آیا حضرت علی ع در نامه 6 نهج البلاغه بر سه خلیفه قبل از خود درود فرستاده است؟
پاسخ به شبهه ای پیرامون نامه 6 نهج البلاغه شبهه: چرا حضرت علی در نامه 6 نهج البلاغه در فرازی از سخنان خویش برهر سه خلیفه پیش از خود و بانیان انتخاب آنها درود فرستاده و می‌فرماید : (من با قومی بیعت کرده‌ام که با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کرده‌اند و مفاد بیعت من با آنها همان است که با سه خلیفه قبلی بوده است. نه آنانکه در اینجا حاضرند و نه آنانکه غایبند حق انتخاب خلیفه‌ای جز خلیفه منتخب مردم را ندارند و حق تشکیل شوری منحصر برای مهاجرین و انصار است. و اگر بر هر شخصی اتفاق نظر حاصل کردند و او را امام خواندند، آن شخص مورد پسند و رضای خداوند نیز هست. و اگر کسی کار آنان را عیب گیرد و یا بدعتی ایجاد کند شوری وی را به عدالت و بازگشت به مسیر حق و پیروی از منهج مؤمنان خدا خواه توصیه می‌کند، و در صورت بازنگشتن به منهج صحیح، با وی مبارزه می‌کنند و خداوند نیز وی را به سرپرستانی دیگر غیر از خود وامی‌گذارد) پاسخ: خوب بود شما اصل ماجرایی که سبب شد امیرالمومنین علی علیه السلام این نامه را بنویسد ملاحظه می کردید بعد اشکال بر شیعیان می گرفتید. اگر دقت کنید خواهید فهمید که امام علی علیه السلام این نامه را بعد از جنگ جمل برای معاویه نوشت . این نامه و سخن امام، روش استدلال و مناظره بر اساس باورهای دشمن است زیرا معاویه به ولایت و امامت امام علی علیه السلام و نصب الهی و ابلاغ رسول خدا(ص) اعتقاد ندارد و تنها در شعارهای خود بیعت مردم و شورای مسلمین را مطرح می کند امام در استدلال با معاویه ناچار معیارهای مورد قبول او را طرح می فرماید که اگر بیعت را قبول داری مردم با من بیعت کردند و اگر شورا را قبول داری شورای مهاجر و انصار مرا برگزیدند دیگر چه بهانه ای میتوانی داشته باشی؟ در صورتیکه امام علیه السلام باور و اعتقادات خود را نسبت به امامت و رهبری عترت در خطبه های 1، 2، 144، 97، 120، 93 مشروحا بیان داشته است.
عنوان سوال:

آیا حضرت علی ع در نامه 6 نهج البلاغه بر سه خلیفه قبل از خود درود فرستاده است؟


پاسخ:

پاسخ به شبهه ای پیرامون نامه 6 نهج البلاغه

شبهه:
چرا حضرت علی در نامه 6 نهج البلاغه در فرازی از سخنان خویش برهر سه خلیفه پیش از خود و بانیان انتخاب آنها درود فرستاده و می‌فرماید :
(من با قومی بیعت کرده‌ام که با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کرده‌اند و مفاد بیعت من با آنها همان است که با سه خلیفه قبلی بوده است. نه آنانکه در اینجا حاضرند و نه آنانکه غایبند حق انتخاب خلیفه‌ای جز خلیفه منتخب مردم را ندارند و حق تشکیل شوری منحصر برای مهاجرین و انصار است. و اگر بر هر شخصی اتفاق نظر حاصل کردند و او را امام خواندند، آن شخص مورد پسند و رضای خداوند نیز هست. و اگر کسی کار آنان را عیب گیرد و یا بدعتی ایجاد کند شوری وی را به عدالت و بازگشت به مسیر حق و پیروی از منهج مؤمنان خدا خواه توصیه می‌کند، و در صورت بازنگشتن به منهج صحیح، با وی مبارزه می‌کنند و خداوند نیز وی را به سرپرستانی دیگر غیر از خود وامی‌گذارد)
پاسخ:
خوب بود شما اصل ماجرایی که سبب شد امیرالمومنین علی علیه السلام این نامه را بنویسد ملاحظه می کردید بعد اشکال بر شیعیان می گرفتید.
اگر دقت کنید خواهید فهمید که امام علی علیه السلام این نامه را بعد از جنگ جمل برای معاویه نوشت . این نامه و سخن امام، روش استدلال و مناظره بر اساس باورهای دشمن است زیرا معاویه به ولایت و امامت امام علی علیه السلام و نصب الهی و ابلاغ رسول خدا(ص) اعتقاد ندارد و تنها در شعارهای خود بیعت مردم و شورای مسلمین را مطرح می کند امام در استدلال با معاویه ناچار معیارهای مورد قبول او را طرح می فرماید که اگر بیعت را قبول داری مردم با من بیعت کردند و اگر شورا را قبول داری شورای مهاجر و انصار مرا برگزیدند دیگر چه بهانه ای میتوانی داشته باشی؟ در صورتیکه امام علیه السلام باور و اعتقادات خود را نسبت به امامت و رهبری عترت در خطبه های 1، 2، 144، 97، 120، 93 مشروحا بیان داشته است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین