سلام. ایا کمک مالی به جنگ سوریه و عراق بر علیه داعش مصداق جهاد با مال که خدا در قران فرموده میشود؟ اگر میشود ما چگونه کمک ها را به دست رزمندگان برسانیم؟

سلام. ایا کمک مالی به جنگ سوریه و عراق بر علیه داعش مصداق جهاد با مال که خدا در قران فرموده میشود؟ اگر میشود ما چگونه کمک ها را به دست رزمندگان برسانیم؟

با سلام، احساس مسئولیت و آمادگی شما در کمک به مسلمانان و مظلومین نشانه ایمان راسخ شما و قابل تقدیر است. کمک به مردم کشورهای سوریه و عراق در راستای منافع ملی کشور و مبانی اسلامی و مسئولیت انسانی می باشد. نظام جمهوری اسلامی و مردم مسلمان ایران بر اساس وظیفه انسانی و اسلامی خود و بر اساس منافع ملی به این کشورها کمک می نمایند. زیرا براساس اصول و آموزه‌های دینی، جامعه اسلامی پیکره واحدی است؛ چنان که قرآن می‌فرماید: (ان هذه امتکم امةً واحدةً و انا ربکم فاعبدون) (سوره مؤمنون، آیه 52) بر اساس این آیه، همبستگی عمیقی بین همه مسلمانان دنیا، صرف نظر از هرگونه مرزبندی و جغرافیایی به جهت وحدت کلمه و اعتقاد به تعالیم الهی، وجود دارد، هم‌دردی، هم‌دلی و هم‌نوایی، یکی از خصایص بارز و برجسته امت اسلامی است که دل‌های آنان را به یکدیگر نزدیک می‌کند. پیامبر گرامی اسلام در بیان این واقعیت می‌فرمایند: (حکایت مؤمنان در دوستی و مهربانی چون اعضای یک پیکر است؛ وقتی یکی از آنها رنجور می‌شود، دیگران به مراقبت و حمایت از او همداستان می‌شوند)، (نهج‌الفصاحه، ش 2712) بنابراین، مردم مسلمان ایران نمی توانند نسبت به سرنوشت سایر مسلمانان بی تفاوت باشند و وظیفه اسلامی ایجاب می کند که تا حد امکان به آنها کمک نمایند. مگر نه اینکه پیامبر گرامی اسلام در ان حدیث مشهور می فرمایند: ( مَنْ اَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مَنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادی یا لَلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ) (هر کس صبح کند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نیست و هر کس فریاد کمک خواهی کسی را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست. ) (کافی، ج 2، ص 164) خداوند متعال در قرآن کریم با صراحت به حمایت و دفاع از ستمدیدگانی که مورد ظلم قرار گرفته و از وطن و سرزمین خویش اخراج و آواره شده‌اند، فرمان می‌دهد. در قرآن چنین آمده است: (چرا در راه خدا و برای رهایی مردان و زنان و کودکانی که [به دست ستم‌گران تضعیف شده‌اند]، پیکار نمی‌کنید؟ همان افراد [ستمدیده‌ای‌] که می‌گویند: پروردگار ما را از این شهر (مکّه) که اهلش ستم‌گرند، بیرون ببر و از طرف خود برای ما سرپرستی قرار ده واز جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما). استاد شهید مطهری نیز در این زمینه می‌گوید: (هرگاه گروهی با ما نخواهد بجنگد، ولی مرتکب یک ظلم فاحش نسبت به یک عده افراد انسان‌ها شده است و ما قدرت داریم آن انسان‌های دیگر را که تحت تجاوز قرار گرفته‌اند، نجات دهیم، اگر نجات ندهیم، در واقع، به ظلم این ظالم نسبت به آن مظلوم، کمک کرده‌ایم. ما در جایی که هستیم، کسی به ما تجاوزی نکرده، ولی یک عده از مردم دیگر که ممکن است مسلمان باشند و ممکن است مسلمان هم نباشند، اگر مسلمان باشند، مثل جریان فلسطینی که اسراییلی‌ها آنها را از خانه‌هایشان آواره کرده‌اند، اموالشان را برده‌اند، انواع ظلم‌ها را نسبت به آنها مرتکب شده اند، ولی فعلاً به ما کاری ندارند، آیا برای ما جایز است که به کمک این مظلوم‌های مسلمان بشتابیم؛ برای نجات دادن آنها؟ بله، این هم جایز است؛ بلکه واجب است. این هم یک امر ابتدایی نیست. این هم به کمک مظلوم شتافتن است؛ برای نجات دادن از دست ظلم بالخصوص که آن مظلوم، مسلمان باشد).(مرتضی مطهری، جهاد، انتشارات اسلامی، ص 30-29) در تجاوز اسراییل به کشورهای اسلامی، آیةالله سید محسن حکیم، سید هادی میلانی، سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، سید ابوالقاسم خویی، سید علی موسوی بهبهانی، بهاءالدین محلاتی، سید عبدالله شیرازی و بسیاری دیگر از عالمان، با صدور اعلامیه‌هایی از عموم مسلمانان خواستند تا به یاری مسلمانان مظلوم فلسطین و کشورهای مورد تجاوز بشتابند. در بخشی از اطلاعیه‌های آیةالله شیخ بهاءالدین محلاتی آمده است: (بر همه مسلمانان جهان واجب است که از هرگونه مساعدت مادی و معنوی نسبت به اعراب مسلمان دریغ ندارند و هر نوع معامله و ارتباطی که منشأ تقویت اسرائیل بشود یا در آمادگی آنها برای مبارزه و پیکار با کشورهای عربی دخالت داشته باشد، حرام و در حکم مبارزه با اسلام است).(سید حمید روحانی، تاریخ نهضت امام خمینی، ج 2، ص 348) امام خمینی در نهم اسفند سال 1366 در جمع اعضای شورای مرکزی حزب الله لبنان چنین گفت: (همه شیاطین مجتمعند که نگذارند اسلام رشد کند و ما باید این معنا را در نظر داشته باشیم که با تمام قوا و تا آخرین نفرمان مهیا شویم و در راه خدا جهاد کنیم. دفاع از نوامیس مسلمین و دفاع از بلاد اسلامی و دفاع از همه حیثیات مسلمین، امری است لازم و ما باید خودمان رإ؛ ّّهم برای مقاصد الهی و دفاع از مسلمین مهیا کنیم و خصوصاً در این شرایطی که فرزندان واقعی فلسطین اسلامی و لبنان، یعنی حزب الله و مسلمانان انقلابی سرزمین غصب شده و لبنان، با نثار خون و جان خود فریاد (یا للمسلمین) سر می‌دهند، با تمام قدرت معنوی ومادی در مقابل اسرائیل و متجاوزین بایستیم و در مقابل آن همه سفاکی‌ها و ددمنشی‌ها، مقاومت و پایمردی کنیم و به یاری آنان بشتابیم و سازشکاران را شناسایی و به مردم معرفی‌کنیم).(صحیفه امام، ج 20، ص 487) بنابراین آیا جمهوری اسلامی و آحاد امت اسلامی می توانند نسبت به سرنوشت سایر مسلمانان بی تفاوت باشند.؟ اسلام و مسلمانی را نمی توان به محدوده مرز های جغرافیایی و کشور محدود ساخت. علاوه بر این مسئولیت اسلامی، وظیفه و وجدان انسانی حکم می کند که کشور و ملت ما نسبت به سرنوشت و وضعیت مردم عراق و سوریه و البته برخی دیگر کشورها بی تفاوت نباشد و تا آنجا که می تواند بر اساس این وظیفه باید به این کشورها در مقابله با گروهکهای تروریستی داعش و النصره که استقلال و امنیت این کشورها را به خطر انداخته اند، کمک نماید. آیا می توان وجدان انسانی را در این زمینه نادیده گرفت؟ گرچه نیازمندان در کشور نیز باید مورد یاری و حمایت نظام قرار بیگرند، اما این دلیل نمی شود که از سرنوشت سایر انسانها نیز غافل بود و باید بین این دو وظیفه و مسئولیت جمع کرد. در کنار آموزه های دینی و مسئولیت اسلامی و انسانی ، کمک به این کشورها در راستای منافع کشورمان است، زیرا امنیت تنها در محدوده مرز های کشور خلاصه نشده است و منطق ایجاب می کند که به کشورهای همسایه در ریشه کن نمودن عوامل نا امنی و نفوذ بیگانگان در منطقه کمک شود و با توجه به همسایگی کشورمان با این کشورها، نا امنی و حضور گروههای تروریستی در این کشورها تهدیدی برای امنیت کشور ما نیز محسوب می گردد. بنابراین کمک نظام جمهوری اسلامی مردم مسلمان ایران به این کشورها بر منطق روشن و محکمی استوار است و در راستای حفظ منافع ملی و عمل به مسئولیت و وظایف انسانی و اسلامی است. نظام جمهوری اسلامی بر اساس وظیفه دینی خود، حمایت از کشورهای اسلامی در برابر توطئه ها را وظیفه خود می داند و برای کمک به دولت عراق و سوریه در مقابله با گروههای تکفیری داعش اعلام آمادگی نموده است و در مواردی هم کمکهایی به این دولتها جهت مقابله با داعش داشته است، هر گونه کمکی به مردم عراق و سوریه توسط جمهوری اسلامی به عراق از طریق رسمی صورت می گیرد.