ذکر مصیبت امام حسین (علیه السلام)  و بعد از زیارت امام زمان(عج) ؛
8. به هنگام گریه از ترس خداوند ؛
9. به هنگام نجات از غصه ها، در سختی ها و مشکلات، در نزد هر نعمت و زوال آن ؛
10. بعد از نماز جعفر طیّار ؛
11. در مسجدالحرام، وادی عرفات، سرداب مقدّس سامرا، حرم امام حسین (علیه السلام) ، حرم امام رضا (علیه السلام)  و حرم تمام ائمه (علیهم السلام)  ؛
12. در تمام مکان های منسوب به امام زمان (مانند مسجد کوفه، مسجد سهله و مسجد جمکران) ؛
13. مداومت چهل روزه بر دعا و...[6].
پی نوشت ها
_____________________
[1]. کمال الدین، ج 3، ص 685.
[2]. ر.ک: کافی، ج 2، ص 172 ؛ بحارالانوار، ج 72، ص 226.
[3]. ر.ک: مهج الدعوات، ص 302.
[4]. کافی، ج 1، ص 194.
[5]. ر.ک: سید مهدی شمس الدین، در ساحل انتظار، ص 38 - 41.
[6]. ر.ک: در ساحل انتظار، ص 43 - 45 ؛ بحارالانوار، ج 86، ص 61 ؛ مستدرک الوسائل، ج 1، ص 348 ؛ فلاح السائل، ص 199 ؛ مهج الدعوات، ص 49 ؛ کمال الدین، ج 2، ص 428 ؛ اقبال الاعمال، ص 133، 164 و 312 ؛ زادالعماد، ص 384 و 277 ؛ کامل الزیارات، ص 238 و... .