لطفاَ در یک بررسی مقایسه ای افکار و عقاید شیعه و اهل سنت را بررسی کنید غیر از مسائل تاریخی لطفا عقاید دیگر را هم بیان کنید. در ضمن کتاب ها یا منابع مفید در این زمینه را نیز ذکر فرمایید.
لطفاَ در یک بررسی مقایسه ای افکار و عقاید شیعه و اهل سنت را بررسی کنید غیر از مسائل تاریخی لطفا عقاید دیگر را هم بیان کنید. در ضمن کتاب ها یا منابع مفید در این زمینه را نیز ذکر فرمایید. اساسا مقایسه عقاید شیعه و سنی در بحث عقاید، از حوصله و گنجایش این پاسخ بیرون است و کتاب های متعددی در این زمینه نوشته شده که به آنها مراجعه کنید. اما به طور کلی باید گفت مهم ترین اختلاف اساسی میان دو مذهب شیعه و سنی در بخش اعتقادات چند امر است: 1- بحث خلافت و امامت: شیعه و سنی در بحث امامت و جانشینی پیامبر هم از نظر مفهوم (شأن و جایگاه امام) و هم از نظر مصداق با یکدیگر اختلاف دارند. امامت و خلافت از نظر اهل سنت به معنی ریاست و زعامت حکومت است. امام کسی است که اداره جامعه، و مدیریت سیاسی اجتماعی مردم را بر عهده دارد. از دیدگاه اهل سنت، شأن و جایگاه امام هیچ تفاوتی با شأن و جایگاه یک رئیس جمهور ندارد؛ تمام وظایف و مسئولیت هایی که بر عهده یک رئیس جمهور یا مسئول نهاد سیاسی اجتماعی، وجود دارد، دقیقا بر عهده امام و خلیفه پیامبر نیز می باشد و نه بیشتر. از دیدگاه اهل سنت امام و جانشین پیامبر لازم نیست که از خطا و لغزش مصون و معصوم باشد؛ محقق تفتازانی از علمای بزرگ اهل سنت در این باره می گوید: (هرگز لازم نیست که امام از لغزش و گناه پیراسته باشد و یا برترین امت شمرده شود و هرگز نافرمانی امام و عدم آشنایی او به احکام الهی مایه برکناری و عزل او نمی شود!). (شرح مقاصد، ج 2، ص 271) مقام و منزلت معنوی امام در نزد اهل سنت، تدریجا تا آنجا تنزل یافته که یکی از علمای اهل سنت به نام قاضی باقلانی به گونه ای در مورد جانشین و خلیفه پیامبر سخن می گوید که گویی می تواند مرتکب گناهان بزرگ و خطیر شود و هم چنان رهبر امت باقی بماند! و می گوید: (هرگز امام به علت نافرمانی خدا، و غصب اموال مردم و کشتن نفوس و ضایع کردن حقوق و تعطیل حدود الهی، از مقام خود برکنار نمی شود بلکه بر امت است که کجی های او را راست و وی را رهبری و هدایت بنمایند!). (التمهید، ص 186) از دیدگاه اهل سنت، امامت و خلافت یک منصب غیر الهی است. اهل سنت، امامت و خلافت را از فروع دین می دانند و نه اصول دین. از نظر مصداق اهل سنت جانشینان پیامبر را به ترتیب: ابوبکر، عمر، عثمان، علی علیه السلام می دانند. اما امامت از منظر شیعه همان امتداد رسالت است جز اینکه پیامبر پایه گذار شریعت و طرف وحی آسمانی بود ولی امام بیانگر دین و شریعت و حافظ و نگهبان است. امام، در تمام ضروری و لازم شناخته شده است- از قبیل علم معصومانه به معارف و آموزه های اسلام و فروع و اصول آن، و مصونیت از گناه، خطا و اشتباه- عینا برای امام نیز لازم و ضروری است. از منظر مذهب تشیع امام معصوم دارای سه شأن و مقام است: 1- زعامت و رهبری حکومت: رهبری اجتماع آن هم رهبری و قیادت معصومانه از جمله شؤون و منصب های امام می باشد. 2- مرجعیت دینی: یعنی تبیین و تفسیر معصومانه آموزه های دین در سه بخش عقاید و اخلاق و احکام یکی از مهم ترین شؤون امامت است. امامان معصوم از طریقی رمزی و غیبی علوم و معارف دین را از پیامبر فرا گرفتند و آن را برای مردم بازگو نمودند. 3- مقام ولایت: اوج مفهوم امامت، و به تعبیر دیگر حجت زمان است. در هر دوره ای یک انسان کامل که حاصل معنویت کلی انسانیت است وجود دارد. مولوی می گوید: (پس به هر دوری ولیی قائم است). (برای مطالعه بیشتر در مورد این سه شأن از شؤون امام به کتاب (امامت و رهبری) از شهید مطهری، ص 46، مراجعه کنید) شیعه امامت را از جمله اصول دین می داند. و بر اساس ادله عقلی و قرآنی و روایی تنها مصداق امامت بعد از رسول خدا را علی علیه السلام و فرزندان پاک ایشان می داند. البته مسائل اختلافی زیادی بین شیعه و سنی وجود دارد که ریشه و سرچشمه همه آنها اختلاف در مسأله امامت و خلافت است. برای مطالعه بیشتر ر.ک: الف. امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت؛ ب. مطهری، مرتضی، امامت و رهبری، (قم: صدرا)؛ پ. تیجانی سماوی، آن گاه هدایت شدم، ترجمه: سید محمد جواد مهری؛ ت. همو، اهل سنت واقعی کیست؟، ترجمه: سید محمد جواد مهری؛ ث. همو، از آگاهان بپرسید، ترجمه: سید محمد جواد مهری؛ ج. علامه عسکری، عبداللَّه بن سبا، ج 1- 3؛ چ. همو، نقش ائمه در احیای دین، ج 1- 15؛ ح. همو، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی؛ د. همو، نقش عایشه در تاریخ اسلام؛ ذ. همو، اندیشه‌های اسلامی در دیدگاه دو مکتب (ترجمه معالم المدرستین)، ج 1- 2، ر. علامه سید شرف الدین، رهبری امام علی‌علیه السلام در قرآن (ترجمة المراجعات)؛ ز. علامه طباطبایی، شیعه در اسلام؛ ص. علامه جواد شری، شیعه و تهمت‌های ناروا؛ ض. حسینی نسب، سید رضا، شیعه پاسخ می‌گوید؛ ط. صالح الوردانی، فریب؛ ظ. جواد مهری، سید محمد، خاطرات مدرسه؛ ع. نجمی، محمد صادق، سیری در صحیحین؛ غ. اللکنهوی، میرحامد حسین، عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار، بی‌تا، بی‌جا؛ م. شهید تستری، احقاق الحق؛. ن. نیکزاد، عباس، پرسش ها و پاسخ ها در باب امامت حضرت علی(ع) ، بعثت، بابل، چاپ اول، 1381 فرق و مذاهب کلامی، علی ربانی گلپایگانی، انتشارات مرکز جهانی علوم اسلامی قم
عنوان سوال:

لطفاَ در یک بررسی مقایسه ای افکار و عقاید شیعه و اهل سنت را بررسی کنید غیر از مسائل تاریخی لطفا عقاید دیگر را هم بیان کنید. در ضمن کتاب ها یا منابع مفید در این زمینه را نیز ذکر فرمایید.


پاسخ:

لطفاَ در یک بررسی مقایسه ای افکار و عقاید شیعه و اهل سنت را بررسی کنید غیر از مسائل تاریخی لطفا عقاید دیگر را هم بیان کنید. در ضمن کتاب ها یا منابع مفید در این زمینه را نیز ذکر فرمایید.

اساسا مقایسه عقاید شیعه و سنی در بحث عقاید، از حوصله و گنجایش این پاسخ بیرون است و کتاب های متعددی در این زمینه نوشته شده که به آنها مراجعه کنید. اما به طور کلی باید گفت مهم ترین اختلاف اساسی میان دو مذهب شیعه و سنی در بخش اعتقادات چند امر است:
1- بحث خلافت و امامت: شیعه و سنی در بحث امامت و جانشینی پیامبر هم از نظر مفهوم (شأن و جایگاه امام) و هم از نظر مصداق با یکدیگر اختلاف دارند.
امامت و خلافت از نظر اهل سنت به معنی ریاست و زعامت حکومت است. امام کسی است که اداره جامعه، و مدیریت سیاسی اجتماعی مردم را بر عهده دارد. از دیدگاه اهل سنت، شأن و جایگاه امام هیچ تفاوتی با شأن و جایگاه یک رئیس جمهور ندارد؛ تمام وظایف و مسئولیت هایی که بر عهده یک رئیس جمهور یا مسئول نهاد سیاسی اجتماعی، وجود دارد، دقیقا بر عهده امام و خلیفه پیامبر نیز می باشد و نه بیشتر.
از دیدگاه اهل سنت امام و جانشین پیامبر لازم نیست که از خطا و لغزش مصون و معصوم باشد؛ محقق تفتازانی از علمای بزرگ اهل سنت در این باره می گوید: (هرگز لازم نیست که امام از لغزش و گناه پیراسته باشد و یا برترین امت شمرده شود و هرگز نافرمانی امام و عدم آشنایی او به احکام الهی مایه برکناری و عزل او نمی شود!). (شرح مقاصد، ج 2، ص 271)
مقام و منزلت معنوی امام در نزد اهل سنت، تدریجا تا آنجا تنزل یافته که یکی از علمای اهل سنت به نام قاضی باقلانی به گونه ای در مورد جانشین و خلیفه پیامبر سخن می گوید که گویی می تواند مرتکب گناهان بزرگ و خطیر شود و هم چنان رهبر امت باقی بماند! و می گوید: (هرگز امام به علت نافرمانی خدا، و غصب اموال مردم و کشتن نفوس و ضایع کردن حقوق و تعطیل حدود الهی، از مقام خود برکنار نمی شود بلکه بر امت است که کجی های او را راست و وی را رهبری و هدایت بنمایند!). (التمهید، ص 186)
از دیدگاه اهل سنت، امامت و خلافت یک منصب غیر الهی است. اهل سنت، امامت و خلافت را از فروع دین می دانند و نه اصول دین.
از نظر مصداق اهل سنت جانشینان پیامبر را به ترتیب: ابوبکر، عمر، عثمان، علی علیه السلام می دانند.
اما امامت از منظر شیعه همان امتداد رسالت است جز اینکه پیامبر پایه گذار شریعت و طرف وحی آسمانی بود ولی امام بیانگر دین و شریعت و حافظ و نگهبان است. امام، در تمام ضروری و لازم شناخته شده است- از قبیل علم معصومانه به معارف و آموزه های اسلام و فروع و اصول آن، و مصونیت از گناه، خطا و اشتباه- عینا برای امام نیز لازم و ضروری است.
از منظر مذهب تشیع امام معصوم دارای سه شأن و مقام است:
1- زعامت و رهبری حکومت: رهبری اجتماع آن هم رهبری و قیادت معصومانه از جمله شؤون و منصب های امام می باشد.
2- مرجعیت دینی: یعنی تبیین و تفسیر معصومانه آموزه های دین در سه بخش عقاید و اخلاق و احکام یکی از مهم ترین شؤون امامت است. امامان معصوم از طریقی رمزی و غیبی علوم و معارف دین را از پیامبر فرا گرفتند و آن را برای مردم بازگو نمودند.
3- مقام ولایت: اوج مفهوم امامت، و به تعبیر دیگر حجت زمان است. در هر دوره ای یک انسان کامل که حاصل معنویت کلی انسانیت است وجود دارد.
مولوی می گوید: (پس به هر دوری ولیی قائم است).
(برای مطالعه بیشتر در مورد این سه شأن از شؤون امام به کتاب (امامت و رهبری) از شهید مطهری، ص 46، مراجعه کنید)
شیعه امامت را از جمله اصول دین می داند. و بر اساس ادله عقلی و قرآنی و روایی تنها مصداق امامت بعد از رسول خدا را علی علیه السلام و فرزندان پاک ایشان می داند. البته مسائل اختلافی زیادی بین شیعه و سنی وجود دارد که ریشه و سرچشمه همه آنها اختلاف در مسأله امامت و خلافت است.

برای مطالعه بیشتر ر.ک:
الف. امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت؛
ب. مطهری، مرتضی، امامت و رهبری، (قم: صدرا)؛
پ. تیجانی سماوی، آن گاه هدایت شدم، ترجمه: سید محمد جواد مهری؛
ت. همو، اهل سنت واقعی کیست؟، ترجمه: سید محمد جواد مهری؛
ث. همو، از آگاهان بپرسید، ترجمه: سید محمد جواد مهری؛
ج. علامه عسکری، عبداللَّه بن سبا، ج 1- 3؛
چ. همو، نقش ائمه در احیای دین، ج 1- 15؛
ح. همو، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی؛
د. همو، نقش عایشه در تاریخ اسلام؛
ذ. همو، اندیشه‌های اسلامی در دیدگاه دو مکتب (ترجمه معالم المدرستین)، ج 1- 2،
ر. علامه سید شرف الدین، رهبری امام علی‌علیه السلام در قرآن (ترجمة المراجعات)؛
ز. علامه طباطبایی، شیعه در اسلام؛
ص. علامه جواد شری، شیعه و تهمت‌های ناروا؛
ض. حسینی نسب، سید رضا، شیعه پاسخ می‌گوید؛
ط. صالح الوردانی، فریب؛
ظ. جواد مهری، سید محمد، خاطرات مدرسه؛
ع. نجمی، محمد صادق، سیری در صحیحین؛
غ. اللکنهوی، میرحامد حسین، عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار، بی‌تا، بی‌جا؛
م. شهید تستری، احقاق الحق؛.
ن. نیکزاد، عباس، پرسش ها و پاسخ ها در باب امامت حضرت علی(ع) ، بعثت، بابل، چاپ اول، 1381
فرق و مذاهب کلامی، علی ربانی گلپایگانی، انتشارات مرکز جهانی علوم اسلامی قم





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین