پسرم چهارم ابتداییه و برای رفتن به مدرسه بی انگیزه است؛ لطفاً منو راهنمایی کنید که چطور باهاش رفتار کنم؟
پسرم چهارم ابتداییه و برای رفتن به مدرسه بی انگیزه است؛ لطفاً منو راهنمایی کنید که چطور باهاش رفتار کنم؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. با سلام خدمت شما؛ این حالت‌ها ممکن است برای هر کودک یا نوجوانی در طول تحصیل پیش بیاید. از این رو نگران نباشید. فقط لازم است کمی با حوصله وقت بگذارید و به نکته‌های زیر توجه فرمایید : 1. از سرزنش و تحقیر کودک به این خاطر که چرا مدرسه نمی‌رود بپرهیزید. این دو رفتار منفی، هم اعتماد به نفس کودک شما را پایین می‌آورد و هم ممکن است او را روی دنده لجبازی بیاندازد. 2. قاطع اما با لحنی مهربان به فرزندتان بگویید که نمی‌تواند با کوچک‌ترین بهانه‌ای مدرسه رفتن را تعطیل کند. به همین منظور برایش قانون بگذارید؛ برای مثال بگویید که حتماً باید تب بالا یا علائم روشنی از بیماری یا یک دلیل قانع کننده و درست داشته باشد تا بتواند به مدرسه نرود. 3. ترتیبی دهید تا روزهایی که اگر فرزندتان به دلایل نامعقول در خانه باقی ‌ماند و به مدرسه نرفت، آن روز به او در خانه خوش نگذرد. برای مثال در چنین روزهایی از بازی، تماشای کارتون و سرگرمی محرومش کنید. برای مثال اگر به بهانه مریضی مدرسه نرفت، در آن روز غذاهایی را که مناسب یک بیمار است به او بدهید و او را در رختخواب نگهدارید. 4. خیلی دوستانه و صمیمانه از او بخواهید تا دربارة‌ اتفاقات شیرین و تلخی که تا به حال در مدرسه و کلاس برایش اتفاق افتاده است برای شما سخن بگوید. سعی کنید با زیرکی متوجه شوید که چه عواملی در مدرسه او را آزار می‌دهد. می‌توانید با همراهی فرزندتان فهرستی از هر آنچه در مدرسه خوشایند اوست و هر آنچه دوست ندارد تهیه کنید. در ادامه روی تک تک موارد درنگ کنید و از او بپرسید که چرا این مورد خوشایند و یا ناخوشایند اوست. اگر لازم شد می‌توانید برای یافتن موارد این فهرست و همچنین دلیل یابی آن از معلم، مسئولین مدرسه و حتی دوستان هم کلاسی‌ او کمک بگیرید؛ البته تا می‌توانید این کار را به صورت مخفیانه از فرزندتان و غیرمستقیم انجام دهید. 5. اگر دلیل بی‌علاقگی فرزند شما به مدرسه، ضعف درسی اوست، با او حتماً در خانه کار کنید تا با آمادگی کافی سر کلاس درس حاضر شود. با این کار شما جلوی اضطراب او را نسبت به خجالت کشیدن و تنبیه شدن در کلاس، درمان می‌کنید. 6. اگر کسی در مدرسه او را مسخره، تهدید یا اذیت می‌کند، دلیل این کارش را متوجه شوید. ابتدا از معلم مدرسه بخواهید که مسأله را به صورت غیر مستقیم پی‌گیری کند. غیر مستقیم یعنی مثلاً یک روز برای بچه‌ها دربارة زشتی مسخره کردن یا اذیت دیگران و نهی آن در دین و اخلاق سخن بگوید. از طرفی هدیه‌ای تهیه کنید (مثلاً یک بسته شکلات) و به فرزندتان بدهید تا با هماهنگی معلم بین همه بچه‌های کلاس تقسیم کند؛ این کار یعنی محبت کردن برای شکستن سدهای بی‌مهری. اشتباه نکنید، این رشوه نیست، این همان است که می‌گوید (با محبت در دیوار سنگی افراد نفوذ کن) و (از محبت خارها گل می شود). وقتی بچه‌ای که فرزند شما را می‌آزارد این محبت را ببیند، به احتمال زیاد زمینه برطرف شدن رفتار نادرستش فراهم می شود. 7. با شناسایی خوشایندهایی که درباره مدرسه دارد، در فرصت‌های مناسب با فرزندتان دربارة‌ آنها صحبت کنید. می‌توانید در طول روز این علاقه‌مندی‌ها را نیز به یادش بیاورید. برای مثال بگویید فرزندم! امروز ورزش دارید مگه نه؟امروز با آقای ... کلاس دارید مگه نه؟ این‌گونه او را از جهت عاطفی به مدرسه پیوند بزنید. 8. از خاطرات شیرین مدرسه خود با کودک سخن بگویید. 9. در زمانی که مدرسه تعطیل و خلوت است، با هماهنگی معلم‌تان به مدرسه بروید و با فرزند خود در مدرسه، راهروها و کلاسش قدم بزنید و روی نیمکت‌ها بنشینید. می‌توانید آنجا از خاطرات تلخ و شیرین خود بگویید. از این که بسیاری از دانشمندان در راه دانش، سختی فراوانی کشیده‌اند اما خسته نشده‌اند و با تلاش پیگیر به موفقیت‌های بالایی دست یافته‌اند. در ضمن می‌توانید از خاطرات او در این فضاها بپرسید. از این که این فضا چرا او را ناراحت می‌کند یا خوشحال. (این در حقیقت همان تکلیف یکی از موارد قبلی بود که در بالا به آن اشاره شد، البته با این تفاوت که این تکلیف در خود فضای مدرسه اجرا می‌شود). 10. ترتیبی دهید تا خواب کودک، کافی (8ساعت) باشد و همچنین وسایل او را شب، قبل از مدرسه رفتن برای نوبت صبحی‌ و چند ساعت قبل، زمان مدرسه رفتن برای نوبت بعدظهری آماده کنید تا هنگام رفتن به مدرسه با اضطراب روانه مدرسه نشود. 11. به تمام اقدامات مثبت از به موقع خوابیدن،‌ به موقع حاضر شدن برای مدرسه،‌ بدون نق زدن مدرسه رفتن، همکاری با معلم در سر کلاس، درست مشق نوشتن و ... امتیاز دهید. برای هر چند امتیاز یک جایزه مناسب قرار دهید. 12. از موفقیت‌های کودکتان در این زمینه نزد خانواده و دیگران تمجید کنید؛‌ همچنین از تشویق کلامی او وقتی که دو نفری هستید نیز غافل نباشید. نویسنده : علی صادقی
عنوان سوال:

پسرم چهارم ابتداییه و برای رفتن به مدرسه بی انگیزه است؛ لطفاً منو راهنمایی کنید که چطور باهاش رفتار کنم؟


پاسخ:

پسرم چهارم ابتداییه و برای رفتن به مدرسه بی انگیزه است؛ لطفاً منو راهنمایی کنید که چطور باهاش رفتار کنم؟

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
با سلام خدمت شما؛ این حالت‌ها ممکن است برای هر کودک یا نوجوانی در طول تحصیل پیش بیاید. از این رو نگران نباشید. فقط لازم است کمی با حوصله وقت بگذارید و به نکته‌های زیر توجه فرمایید :
1. از سرزنش و تحقیر کودک به این خاطر که چرا مدرسه نمی‌رود بپرهیزید. این دو رفتار منفی، هم اعتماد به نفس کودک شما را پایین می‌آورد و هم ممکن است او را روی دنده لجبازی بیاندازد.
2. قاطع اما با لحنی مهربان به فرزندتان بگویید که نمی‌تواند با کوچک‌ترین بهانه‌ای مدرسه رفتن را تعطیل کند. به همین منظور برایش قانون بگذارید؛ برای مثال بگویید که حتماً باید تب بالا یا علائم روشنی از بیماری یا یک دلیل قانع کننده و درست داشته باشد تا بتواند به مدرسه نرود.
3. ترتیبی دهید تا روزهایی که اگر فرزندتان به دلایل نامعقول در خانه باقی ‌ماند و به مدرسه نرفت، آن روز به او در خانه خوش نگذرد. برای مثال در چنین روزهایی از بازی، تماشای کارتون و سرگرمی محرومش کنید. برای مثال اگر به بهانه مریضی مدرسه نرفت، در آن روز غذاهایی را که مناسب یک بیمار است به او بدهید و او را در رختخواب نگهدارید.
4. خیلی دوستانه و صمیمانه از او بخواهید تا دربارة‌ اتفاقات شیرین و تلخی که تا به حال در مدرسه و کلاس برایش اتفاق افتاده است برای شما سخن بگوید. سعی کنید با زیرکی متوجه شوید که چه عواملی در مدرسه او را آزار می‌دهد. می‌توانید با همراهی فرزندتان فهرستی از هر آنچه در مدرسه خوشایند اوست و هر آنچه دوست ندارد تهیه کنید. در ادامه روی تک تک موارد درنگ کنید و از او بپرسید که چرا این مورد خوشایند و یا ناخوشایند اوست. اگر لازم شد می‌توانید برای یافتن موارد این فهرست و همچنین دلیل یابی آن از معلم، مسئولین مدرسه و حتی دوستان هم کلاسی‌ او کمک بگیرید؛ البته تا می‌توانید این کار را به صورت مخفیانه از فرزندتان و غیرمستقیم انجام دهید.
5. اگر دلیل بی‌علاقگی فرزند شما به مدرسه، ضعف درسی اوست، با او حتماً در خانه کار کنید تا با آمادگی کافی سر کلاس درس حاضر شود. با این کار شما جلوی اضطراب او را نسبت به خجالت کشیدن و تنبیه شدن در کلاس، درمان می‌کنید.
6. اگر کسی در مدرسه او را مسخره، تهدید یا اذیت می‌کند، دلیل این کارش را متوجه شوید. ابتدا از معلم مدرسه بخواهید که مسأله را به صورت غیر مستقیم پی‌گیری کند. غیر مستقیم یعنی مثلاً یک روز برای بچه‌ها دربارة زشتی مسخره کردن یا اذیت دیگران و نهی آن در دین و اخلاق سخن بگوید. از طرفی هدیه‌ای تهیه کنید (مثلاً یک بسته شکلات) و به فرزندتان بدهید تا با هماهنگی معلم بین همه بچه‌های کلاس تقسیم کند؛ این کار یعنی محبت کردن برای شکستن سدهای بی‌مهری. اشتباه نکنید، این رشوه نیست، این همان است که می‌گوید (با محبت در دیوار سنگی افراد نفوذ کن) و (از محبت خارها گل می شود). وقتی بچه‌ای که فرزند شما را می‌آزارد این محبت را ببیند، به احتمال زیاد زمینه برطرف شدن رفتار نادرستش فراهم می شود.
7. با شناسایی خوشایندهایی که درباره مدرسه دارد، در فرصت‌های مناسب با فرزندتان دربارة‌ آنها صحبت کنید. می‌توانید در طول روز این علاقه‌مندی‌ها را نیز به یادش بیاورید. برای مثال بگویید فرزندم! امروز ورزش دارید مگه نه؟امروز با آقای ... کلاس دارید مگه نه؟ این‌گونه او را از جهت عاطفی به مدرسه پیوند بزنید.
8. از خاطرات شیرین مدرسه خود با کودک سخن بگویید.
9. در زمانی که مدرسه تعطیل و خلوت است، با هماهنگی معلم‌تان به مدرسه بروید و با فرزند خود در مدرسه، راهروها و کلاسش قدم بزنید و روی نیمکت‌ها بنشینید. می‌توانید آنجا از خاطرات تلخ و شیرین خود بگویید. از این که بسیاری از دانشمندان در راه دانش، سختی فراوانی کشیده‌اند اما خسته نشده‌اند و با تلاش پیگیر به موفقیت‌های بالایی دست یافته‌اند. در ضمن می‌توانید از خاطرات او در این فضاها بپرسید. از این که این فضا چرا او را ناراحت می‌کند یا خوشحال. (این در حقیقت همان تکلیف یکی از موارد قبلی بود که در بالا به آن اشاره شد، البته با این تفاوت که این تکلیف در خود فضای مدرسه اجرا می‌شود).
10. ترتیبی دهید تا خواب کودک، کافی (8ساعت) باشد و همچنین وسایل او را شب، قبل از مدرسه رفتن برای نوبت صبحی‌ و چند ساعت قبل، زمان مدرسه رفتن برای نوبت بعدظهری آماده کنید تا هنگام رفتن به مدرسه با اضطراب روانه مدرسه نشود.
11. به تمام اقدامات مثبت از به موقع خوابیدن،‌ به موقع حاضر شدن برای مدرسه،‌ بدون نق زدن مدرسه رفتن، همکاری با معلم در سر کلاس، درست مشق نوشتن و ... امتیاز دهید. برای هر چند امتیاز یک جایزه مناسب قرار دهید.
12. از موفقیت‌های کودکتان در این زمینه نزد خانواده و دیگران تمجید کنید؛‌ همچنین از تشویق کلامی او وقتی که دو نفری هستید نیز غافل نباشید.
نویسنده : علی صادقی





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین