بیماری
مقابل سلامت و تندرستی را بیماری گویند. از آن در بابهای طهارت، صلات، زکات، صوم، اعتکاف، حج، جهاد، حجر، ضمان، وصیّت، نکاح، طلاق، اطعمه و اشربه، ارث، حدود، قصاص و دیات سخن رفته است.
بیماری پارانویید چیست ؟
بیماری پارانویید چیست ؟ خوشحالیم شما مخاطب ما هستید؛ امیدواریم راهنمای خوبی در رابطه با این موضوع برای شما باشیم. (پارانویا)، در تعریف عام، آن حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق العاده و خارج از اندازه‌ای که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماوراء طبیعی، خودشان، دارایی و افراد خانواده شان را تهدید می‌کنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند. امیل کریپلین (Emil Kraepelin 1929-1856) روانشناس آلمانی، در تلاش اولیه خود برای دسته بندی بیماری های روانی، از اصطلاح پارانویای مطلق برای شرح حالت روانی ای استفاده کرد که توهم، جزء اصلی آن باشد، اما این توهم هیچ صدمه و زوال آشکاری به سلامت عقل شخص وارد نکند و نشانه بیماری های دیگری چون جنون زودرس (Dementia Praecox)، که اصطلاح قدیمی بیماری شیزوفرنی است، در آن نباشد. پارانویا، در معنای اصیل یونانی خود، به معنای دیوانگی است (پارا para = خارج ، نوس nous = عقل). کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی، نامی برای تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند؛ برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد. هرچند که اصطلاح پارانویای مطلق دیگر چندان استفاده ندارد و اصطلاح اختلال هذیانی (Delusional Disorder) جایگزین آن شده‌است، اما جدیدا از این لغت برای شرح حالتی به کار می‌رود که شخص مبتلا به آن، از توهمات خود بسیار آزار می‌بیند زیرا : 1. این شخص تصور می‌کند که صدمه یا حادثه آزار دهنده در حال رخ دادن است یا قرار است رخ دهد. 2. شخص تصور می‌کند که شخصی قصد آزار و صدمه رساندن به او را دارد. درمان درمان پارانویا بیش از هر چیز با رفتار درمانی (Behavior Therapy) انجام می‌شود که هدف آن کاستن از حساسیت های فرد مبتلا، نسبت به انتقادها و همچنین تقویت توانایی های اجتماعی او است. سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه است و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند. به همین دلیل، درمان این مشکل، از پیشرفت کندی برخوردار است. برای درمان این افراد باید کوشش شود که در ابتدا چرخه شک و تردید او شکسته شود و او با تمرین های آرامش بخش و روشهای کنترل اضطراب، از حالت انزوا خارج شود و کم کم با کمک پزشک و اطرافیان خود، تغییراتی اساسی در رفتارهای خود به وجود آورد. منابع : 1. دی. اس. ام. 4 : راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی، انجمن روانپزشکی آمریکا؛ مترجمان محمدرضا نیکخو و دیگران. 2. آسیب شناسی روانی، حسین آزاد. 3. آسیب شناسی روانی، سعید شاملو. 4. آسیب شناسی روانی، نجمه حمید. 5. آسیب‌شناسی روانی، مارتین سلیگمن، الاین والکر، دیوید روزنهان ؛ مترجمان رضا رستمی و دیگران. 6. آسیب‌شناسی روانی، جیمز باچر، سوزان مینکا، جیل هولی ؛ مترجم یحیی سید محمدی. نویسنده : حامد محقق زاده
بیماری پارانویید چیست ؟ خوشحالیم شما مخاطب ما هستید؛ امیدواریم راهنمای خوبی در رابطه با این موضوع برای شما باشیم. (پارانویا)، در تعریف عام، آن حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق العاده و خارج از اندازه‌ای که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماوراء طبیعی، خودشان، دارایی و افراد خانواده شان را تهدید می‌کنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند. امیل کریپلین (Emil Kraepelin 1929-1856) روانشناس آلمانی، در تلاش اولیه خود برای دسته بندی بیماری های روانی، از اصطلاح پارانویای مطلق برای شرح حالت روانی ای استفاده کرد که توهم، جزء اصلی آن باشد، اما این توهم هیچ صدمه و زوال آشکاری به سلامت عقل شخص وارد نکند و نشانه بیماری های دیگری چون جنون زودرس (Dementia Praecox)، که اصطلاح قدیمی بیماری شیزوفرنی است، در آن نباشد. پارانویا، در معنای اصیل یونانی خود، به معنای دیوانگی است (پارا para = خارج ، نوس nous = عقل). کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی، نامی برای تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند؛ برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد. هرچند که اصطلاح پارانویای مطلق دیگر چندان استفاده ندارد و اصطلاح اختلال هذیانی (Delusional Disorder) جایگزین آن شده‌است، اما جدیدا از این لغت برای شرح حالتی به کار می‌رود که شخص مبتلا به آن، از توهمات خود بسیار آزار می‌بیند زیرا : 1. این شخص تصور می‌کند که صدمه یا حادثه آزار دهنده در حال رخ دادن است یا قرار است رخ دهد. 2. شخص تصور می‌کند که شخصی قصد آزار و صدمه رساندن به او را دارد. درمان درمان پارانویا بیش از هر چیز با رفتار درمانی (Behavior Therapy) انجام می‌شود که هدف آن کاستن از حساسیت های فرد مبتلا، نسبت به انتقادها و همچنین تقویت توانایی های اجتماعی او است. سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه است و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند. به همین دلیل، درمان این مشکل، از پیشرفت کندی برخوردار است. برای درمان این افراد باید کوشش شود که در ابتدا چرخه شک و تردید او شکسته شود و او با تمرین های آرامش بخش و روشهای کنترل اضطراب، از حالت انزوا خارج شود و کم کم با کمک پزشک و اطرافیان خود، تغییراتی اساسی در رفتارهای خود به وجود آورد. منابع : 1. دی. اس. ام. 4 : راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی، انجمن روانپزشکی آمریکا؛ مترجمان محمدرضا نیکخو و دیگران. 2. آسیب شناسی روانی، حسین آزاد. 3. آسیب شناسی روانی، سعید شاملو. 4. آسیب شناسی روانی، نجمه حمید. 5. آسیب‌شناسی روانی، مارتین سلیگمن، الاین والکر، دیوید روزنهان ؛ مترجمان رضا رستمی و دیگران. 6. آسیب‌شناسی روانی، جیمز باچر، سوزان مینکا، جیل هولی ؛ مترجم یحیی سید محمدی. نویسنده : حامد محقق زاده
عنوان سوال:
بیماری پارانویید چیست ؟
پاسخ:
بیماری پارانویید چیست ؟
خوشحالیم شما مخاطب ما هستید؛ امیدواریم راهنمای خوبی در رابطه با این موضوع برای شما باشیم.
(پارانویا)، در تعریف عام، آن حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق العاده و خارج از اندازه‌ای که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماوراء طبیعی، خودشان، دارایی و افراد خانواده شان را تهدید می‌کنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند. امیل کریپلین (Emil Kraepelin 1929-1856) روانشناس آلمانی، در تلاش اولیه خود برای دسته بندی بیماری های روانی، از اصطلاح پارانویای مطلق برای شرح حالت روانی ای استفاده کرد که توهم، جزء اصلی آن باشد، اما این توهم هیچ صدمه و زوال آشکاری به سلامت عقل شخص وارد نکند و نشانه بیماری های دیگری چون جنون زودرس (Dementia Praecox)، که اصطلاح قدیمی بیماری شیزوفرنی است، در آن نباشد. پارانویا، در معنای اصیل یونانی خود، به معنای دیوانگی است (پارا para = خارج ، نوس nous = عقل). کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی، نامی برای تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند؛ برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد.
هرچند که اصطلاح پارانویای مطلق دیگر چندان استفاده ندارد و اصطلاح اختلال هذیانی (Delusional Disorder) جایگزین آن شده‌است، اما جدیدا از این لغت برای شرح حالتی به کار می‌رود که شخص مبتلا به آن، از توهمات خود بسیار آزار می‌بیند زیرا :
1. این شخص تصور می‌کند که صدمه یا حادثه آزار دهنده در حال رخ دادن است یا قرار است رخ دهد.
2. شخص تصور می‌کند که شخصی قصد آزار و صدمه رساندن به او را دارد.
درمان
درمان پارانویا بیش از هر چیز با رفتار درمانی (Behavior Therapy) انجام می‌شود که هدف آن کاستن از حساسیت های فرد مبتلا، نسبت به انتقادها و همچنین تقویت توانایی های اجتماعی او است. سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه است و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند. به همین دلیل، درمان این مشکل، از پیشرفت کندی برخوردار است. برای درمان این افراد باید کوشش شود که در ابتدا چرخه شک و تردید او شکسته شود و او با تمرین های آرامش بخش و روشهای کنترل اضطراب، از حالت انزوا خارج شود و کم کم با کمک پزشک و اطرافیان خود، تغییراتی اساسی در رفتارهای خود به وجود آورد.
منابع :
1. دی. اس. ام. 4 : راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی، انجمن روانپزشکی آمریکا؛ مترجمان محمدرضا نیکخو و دیگران.
2. آسیب شناسی روانی، حسین آزاد.
3. آسیب شناسی روانی، سعید شاملو.
4. آسیب شناسی روانی، نجمه حمید.
5. آسیب‌شناسی روانی، مارتین سلیگمن، الاین والکر، دیوید روزنهان ؛ مترجمان رضا رستمی و دیگران.
6. آسیب‌شناسی روانی، جیمز باچر، سوزان مینکا، جیل هولی ؛ مترجم یحیی سید محمدی.
نویسنده : حامد محقق زاده
- [سایر] میشه در مورد شخصیت پارانویید و روش درمانش توضیح بدین ؟
- [سایر] خواستگارم پارانوئید است. میخواهم با او ازدواج کنم. لطفا راهنمایی کنید؟
- [سایر] سلام،بیماری کاتاتونیک شکلی از اسکیزوفرنیا هست،یا کاتاتونیک طیف گسترده ای از بیماریهای روانی است،و تنها مختص اسکیزوفرنیا نیست،خیلی از بیماران روانی که علامتهای کاتاتونیک را بروز می‌دهند حتما دچار اسکیزوفرنی نیست،مثل پارانوئید،که هم نوع اسکیزوفرنی دارد و هم اختلال شخصیت است،حالا آیا کاتاتونیک هم اینچنین است یا کاتاتونیک فقط مختص اسکیزوفرنیا است؟با تشکر.
- [سایر] باسلام و خسته نباشید میخواستم سوال کنم ایا کسی که در ازدواج اول به دلیل سوء ظن و بیماری پارانویید از همسرش جدا شده ایا در ارتباط با زنان دیگر هم همین مشکل را خواهد داشت ؟ ایا در ازدواج دوم هم با شکست مواجه خواهد شد یا خیر . لطفا توضیح بفرمایید با تشکر از شما
- [سایر] بنده خواستگاری دارم که قصدمان ازدواج هست ولی تا یکسال آینده آمادگی ازدواج را نداریم. جد پدری بنده در قید حیات نمیباشند و پدرم نیز به دلیل بیماری روانی(پارانویید) در آسایشگاه برای مدتی نامعلوم بستری هستند. با این شرایط ذکر شده آیا خود ما میتوانیم صیغهی محرمیت را برای مدت یک سال بخوانیم؟ تا برای صحبت کردن و آشنایی بیشتر گناهی پیش نیاید؟ و اگر پدر بنده از بیمارستان مرخص شوند و تحت درمان با دارو قرار بگیرند عقد باطل می‌شود؟
- [سایر] بیماری، زکات چیست؟
- [سایر] استمرار بیماری چه اشکالی دارد؟
- [سایر] چه بیماری هایی درمان ندارد؟
- [سایر] بهره های معنوی بیماری چیست؟
- [سایر] همسرم اختلال پارانوئید دارد و روز به روز هم بدتر می شود. بی اعتمادیش تا حدی شده که میخواهد به بقیه آسیب بزند چند روزیه تحت درمان روانپزشک قرار گرفته به نظر شما حالش خوب میشه؟ آیا درمان غیر دارویی هم دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر زن در حال بیماری شوهر کند و به همان بیماری بمیرد، شوهرش اگرچه با او آمیزش نکرده باشد، از او ارث میبرد.
- [آیت الله سبحانی] اگر زن در حال بیماری، شوهر کند و به همان بیماری بمیرد، شوهرش اگرچه با او نزدیکی نکرده باشد، از او ارث می برد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر به واسطه بیماری روزه رمضان را نگیرد و بعد از رمضان بیماری او برطرف شود، ولی عذر دیگری پیدا کند که نتواند تا رمضان بعد قضای روزه را بگیرد، باید روزههایی را که نگرفته قضا نماید و نیز اگر در ماه رمضان، غیر بیماری عذر دیگری داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعد به واسطه بیماری نتواند روزه بگیرد، روزههایی را که نگرفته باید قضا کند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر هر یک از زن یا مرد از قبل از عقد دارای بیماری واگیرداری باشند که غیر قابل درمان بوده و برای طرف مقابل خطر جانی قابل توجهی ایجاد بکند، چنانچه طرف مقابل هنگام عقد علم به بیماری وی نداشته باشد، پس از آن که متوجه بیماری وی شد، می‌تواند عقد را فسخ نماید.
- [آیت الله بهجت] طلاق دادن مکروه است، و طلاق دادن زنی که در حال بیماری است، کراهتش شدیدتر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه به واسطه بیماری، روزه ماه رمضان را نگیرد و بیماری او تا ماه رمضان سال بعد طولانی شود، قضای روزه هایی را که نگرفته واجب نیست، فقط باید برای هر روز یک مد (تقریبا 750 گرم) گندم یا جو و مانند آن به فقیر بدهد، ولی اگر به واسطه عذر دیگری (مثلاً بخاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقی بماند احتیاط واجب آن است که روزه هایی را که نگرفته بعد از ماه رمضان قضا کند و برای هر روز یک مد طعام به فقیر دهد، همچنین اگر ترک روزه بخاطر بیماری بوده، بعد بیماری رفع شده و عذر دیگری مانند مسافرت پیش آمده است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که بیماری جذام (خوره) یا برص (پیسی) دارد بنابر احتیاط نمی تواند امام جماعت شود حتی برای مثل خودش.
- [آیت الله اردبیلی] بنابر احتیاط واجب کسی که بیماری خوره یا پیسی دارد یا کسی که حدّ شرعی خورده، نباید امام جماعت شود.
- [آیت الله بهجت] کسی که بهسبب مسافرت یا بیماری روزه نمیگیرد، نمیتواند زن روزهدار خود را مجبور به نزدیکی کند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که به چنین بیماری مبتلا هستند پس از بهبودی لازم نیست نمازهایی را که در وقت بیماری طبق دستورهای بالا خوانده اند قضا نمایند، ولی اگر قبل از پایان وقت نماز بهبودی یابند باید نمازی را که وقتش باقی است اعاده کنند (بنابر احتیاط واجب).