زنی که عادتش (عددیه) کمتر از ده روز است؛ ولی احتمال می‌دهد خون از ده روز بگذرد، تکلیفش چیست؟
زنی که عادتش (عددیه) کمتر از ده روز است؛ ولی احتمال می‌دهد خون از ده روز بگذرد، تکلیفش چیست؟ آیات عظام امام، خامنه‌ای، فاضل و نوری: احتیاط واجب آن است که (بعد از ایام عادت) حداقل تا یک روز عبادت را ترک کند و بعد از آن می‌تواند تا ده روز عبادت را ترک کند. ولی بهتر است تا ده روز احتیاط کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. توضیح‌المسائل مراجع، م 506. آیةاللَّه بهجت: اگر خون نشانه‌های حیض را داشته باشد، باید عبادت را تا ده روز ترک کند و اگر نشانه‌ها را نداشت، باید (بعد از ایام عادت) تا یک روز اول عبادت را ترک کند؛ و پس از آن تا روز دهم ترک عبادت مستحب است؛ هر چند احتیاط (جمع بین ترک آنچه بر حائض حرام است و انجام کارهای مستحاضه) بهتر است. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. بهجت، وسیلةالنجاة، ج 1، م 258. آیات عظام تبریزی و وحید: باید (بعد از ایام عادت) یک روز عبادت را ترک کند و بعد می‌تواند اعمال مستحاضه را انجام دهد و بهتر آن است تا روز دهم احتیاط کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. تبریزی، توضیح‌المسائل مراجع، م 506 و وحید، توضیح‌المسائل، م 512. آیةاللَّه سیستانی: بهتر آن است که (بعد از ایام عادت) یک یا دو روز و یا تا روز دهم عبادت را ترک کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. سیستانی، تعلیقات علی العروة، ج 1، الحیض، م 23. آیةاللَّه صافی: احتیاط واجب آن است که (بعد از ایام عادت) یک یا دو روز عبادت را ترک کند و یا احتیاط کند (-(یعنی کارهایی که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای مستحاضه را نیز بجا آورد )-)و بعد از دو روز تا روز دهم و این احتیاط بعد از روز دوم تا روز دهم لازم است. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا آخر ده روز از خون پاک شده، همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. توضیح‌المسائل مراجع، م 506. آیةاللَّه مکارم: باید تا یک روز عبادت را ترک کند و اگر خون قطع نشده یک روز دیگر عبادت را ترک کند و نیز تا روز دهم. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. مکارم، تعلیقات علی العروة، ج 1، الحیض، م 23. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 62/500032)
عنوان سوال:

زنی که عادتش (عددیه) کمتر از ده روز است؛ ولی احتمال می‌دهد خون از ده روز بگذرد، تکلیفش چیست؟


پاسخ:

زنی که عادتش (عددیه) کمتر از ده روز است؛ ولی احتمال می‌دهد خون از ده روز بگذرد، تکلیفش چیست؟

آیات عظام امام، خامنه‌ای، فاضل و نوری: احتیاط واجب آن است که (بعد از ایام عادت) حداقل تا یک روز عبادت را ترک کند و بعد از آن می‌تواند تا ده روز عبادت را ترک کند. ولی بهتر است تا ده روز احتیاط کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. توضیح‌المسائل مراجع، م 506.
آیةاللَّه بهجت: اگر خون نشانه‌های حیض را داشته باشد، باید عبادت را تا ده روز ترک کند و اگر نشانه‌ها را نداشت، باید (بعد از ایام عادت) تا یک روز اول عبادت را ترک کند؛ و پس از آن تا روز دهم ترک عبادت مستحب است؛ هر چند احتیاط (جمع بین ترک آنچه بر حائض حرام است و انجام کارهای مستحاضه) بهتر است. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. بهجت، وسیلةالنجاة، ج 1، م 258.
آیات عظام تبریزی و وحید: باید (بعد از ایام عادت) یک روز عبادت را ترک کند و بعد می‌تواند اعمال مستحاضه را انجام دهد و بهتر آن است تا روز دهم احتیاط کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. تبریزی، توضیح‌المسائل مراجع، م 506 و وحید، توضیح‌المسائل، م 512.
آیةاللَّه سیستانی: بهتر آن است که (بعد از ایام عادت) یک یا دو روز و یا تا روز دهم عبادت را ترک کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. سیستانی، تعلیقات علی العروة، ج 1، الحیض، م 23.
آیةاللَّه صافی: احتیاط واجب آن است که (بعد از ایام عادت) یک یا دو روز عبادت را ترک کند و یا احتیاط کند (-(یعنی کارهایی که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای مستحاضه را نیز بجا آورد )-)و بعد از دو روز تا روز دهم و این احتیاط بعد از روز دوم تا روز دهم لازم است. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا آخر ده روز از خون پاک شده، همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. توضیح‌المسائل مراجع، م 506.
آیةاللَّه مکارم: باید تا یک روز عبادت را ترک کند و اگر خون قطع نشده یک روز دیگر عبادت را ترک کند و نیز تا روز دهم. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه‌اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که بعد از روزهای عادت به جا نیاورده، قضا کند. مکارم، تعلیقات علی العروة، ج 1، الحیض، م 23. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 62/500032)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین