نجاست بهائیان بر اساس آموزههای اسلامی کسی که منکر خدا باشد، یا برای خداوند متعال شریک قائل باشد و یا اینکه پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمدبن عبداللَّهصلی الله علیه وآله را قبول نداشته و یا یکی از ضروریات دین مبین اسلام را منکر شود، کافر بوده و کافر هم نجس است. مطابق آیه شریفه (یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ)؛ توبه، (9)، آیه 28. و روایات متعدد، نظیر روایت امام صادقعلیه السلام که میفرماید: (مَنْ نَصَبَ دینًا غَیرَ دینِ الْمُؤْمِنین (-(اسلام )-) فَهُوَ مُشْرِکٌ)؛ ر.ک: وسائل الشیعه، حر عاملی، ج 1، کتاب الطهاره، ابواب مقدمه عبادت، باب 2، ح 3، ص 30، الاحیاء التراث، قم، ط اول، 1409 ه.ق.. بهائیان به دلیل عقاید ضاله و شرکآلود خویش، نجس میباشند؛ زیرا آنان از یک سو مدعی الوهیت و نبوت باب و بهاء بوده و منکر خاتمیت نبی مکرم اسلام هستند ر.ک: البهائیة و جذورها البابیة، عامر النجار، دارالمنتخب العربی، ط اول، 1419ه.ق، ص44. و از سوی دیگر منکر احکام ضروری دین مثل نماز، روزه و... بوده و دین اسلام را منسوخ میدانند بهائی چه میگوید، جواد تهرانی، مشهد: خراسان، 1341، ج 2، ص 2. و به علاوه، نه تنها منکر وجود نازنین حضرت بقیةاللَّه الاعظم هستند، بلکه دشمن او نیز میباشند. در نتیجه به خاطر این عقاید آنها از منظر همه مسلمانان کافر و نجساند. چنانکه شورای فقه اسلامی در پنجمین اجلاس کنفرانس سران اسلامی سال 1987 میلادی (1365 شمسی) که در کویت برگزار شد، ضمن بررسی همه جانبه ادعاهای باب و بهاء و اظهارات کفرآمیز آنها، فرقه ضاله بهائیت را تکفیر کرد و نظر خود را درباره این فرقه ضاله چنین بیان نمود: (واجب است گروههای اسلامی در تمامی نقاط جهان، خطر این گروه و جریان الحادی را که دستیابی به اسلام را در ابعاد اعتقادات، احکام شریعت و حیات طیبه اسلامی مورد هجمه قرار داده است با تمام امکانات خود از بین ببرند.) و مقرر دارد: (آنچه را که بهاءاللَّه ادعا کرده از رسالت و نزول وحی و... تغییراتی را که به وجود آورده و در فروع دین به تواتر ثابت شده است، انکار ضروریات و مسلمات دین به شمار میرود و منکر این ضروریات به اجماع همه مسلمانان، مشمول احکام کفار میشود) محمدعلی تسخیری، تقاریر عن المؤتمرات الدولیه، محورالاول مع مؤتمرات مجمع الفقه الاسلامی، داراحیأ التراث العربی، الطبعه الاولی، 1424ه، 2003 میلادی، صص 327- 326.. مجمع پژوهشهای اسلامی دانشگاه الازهر مصر نیز با ارائه گزارشی، فرقه بهائیت را خدمتگزار صهیونیست و استعمار غرب، و عمل آنان را انتشار فتنه و آشوب میان امت اسلامی دانسته و با صدور فتوایی اعلام مینماید: (بهائیت به هیچ وجه یک دین یا مذهب آسمانی نیست و اعتقادات آن از هرگونه تعالیم دینی به دور است و پیروان آن همگی گمراه و منحرف هستند هرکس دارای تفکر بهائی باشد کافر است)بهائیان خدمتگزار صهیونیستاند، خبرگزاری مجمع تقریب مذاهب اسلامی، 13/2/1388.. همچنین دارالافتاء الازهر در فتوایی اعلام میکند: (بهائیت یک فرقه و گروه مرتد از اسلام است، درست نیست که به آن ایمان آورد و با آنها مشارکت نمود و نسبت به ایجاد جمعیتها و مؤسساتی که ایجاد میکنند نباید بیتفاوت بود و چشم پوشید. این به آن سبب است که آنها براساس عقیده به حلول و تشریع غیر از آنچه خداوند نازل کرده و ادعای نبوت و حتی ادعای الوهیت به وجود آمدهاند). علمای سعودی نیز چنین دیدگاهی نسبت به این فرقه دارند؛ چنانکه شیخ عبدالعزیزبن باز مفتی سابق مملکت سعودی در پاسخ به این سؤال که؛ (کسانی که معتقد به مذهب بهاءاللَّه شدهاند و کسی که مدعی نبوت و همچنین مدعی است که خداوند در او حلول کرده است حکمشان چیست؟ آیا برای مسلمانان جایز است که به این کافران اجازه دهند تا در قبرستان مسلمانان دفن شوند؟) اینگونه فتوا میدهد: (اگر عقیده بهائیت همانگونه باشد که ذکر گردید در کفرشان هیچ شکی وجود ندارد بنابراین درست نیست که آنها را در قبرستان مسلمانان دفن نمود. هرکس بعد از بعثت پیامبر ما محمدصلی الله علیه وآله مدعی نبوت باشد دروغگوست و به نص و اجماع مسلمانان کافر است...) به نقل از: مروری بر آنچه دین بهائیت خوانده میشود، پایگاه نقد و بررسی بهائیت. از منظر فقهای شیعه و مراجع عظام تقلید نیز فرقه گمراه بهائیت کافر و محکوم به نجاست میباشند. که در ادامه همین بخش تعدادی از فتاوای مراجع عظام تقلید ارائه گردد. دوستی با بهائیان در آموزههای اسلامی از دوستی با کفار، نهی گردیده است. در قرآن با هشدارهای قاطعانهای برمیخوریم که میفرماید: (لاَّ یتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَن یفْعَلْ ذَلِکَ فَلَیسَ مِنَ اللّهِ فِی شَیءٍ)؛ آل عمران (3)، آیه 28.؛ (مؤمنان نباید کافران را به جای مؤمنان به دوستی بگیرند و هر که چنین کند در هیچ چیز (-(او را)-) از (-(دوستی)-) خدا (-(بهرهای)-) نیست). براین اساس دوستی و معاشرت با بهائیان جایز نیست، زیرا همانگونه که گذشت بهائی کافر و نجس است. در حقیقت نجاست کافران و مشرکین یک نوع آلودگی باطنی و معنوی است که آثار آن به جسم آنها نیز سرایت کرده و فایده مهم پرهیز از آنها حفظ عقاید و اخلاق جامعه میباشد. خصوصاً افرادی که از توانائی دینی بالائی برخوردار نبوده و با آمیزش و معاشرت با افراد منحرف و گمراه تحت تأثیر قرار گرفته و منحرف میشوند. بر این اساس معاشرت بدون ضابطه با آنان مشکلات فکری و اعتقادی را به همراه خواهد داشت. امیرالمومنین علیعلیه السلام میفرمایند: (فاعلموا ان الهالک من هلک دینه و الحریب من حرب دینه؛ کافی، ج 2، ص 216، حدیث 2؛ بحارالانوار، ج 68،؛ و بدانید که از میان رفته، کسی است که دینش از دست برود و دزد زده و بیچیز کسی است که دینش را از او ربوده باشند). به همین دلیل مصلحین و دلسوزان به افراد معمولی سفارش میکنند که از معاشرت با افراد گمراه و منحرف دوری کنند تا از انحراف و گمراهی محفوظ باشند. البته این سخن بدان معنا نیست که هیچکس هیچ مراودهای با کفار نداشته باشد بلکه ارتباط عالمان و اندیشمندان دینی با دانشمندان کافر امری مطلوب و چه بسا ضروری است؛ زیرا این مراوده نه تنها تأثیری در عقاید علما و دانشمندان به وجود نمیآورد بلکه آنان میتوانند با شیوهها و دستورالعملهای خاص که در اسلام بدان سفارش شده است به تغییر افکار دانشمندان کافر و نیز ترویج عقاید اسلامی اقدام نمایند. برخی فتاوا جهت آشنائی بیشتر با نظرات فقهی مراجع عظام تقلید پیرامون حکم دوستی و معاشرت با فرقه ضاله بهائیت، تعدادی از فتاوا ارائه میگردد: 1. حضرت امام خمینی (ره)؛ (هر نوع معامله و خرید و فروش و غیره با بهائیان حرام است) توضیحالمسائل، امام خمینی (ره).. 2. آیةاللَّه فاضل لنکرانی؛ (فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و معامله و خرید و فروش با آنان اگر موجب تقویتشان شود حرام است و در صورت تماس آنها با غذاها و خوراکیها مراعات مسائل طهارت واجب است و رابطه با آنها در صورتی که تحت تأثیر سخنان و عقاید باطل آنها واقع شوید جایز نیست، بنابراین باید خیلی مواظب باشید و اگر نمیتوانید او را ارشاد به دین اسلام نمایید بهتر است ارتباط در حد یک احوالپرسی بیشتر نباشد) جامع المسائل، آیةاللَّه العظمی فاضل، ج 1، ص 41.. 3. آیةاللَّه مکارم شیرازی؛ (رفت و آمد و دوستی با اعضای فرقه ضاله جایز نیست مگر اینکه امید هدایت آنها برود) پایگاه اطلاع رسانی، آیةاللَّه العظمی مکارم شیرازی.. 4. آیةاللَّه خامنهای؛ س 328: لطفاً به سؤالات زیر پاسخ فرمائید: 1) معاشرت و همنشینی و دست دادن دانشآموزان مسلمان با دانشآموزان پیرو فرقه گمراه بهائیت، اعم از این که دختر باشند یا پسر، مکلّف باشند یا غیر مکلّف، در داخل مدرسه یا خارج از آن، در دوران ابتدائی، متوسطه و پیش دانشگاهی، چه حکمی دارد؟ 2) رفتار استادان و مربیان با دانشآموزانی که بهائی بودن خود را آشکار میکنند و یا یقین داریم که بهائی هستند، چگونه باید باشد؟ 3) استفاده از وسایلی که همه دانش آموزان از آنها استفاده میکنند مانند: شیر آب آشامیدنی، شیر توالت و آفتابه آن، صابون و مانند آن، با این که علم به مرطوب بودن دست و بدن داریم، چه حکمی دارد؟ ج: همه پیروان فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و در صورت تماس آنها با چیزی، مراعات مسائل طهارت در رابطه با آنها، نسبت به اموری که مشروط به طهارت است، واجب است. ولی رفتار مدیران و معلمان و مربیان با دانشآموزان بهائی باید بر اساس مقررات قانونی و اخلاق اسلامی باشد. س 329: خواهشمندیم تکلیف مؤمنین را در برخورد با فرقه گمراه بهائیت و آثار حضور پیروان آن در میان جامعه اسلامی، بیان فرمائید. ج: همه مؤمنین باید با حیلهها و مفاسد فرقه گمراه بهائیت مقابله نموده و از انحراف و پیوستن دیگران به آن جلوگیری کنند. س 330: گاهی بعضی از پیروان فرقه گمراه بهائیت برای ما غذا یا چیز دیگری میآورند، آیا استفاده از آنها برای ما جایز است؟ ج: از هرگونه معاشرت با این فرقه ضالّه مضلّه، اجتناب نمائید. س 331: بهائیان بسیاری در اینجا کنار ما زندگی میکنند که رفت و آمد زیادی در خانههای ما دارند. عدهای میگویند که بهائیها نجس هستند و عدهای هم آنها را پاک میدانند. این گروه از بهائیها اخلاق خوبی از خود آشکار میکنند، آیا آنها نجس هستند یا پاک؟ ج: آنها نجس و دشمن دین و ایمانِ شما هستند، پس فرزندان عزیزم جداً از آنها بپرهیزید اجوبة الاستفتاءات، آیةاللَّه العظمی سید علی خامنهای، تهران: انتشارات بینالمللی الهدی، 1384، صص71-70..
نجاست بهائیان
بر اساس آموزههای اسلامی کسی که منکر خدا باشد، یا برای خداوند متعال شریک قائل باشد و یا اینکه پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمدبن عبداللَّهصلی الله علیه وآله را قبول نداشته و یا یکی از ضروریات دین مبین اسلام را منکر شود، کافر بوده و کافر هم نجس است.
مطابق آیه شریفه (یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ)؛ توبه، (9)، آیه 28. و روایات متعدد، نظیر روایت امام صادقعلیه السلام که میفرماید: (مَنْ نَصَبَ دینًا غَیرَ دینِ الْمُؤْمِنین (-(اسلام )-) فَهُوَ مُشْرِکٌ)؛ ر.ک: وسائل الشیعه، حر عاملی، ج 1، کتاب الطهاره، ابواب مقدمه عبادت، باب 2، ح 3، ص 30، الاحیاء التراث، قم، ط اول، 1409 ه.ق..
بهائیان به دلیل عقاید ضاله و شرکآلود خویش، نجس میباشند؛ زیرا آنان از یک سو مدعی الوهیت و نبوت باب و بهاء بوده و منکر خاتمیت نبی مکرم اسلام هستند ر.ک: البهائیة و جذورها البابیة، عامر النجار، دارالمنتخب العربی، ط اول، 1419ه.ق، ص44. و از سوی دیگر منکر احکام ضروری دین مثل نماز، روزه و... بوده و دین اسلام را منسوخ میدانند بهائی چه میگوید، جواد تهرانی، مشهد: خراسان، 1341، ج 2، ص 2. و به علاوه، نه تنها منکر وجود نازنین حضرت بقیةاللَّه الاعظم هستند، بلکه دشمن او نیز میباشند. در نتیجه به خاطر این عقاید آنها از منظر همه مسلمانان کافر و نجساند.
چنانکه شورای فقه اسلامی در پنجمین اجلاس کنفرانس سران اسلامی سال 1987 میلادی (1365 شمسی) که در کویت برگزار شد، ضمن بررسی همه جانبه ادعاهای باب و بهاء و اظهارات کفرآمیز آنها، فرقه ضاله بهائیت را تکفیر کرد و نظر خود را درباره این فرقه ضاله چنین بیان نمود:
(واجب است گروههای اسلامی در تمامی نقاط جهان، خطر این گروه و جریان الحادی را که دستیابی به اسلام را در ابعاد اعتقادات، احکام شریعت و حیات طیبه اسلامی مورد هجمه قرار داده است با تمام امکانات خود از بین ببرند.)
و مقرر دارد: (آنچه را که بهاءاللَّه ادعا کرده از رسالت و نزول وحی و... تغییراتی را که به وجود آورده و در فروع دین به تواتر ثابت شده است، انکار ضروریات و مسلمات دین به شمار میرود و منکر این ضروریات به اجماع همه مسلمانان، مشمول احکام کفار میشود) محمدعلی تسخیری، تقاریر عن المؤتمرات الدولیه، محورالاول مع مؤتمرات مجمع الفقه الاسلامی، داراحیأ التراث العربی، الطبعه الاولی، 1424ه، 2003 میلادی، صص 327- 326..
مجمع پژوهشهای اسلامی دانشگاه الازهر مصر نیز با ارائه گزارشی، فرقه بهائیت را خدمتگزار صهیونیست و استعمار غرب، و عمل آنان را انتشار فتنه و آشوب میان امت اسلامی دانسته و با صدور فتوایی اعلام مینماید:
(بهائیت به هیچ وجه یک دین یا مذهب آسمانی نیست و اعتقادات آن از هرگونه تعالیم دینی به دور است و پیروان آن همگی گمراه و منحرف هستند هرکس دارای تفکر بهائی باشد کافر است)بهائیان خدمتگزار صهیونیستاند، خبرگزاری مجمع تقریب مذاهب اسلامی، 13/2/1388..
همچنین دارالافتاء الازهر در فتوایی اعلام میکند:
(بهائیت یک فرقه و گروه مرتد از اسلام است، درست نیست که به آن ایمان آورد و با آنها مشارکت نمود و نسبت به ایجاد جمعیتها و مؤسساتی که ایجاد میکنند نباید بیتفاوت بود و چشم پوشید. این به آن سبب است که آنها براساس عقیده به حلول و تشریع غیر از آنچه خداوند نازل کرده و ادعای نبوت و حتی ادعای الوهیت به وجود آمدهاند). علمای سعودی نیز چنین دیدگاهی نسبت به این فرقه دارند؛ چنانکه شیخ عبدالعزیزبن باز مفتی سابق مملکت سعودی در پاسخ به این سؤال که؛ (کسانی که معتقد به مذهب بهاءاللَّه شدهاند و کسی که مدعی نبوت و همچنین مدعی است که خداوند در او حلول کرده است حکمشان چیست؟ آیا برای مسلمانان جایز است که به این کافران اجازه دهند تا در قبرستان مسلمانان دفن شوند؟) اینگونه فتوا میدهد: (اگر عقیده بهائیت همانگونه باشد که ذکر گردید در کفرشان هیچ شکی وجود ندارد بنابراین درست نیست که آنها را در قبرستان مسلمانان دفن نمود. هرکس بعد از بعثت پیامبر ما محمدصلی الله علیه وآله مدعی نبوت باشد دروغگوست و به نص و اجماع مسلمانان کافر است...) به نقل از: مروری بر آنچه دین بهائیت خوانده میشود، پایگاه نقد و بررسی بهائیت.
از منظر فقهای شیعه و مراجع عظام تقلید نیز فرقه گمراه بهائیت کافر و محکوم به نجاست میباشند. که در ادامه همین بخش تعدادی از فتاوای مراجع عظام تقلید ارائه گردد.
دوستی با بهائیان
در آموزههای اسلامی از دوستی با کفار، نهی گردیده است. در قرآن با هشدارهای قاطعانهای برمیخوریم که میفرماید: (لاَّ یتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَن یفْعَلْ ذَلِکَ فَلَیسَ مِنَ اللّهِ فِی شَیءٍ)؛ آل عمران (3)، آیه 28.؛ (مؤمنان نباید کافران را به جای مؤمنان به دوستی بگیرند و هر که چنین کند در هیچ چیز (-(او را)-) از (-(دوستی)-) خدا (-(بهرهای)-) نیست).
براین اساس دوستی و معاشرت با بهائیان جایز نیست، زیرا همانگونه که گذشت بهائی کافر و نجس است.
در حقیقت نجاست کافران و مشرکین یک نوع آلودگی باطنی و معنوی است که آثار آن به جسم آنها نیز سرایت کرده و فایده مهم پرهیز از آنها حفظ عقاید و اخلاق جامعه میباشد. خصوصاً افرادی که از توانائی دینی بالائی برخوردار نبوده و با آمیزش و معاشرت با افراد منحرف و گمراه تحت تأثیر قرار گرفته و منحرف میشوند. بر این اساس معاشرت بدون ضابطه با آنان مشکلات فکری و اعتقادی را به همراه خواهد داشت.
امیرالمومنین علیعلیه السلام میفرمایند: (فاعلموا ان الهالک من هلک دینه و الحریب من حرب دینه؛ کافی، ج 2، ص 216، حدیث 2؛ بحارالانوار، ج 68،؛ و بدانید که از میان رفته، کسی است که دینش از دست برود و دزد زده و بیچیز کسی است که دینش را از او ربوده باشند). به همین دلیل مصلحین و دلسوزان به افراد معمولی سفارش میکنند که از معاشرت با افراد گمراه و منحرف دوری کنند تا از انحراف و گمراهی محفوظ باشند. البته این سخن بدان معنا نیست که هیچکس هیچ مراودهای با کفار نداشته باشد بلکه ارتباط عالمان و اندیشمندان دینی با دانشمندان کافر امری مطلوب و چه بسا ضروری است؛ زیرا این مراوده نه تنها تأثیری در عقاید علما و دانشمندان به وجود نمیآورد بلکه آنان میتوانند با شیوهها و دستورالعملهای خاص که در اسلام بدان سفارش شده است به تغییر افکار دانشمندان کافر و نیز ترویج عقاید اسلامی اقدام نمایند.
برخی فتاوا
جهت آشنائی بیشتر با نظرات فقهی مراجع عظام تقلید پیرامون حکم دوستی و معاشرت با فرقه ضاله بهائیت، تعدادی از فتاوا ارائه میگردد:
1. حضرت امام خمینی (ره)؛
(هر نوع معامله و خرید و فروش و غیره با بهائیان حرام است) توضیحالمسائل، امام خمینی (ره)..
2. آیةاللَّه فاضل لنکرانی؛
(فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و معامله و خرید و فروش با آنان اگر موجب تقویتشان شود حرام است و در صورت تماس آنها با غذاها و خوراکیها مراعات مسائل طهارت واجب است و رابطه با آنها در صورتی که تحت تأثیر سخنان و عقاید باطل آنها واقع شوید جایز نیست، بنابراین باید خیلی مواظب باشید و اگر نمیتوانید او را ارشاد به دین اسلام نمایید بهتر است ارتباط در حد یک احوالپرسی بیشتر نباشد) جامع المسائل، آیةاللَّه العظمی فاضل، ج 1، ص 41..
3. آیةاللَّه مکارم شیرازی؛
(رفت و آمد و دوستی با اعضای فرقه ضاله جایز نیست مگر اینکه امید هدایت آنها برود) پایگاه اطلاع رسانی، آیةاللَّه العظمی مکارم شیرازی..
4. آیةاللَّه خامنهای؛
س 328: لطفاً به سؤالات زیر پاسخ فرمائید:
1) معاشرت و همنشینی و دست دادن دانشآموزان مسلمان با دانشآموزان پیرو فرقه گمراه بهائیت، اعم از این که دختر باشند یا پسر، مکلّف باشند یا غیر مکلّف، در داخل مدرسه یا خارج از آن، در دوران ابتدائی، متوسطه و پیش دانشگاهی، چه حکمی دارد؟
2) رفتار استادان و مربیان با دانشآموزانی که بهائی بودن خود را آشکار میکنند و یا یقین داریم که بهائی هستند، چگونه باید باشد؟
3) استفاده از وسایلی که همه دانش آموزان از آنها استفاده میکنند مانند: شیر آب آشامیدنی، شیر توالت و آفتابه آن، صابون و مانند آن، با این که علم به مرطوب بودن دست و بدن داریم، چه حکمی دارد؟
ج: همه پیروان فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و در صورت تماس آنها با چیزی، مراعات مسائل طهارت در رابطه با آنها، نسبت به اموری که مشروط به طهارت است، واجب است. ولی رفتار مدیران و معلمان و مربیان با دانشآموزان بهائی باید بر اساس مقررات قانونی و اخلاق اسلامی باشد.
س 329: خواهشمندیم تکلیف مؤمنین را در برخورد با فرقه گمراه بهائیت و آثار حضور پیروان آن در میان جامعه اسلامی، بیان فرمائید.
ج: همه مؤمنین باید با حیلهها و مفاسد فرقه گمراه بهائیت مقابله نموده و از انحراف و پیوستن دیگران به آن جلوگیری کنند.
س 330: گاهی بعضی از پیروان فرقه گمراه بهائیت برای ما غذا یا چیز دیگری میآورند، آیا استفاده از آنها برای ما جایز است؟
ج: از هرگونه معاشرت با این فرقه ضالّه مضلّه، اجتناب نمائید.
س 331: بهائیان بسیاری در اینجا کنار ما زندگی میکنند که رفت و آمد زیادی در خانههای ما دارند. عدهای میگویند که بهائیها نجس هستند و عدهای هم آنها را پاک میدانند. این گروه از بهائیها اخلاق خوبی از خود آشکار میکنند، آیا آنها نجس هستند یا پاک؟
ج: آنها نجس و دشمن دین و ایمانِ شما هستند، پس فرزندان عزیزم جداً از آنها بپرهیزید اجوبة الاستفتاءات، آیةاللَّه العظمی سید علی خامنهای، تهران: انتشارات بینالمللی الهدی، 1384، صص71-70..
- [سایر] چرا بهائیان را نجس می دانیم؟ از نظر اسلام دوستی و معاشرت با آنها چه حکمی دارد؟
- [سایر] محبت و دوستی از نظر اسلام چیست؟
- [آیت الله نوری همدانی] نظر حضرتعالی درباره طهارت یا عدم طهارت اهل کتاب چیست و بفرمایید معاشرت و دوستی و هم سفره شدن مسلمین با ایشان جایز است یا خیر؟
- [سایر] از نظر اسلام چه نوع دوستی، انسان را به سوی تکامل و رشد هدایت می کند؟
- [سایر] علت رویگردانی بسیاری بهائیان از بهائیت و بازگشت آنان به اسلام چیست؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] حکم ازدواج موقت یا دائم زن یا مرد مسلمان با بهائیان چیست؟
- [سایر] نظر اسلام در خصوص روابط دختر و پسر چیست و چه ایرادی دارد انسان دوستی از جنس مخالف داشته باشد؟
- [سایر] علت رویگردانی بسیاری بهائیان از بهائیت و بازگشت آنان به اسلام چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] معاشرت مسلمانان با پیروان دیگر ادیان الهی (مسیحی، یهودی و زرتشتی)، از نظر شارع مقدّس چگونه است؟ آیا از غذاها و نان آنها میتوان مصرف کرد؟
- [آیت الله بهجت] رفت و آمد و معاشرت با دانشجویان ارمنی در خوابگاه و پاکی و نجاست آن ها از نظر شرعی چه حکمی دارد؟
- [امام خمینی] اگر مراوده و معاشرت علمای اعلام با ظلمه و سلاطین جور، موجب تخفیف ظلم آنها شود، باید ملاحظه کنند که آیا ترک معاشرت اهم است- زیرا ممکن است معاشرت موجب سستی عقاید مردم شود، و موجب هتک اسلام و مراجع اسلام شود- یا تخفیف ظلم، پس هر کدام اهم است، به آن عمل کنند.
- [امام خمینی] قوانین و مصوباتی که از مجالس قانونگذاری دولتهای جائر به امر عمال اجانب خَذَلَهم اللَّه تعالی بر خلاف صریح قرآن کریم و سنّت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم میگذرد و گذشته است، از نظر اسلام لغو و از نظر قانون بیارزش است، و لازم است مسلمانها از امرکننده و رأیدهنده به هر طور ممکن است اعراض کنند، و با آنها معاشرت و معامله نکنند، و آنان مجرمند و عملکننده به رأی آنها معصیت کار و فاسق است.
- [آیت الله اردبیلی] معاشرت و رابطه با غیر مسلمانان نیز باید مطابق با مقرّرات اسلام تنظیم گردد، بنابر این باید از کارهایی همچون تخلّف از قراردادها، پیمانها و وعدهها، غَشّ در معامله، کم فروشی، خیانت در امانت، اجحاف و نظایر آن خودداری شود.
- [آیت الله بهجت] اگر انسان ببیند کسی چیز نجسی را می خورد یا با لباس نجس نماز می خواند، لازم نیست به او بگوید مگر این که با او طوری معاشرت داشته باشد که اگر نگوید لوازم مشترک بین آندو نجس خواهد شد .
- [آیت الله اردبیلی] معاشرت و روابط بین مسلمانان باید بر اساس برادری و رعایت حقوق و حیثیّت و نوامیس یکدیگر تنظیم گردد؛ پس اموری از قبیل عدالت، احسان، صداقت، احترام، حسن ظن، فداکاری، ادای امانت، حفظ اسرار یکدیگر، اصلاح ذاتالبین، مشورت با یکدیگر و تعاون در اعمال خیر، در معاشرت با یکدیگر باید رعایت شوند، بخصوص اگر طرف معاشرت، پدر و مادر و بستگان، بزرگان دین و دانش، معلّمان و استادان، زنان و خردسالان و افراد محروم و مستضعف و سالخورده و یا مصیبتدیدگان باشند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است باید به میهمانها بگوید اما اگر یکی از میهمانها بفهمد لازم نیست به دیگران خبر دهد ولی چنانچه طوری با انان معاشرت دارد که به واسطه نجس بودن انان خود او مثلا مبتلا به اکل و شرب نجس شود باید بعد از غذا به انان بگوید
- [آیت الله خوئی] اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، باید به میهمانها بگوید، اما اگر یکی از میهمانها بفهمد، لازم نیست به دیگران خبر دهد. ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که ممکن است به واسط نجس بودن آنان خود او هم نجس شود، باید بعد از غذا به آنان بگوید.
- [آیت الله سیستانی] اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است باید با شرط دومی که گذشت به میهمانها بگوید ، و امّا اگر یکی از میهمانها بفهمد لازم نیست به دیگران خبر دهد ، ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که بواسطه نجس بودن آنان ، خود از جهت ابتلای به نجاست ، مبتلا به مخالفت حکم الزامی میشود باید به آنان بگوید .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، باید به مهمانان بگوید. اما اگر یکی از مهمانان بفهمد، لازم نیست به دیگران خبر دهد. ولی چنان چه طوری با آنان معاشرت دارد که ممکن است به واسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود، یا بعد از غذا به آنان بگوید یا خودش به وظیفه شخصی خود عمل کند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است؛ باید به مهمانها بگوید؛ اما اگر یکی از مهمانها بفهمد؛ لازم نیست به دیگران خبر دهد. ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که ممکن است به واسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود؛ باید بعد از غذا به آنان بگوید.