بعد از اینکه ما به آن دنیا منتقل شدیم و به حسابها رسیدگی شد، ممکن است بعد از مدت طولانی دوباره نیست و نابود شویم؟
بعد از اینکه ما به آن دنیا منتقل شدیم و به حسابها رسیدگی شد، ممکن است بعد از مدت طولانی دوباره نیست و نابود شویم؟ نابودی بعد از وجود ، خواه بعد از این دنیا ،وخواه بعد از ورود به قیامت، در هر صورت، با احادیث وآیات، ناسازگار است . اعتقاد ما چنین است که، بعد از آفرینش ، انسان ، دیگر نابود نمی شود وقول رسول خدا آن را تایید می کند: (قول النبی: صلوات الله علیه وآله، ما خلقتم للفناء بل خلقتم للبقاء ...) شما برای بودن وماندن خلق شده اید، نه برای فناء و رفتن. همچنین ، از آیات نیز، چنین فهمیده می شود مثلا در سوره آل عمران ؛191: (الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلی‌ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی‌ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ ) همان کسانی که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آن گاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند (و می‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار! در واقع اندیشه توحیدی بر این است ، که خداوند کار عبث انجام نمی دهد، ودر صورت نابودی انسان بعد از وجودش ، اندیشه باطل وعبث بودن آفرینش ، زنده می شود. از طرف دیگر خلود در قیامت ( که در ایات قرانی امده است )اشاره به همین نکته دارد که نیست شدن برای انسان تصور ندارد . هرچند ممکن است که انسانی ( بعد از ورود به جهنم )از عذاب جهنم نجات پیدا کند و به فضل خداوند وارد بهشت شود ولی نابودی در مورد انسان معنا ندارد.
عنوان سوال:

بعد از اینکه ما به آن دنیا منتقل شدیم و به حسابها رسیدگی شد، ممکن است بعد از مدت طولانی دوباره نیست و نابود شویم؟


پاسخ:

بعد از اینکه ما به آن دنیا منتقل شدیم و به حسابها رسیدگی شد، ممکن است بعد از مدت طولانی دوباره نیست و نابود شویم؟

نابودی بعد از وجود ، خواه بعد از این دنیا ،وخواه بعد از ورود به قیامت، در هر صورت، با احادیث وآیات، ناسازگار است .
اعتقاد ما چنین است که، بعد از آفرینش ، انسان ، دیگر نابود نمی شود وقول رسول خدا آن را تایید می کند: (قول النبی: صلوات الله علیه وآله، ما خلقتم للفناء بل خلقتم للبقاء ...)
شما برای بودن وماندن خلق شده اید، نه برای فناء و رفتن.
همچنین ، از آیات نیز، چنین فهمیده می شود مثلا در سوره آل عمران ؛191:
(الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلی‌ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی‌ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ )
همان کسانی که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آن گاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند (و می‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!
در واقع اندیشه توحیدی بر این است ، که خداوند کار عبث انجام نمی دهد، ودر صورت نابودی انسان بعد از وجودش ، اندیشه باطل وعبث بودن آفرینش ، زنده می شود.
از طرف دیگر خلود در قیامت ( که در ایات قرانی امده است )اشاره به همین نکته دارد که نیست شدن برای انسان تصور ندارد . هرچند ممکن است که انسانی ( بعد از ورود به جهنم )از عذاب جهنم نجات پیدا کند و به فضل خداوند وارد بهشت شود ولی نابودی در مورد انسان معنا ندارد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین