به نظر می رسد که شستن پاها منطقی تر باشد ، مسح کردن چه فائده ای دارد غیر از اینکه پاهای کثیف و خاک آلود و عرق آلود را متعفن تر می کند؟
به نظر می رسد که شستن پاها منطقی تر باشد ، مسح کردن چه فائده ای دارد غیر از اینکه پاهای کثیف و خاک آلود و عرق آلود را متعفن تر می کند؟ لازم است بدانیم که برای مسح کردن ، لازم است محل مسح ، خالی از هر گونه مانعی باشد ضمن آنکه استحباب شستن پاها بعد از مسح نیز حکمت های بهداشتی وضو را کامل می کند. اما نکته اساسی که بایستی مد نظر قرار بگیرد آن است که، وضو نیز مانند نماز از عبادات است. در تعبدیات ، عمل بر اساس اراده و دستور خدا منطقی است، نه بر اساس قیاس های ظاهری و مادی. از این که بگذریم باید توجه داشته باشیم که وضو یک عمل عبادی است و حکمت های حاکم بر اعمال عبادی بیشتر تعبدی است و خصوصا در احکام تعبدی نبایستی همیشه دنبال حکمت های مادی گشت. در حکمت مسح پا روایاتی آمده است. در روایتی نقل شده است که حکمت اینکه فقط برخی از اعضا برای وضو شسته یا مسح می شود آن است که در هنگام حضور در پیشگاه الهی این اعضا وجوارح معمولا بدون پوشش است و عموما با همین اعضا معصیت الهی می شود لذا با شستشوی مادی و معنوی این اعضا در قالب وضو , این اعضائی که ابزار معصیت بوده اند و در حال نماز در مقابل خداوند به صورت ظاهر و بدون پوشش قرار گرفته اند شستشو می دهیم تا تمرینی باشد برای اینکه درک کنیم همیشه در محضر الهی هستیم وهمه اعضا ما در محضر خدا بایستی پاک باشند. پاها را مسح می کنیم به خاطر اینکه به وسیله این پاها در مسیر خلاف رضای الهی قدم برداشته ایم. با مسح پاها به نوعی از قدم در راه خلاف گذاشتن توبه می نماییم. از این رو امام صادق علیه السلام می فرماید : بنده به مسح پا امر شده است به خاطر اینکه با این پاها در مسیر گناه حرکت نموده است.
عنوان سوال:

به نظر می رسد که شستن پاها منطقی تر باشد ، مسح کردن چه فائده ای دارد غیر از اینکه پاهای کثیف و خاک آلود و عرق آلود را متعفن تر می کند؟


پاسخ:

به نظر می رسد که شستن پاها منطقی تر باشد ، مسح کردن چه فائده ای دارد غیر از اینکه پاهای کثیف و خاک آلود و عرق آلود را متعفن تر می کند؟

لازم است بدانیم که برای مسح کردن ، لازم است محل مسح ، خالی از هر گونه مانعی باشد ضمن آنکه استحباب شستن پاها بعد از مسح نیز حکمت های بهداشتی وضو را کامل می کند. اما نکته اساسی که بایستی مد نظر قرار بگیرد آن است که، وضو نیز مانند نماز از عبادات است. در تعبدیات ، عمل بر اساس اراده و دستور خدا منطقی است، نه بر اساس قیاس های ظاهری و مادی.
از این که بگذریم باید توجه داشته باشیم که وضو یک عمل عبادی است و حکمت های حاکم بر اعمال عبادی بیشتر تعبدی است و خصوصا در احکام تعبدی نبایستی همیشه دنبال حکمت های مادی گشت.
در حکمت مسح پا روایاتی آمده است. در روایتی نقل شده است که حکمت اینکه فقط برخی از اعضا برای وضو شسته یا مسح می شود آن است که در هنگام حضور در پیشگاه الهی این اعضا وجوارح معمولا بدون پوشش است و عموما با همین اعضا معصیت الهی می شود لذا با شستشوی مادی و معنوی این اعضا در قالب وضو , این اعضائی که ابزار معصیت بوده اند و در حال نماز در مقابل خداوند به صورت ظاهر و بدون پوشش قرار گرفته اند شستشو می دهیم تا تمرینی باشد برای اینکه درک کنیم همیشه در محضر الهی هستیم وهمه اعضا ما در محضر خدا بایستی پاک باشند. پاها را مسح می کنیم به خاطر اینکه به وسیله این پاها در مسیر خلاف رضای الهی قدم برداشته ایم. با مسح پاها به نوعی از قدم در راه خلاف گذاشتن توبه می نماییم. از این رو امام صادق علیه السلام می فرماید : بنده به مسح پا امر شده است به خاطر اینکه با این پاها در مسیر گناه حرکت نموده است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین