مساجد سبعه
به هفت مسجد مدینه که نزدیک همدیگر قرار دارند «مساجد سبعه» می‌گویند.
مساجد سبعه کجاست چه تاریخچه ای دارد؟
تبدیل مسجد فاطمه (س) در مدینه به پارک به گزارش شیعه آنلاین، شهرداری مدینه در عملی کاملا خلاف شرع، عقل، تاریخ و عرف، با تخریب و الحاق مسجد حضرت فاطمه (س) به پارک، گام جدی دیگری در راه محو آثار اسلامی و به فراموشی سپردن نام اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) برداشته است. محوطه‌ای که سابقا "مسجد حضرت فاطمه زهرا (س)" در آن وجود داشت و به عنوان یکی از مساجد سبعه، از اماکن مقدس و مورد زیارت حجاج و زائران در شهر مدینه منوره بود، توسط شهرداری مدینه به پارکی که برای تفریح و تفرج مردم ساخته و به نام "حدیقه الفتح (پارک فتح)" نامگذاری شده است ملحق گردید! عجیب اینکه یک سایت وابسته به صدا و سیما، با انتشار خبر و عکس بازگشایی این بخش از پارک، از این واقعه با خوشحالی یاد کرده و بدون توجه به عمق این فاجعه فرهنگی و مذهبی نوشته است: (پس از سال‌ها حسرت زایران حرم پیامبر مبنی بر حضور در مسجد حضرت زهرا سلام الله علیها در مساجد سبعه، و وجود محدودیت‌هایی که هر ساله نسبت به سال قبل تشدید می‌شد، درب محوطه ورودی مسجد حضرت زهرا (س) در این قسمت بازگشایی شد)!! اگرچه ابراز خشنودی خبرنگار این سایت، از روی اخلاص و علاقه بوده است، اما صرف نظر از اشکالات شرعی این تصرف و الحاق توجه به لایه های زیرین این عمل وهابیون، و نیز سابقه آنان در محو و تخریب آثار اسلامی و اهل‌بیتی، بروشنی از نیت پلید آنان پرده بر می‌دارد. زائران و شیعیانی که غریبانه در کنار مسجد عبادت می کنند تاریخ مساجد سبعه تاریخچه مساجد سبعه به صدر اسلام بازمی‌گردد. در شمال غربی شهر مدینه، رشته کوهی به نام (سلع) قرار دارد که در سال پنجم هجری شاهد جنگ خندق بود. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله)در این جنگ با پیشنهاد سلمان فارسی در اطراف مدینه به حفر خندق پرداختند. مسیر این خندق که طولی قریب ده کیلومتر و عرضی نزدیک به پنج متر داشت، از نزدیک مسجد ذوقبلتین که زمینی هموار بود و در غرب مدینه قرار دارد، آغاز می شد و به صورت نیم دایره با عبور از کنار کوه سلع تا نزدیکی مسجد "اجابه" که اکنون "بنو معاویه" نامیده میشود، امتداد داشت. بخشی از مدینه که پوشیده از نخلستان‌ها بود، از نظر نظامی قابل استفاده برای نبرد نبود و بخشی هم در محاصره خندق قرار داشت. کوه‌های "سلع" هم که خود مانعی طبیعی به شمار می‌رفت، محل استقرار سپاه اسلام بود و منطقه نبرد در مقابل آن قرار داشت. پیامبر(صلی الله علیه و اله) و اصحاب، از بالای رشته کوه سلع، نظاره‌گر سپاه کفار بوده و نمازهای خود را در همانجا به جای آورده‌اند. بعدها در محل نماز آنان مساجدی ساخته شده تا یاد و نام آنان حفظ شود. نمای مسجد از داخل و درب آن که با سیمان مسدود شده است تعداد این مساجد که از مساحت کمی برخوردار بودند و به دلیل موقعیت کوهستانی، شکل پلکانی داشته و دارای پستی و بلندی بودند به شش عدد می‌رسد که با مسجد ذوقبلتین، هفت عدد میشود: 1.مسجد فتح، 2.مسجد سلمان، 3.مسجد علی (س)، 4. مسجد فاطمه (س)، 5.مسجد ابوبکر، 6.مسجد عمر، 7. مسجد ذوقبلتین. مساجد سبعه در دوران وهابیت پس از به قدرت رسیدن وهابیون در حجاز آنها تلاش زیادی برای محو آثار اسلامی و اهل بیتی نمودند. از جمله کم‌کم این مساجد را به سمت متروکه شدن پیش بردند و سرانجام در سال 1419 قمری (12 سال پیش) درب ورودی مسجد حضرت فاطمه (س) را با سیمان مسدود کردند. در نتیجه این مسجد به مخروبه تبدیل و سپس نابود شد. کسانی که در سال‌های اخیر به مدینه منوره مشرّف شده و به زبارت مساجد سبعه (معروف به زیارت دوره) رفته‌اند دیده‌اند که در محوطه مذکور، دیگر اثری از مسجد حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما باقی نمانده و محل قبلی مسجد به صورت مسطح وجود داشت. لذا زایران ایرانی و عاشقان اهل‌بیت (س) با راهنمایی کسانی که از قبل با این محل آشنا بودند در این مکانها به اقامه نماز می‌پرداختند. مساجد سبعه و پارک!! اینک شهرداری مدینه در عملی کاملا خلاف شرع، عرف، عقل، عدل و تاریخ، با تخریب و الحاق مسجد حضرت فاطمه (س) به پارک فتح، قدم جدی دیگری در راه محو آثار اسلامی و به فراموشی سپردن نام اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) برداشته است. شایان ذکر است که قبل از بسته شدن مسجد به وسیله بتون و سیمان، بوته‌ها و درختان زیادی در اطراف مسجد به طور غیر عادی کاشته شده بود تا جایی که مسجد از فواصل نسبتاً نزدیک هم دیده نمی‌شد! بعد از این اقدام و رشد درختان در اطراف مسجد بود که سعودی ها اقدام به مسدود نمودن درب آن نمودند. مسجدی که به دلیل عدم تعمیر و مرمت و براثر فرسایش در معرض تخریب قرار داشت رفته‌رفته مقدار زیادی از آن تخریب شد و سپس با ساخته شدن پارک در اطراف آن، به مرور زمان به تلی از خاک تبدیل شد و وهابیان به بهانه حفظ فضای پارک، در زمین این خانه خدا و یادگار دخت پیامبر (ص) تصرف کردند و یک اثر دیگر از آثار باقیمانده تمدن اسلامی از بین رفت.
تبدیل مسجد فاطمه (س) در مدینه به پارک به گزارش شیعه آنلاین، شهرداری مدینه در عملی کاملا خلاف شرع، عقل، تاریخ و عرف، با تخریب و الحاق مسجد حضرت فاطمه (س) به پارک، گام جدی دیگری در راه محو آثار اسلامی و به فراموشی سپردن نام اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) برداشته است. محوطه‌ای که سابقا "مسجد حضرت فاطمه زهرا (س)" در آن وجود داشت و به عنوان یکی از مساجد سبعه، از اماکن مقدس و مورد زیارت حجاج و زائران در شهر مدینه منوره بود، توسط شهرداری مدینه به پارکی که برای تفریح و تفرج مردم ساخته و به نام "حدیقه الفتح (پارک فتح)" نامگذاری شده است ملحق گردید! عجیب اینکه یک سایت وابسته به صدا و سیما، با انتشار خبر و عکس بازگشایی این بخش از پارک، از این واقعه با خوشحالی یاد کرده و بدون توجه به عمق این فاجعه فرهنگی و مذهبی نوشته است: (پس از سال‌ها حسرت زایران حرم پیامبر مبنی بر حضور در مسجد حضرت زهرا سلام الله علیها در مساجد سبعه، و وجود محدودیت‌هایی که هر ساله نسبت به سال قبل تشدید می‌شد، درب محوطه ورودی مسجد حضرت زهرا (س) در این قسمت بازگشایی شد)!! اگرچه ابراز خشنودی خبرنگار این سایت، از روی اخلاص و علاقه بوده است، اما صرف نظر از اشکالات شرعی این تصرف و الحاق توجه به لایه های زیرین این عمل وهابیون، و نیز سابقه آنان در محو و تخریب آثار اسلامی و اهل‌بیتی، بروشنی از نیت پلید آنان پرده بر می‌دارد. زائران و شیعیانی که غریبانه در کنار مسجد عبادت می کنند تاریخ مساجد سبعه تاریخچه مساجد سبعه به صدر اسلام بازمی‌گردد. در شمال غربی شهر مدینه، رشته کوهی به نام (سلع) قرار دارد که در سال پنجم هجری شاهد جنگ خندق بود. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله)در این جنگ با پیشنهاد سلمان فارسی در اطراف مدینه به حفر خندق پرداختند. مسیر این خندق که طولی قریب ده کیلومتر و عرضی نزدیک به پنج متر داشت، از نزدیک مسجد ذوقبلتین که زمینی هموار بود و در غرب مدینه قرار دارد، آغاز می شد و به صورت نیم دایره با عبور از کنار کوه سلع تا نزدیکی مسجد "اجابه" که اکنون "بنو معاویه" نامیده میشود، امتداد داشت. بخشی از مدینه که پوشیده از نخلستان‌ها بود، از نظر نظامی قابل استفاده برای نبرد نبود و بخشی هم در محاصره خندق قرار داشت. کوه‌های "سلع" هم که خود مانعی طبیعی به شمار می‌رفت، محل استقرار سپاه اسلام بود و منطقه نبرد در مقابل آن قرار داشت. پیامبر(صلی الله علیه و اله) و اصحاب، از بالای رشته کوه سلع، نظاره‌گر سپاه کفار بوده و نمازهای خود را در همانجا به جای آورده‌اند. بعدها در محل نماز آنان مساجدی ساخته شده تا یاد و نام آنان حفظ شود. نمای مسجد از داخل و درب آن که با سیمان مسدود شده است تعداد این مساجد که از مساحت کمی برخوردار بودند و به دلیل موقعیت کوهستانی، شکل پلکانی داشته و دارای پستی و بلندی بودند به شش عدد می‌رسد که با مسجد ذوقبلتین، هفت عدد میشود: 1.مسجد فتح، 2.مسجد سلمان، 3.مسجد علی (س)، 4. مسجد فاطمه (س)، 5.مسجد ابوبکر، 6.مسجد عمر، 7. مسجد ذوقبلتین. مساجد سبعه در دوران وهابیت پس از به قدرت رسیدن وهابیون در حجاز آنها تلاش زیادی برای محو آثار اسلامی و اهل بیتی نمودند. از جمله کم‌کم این مساجد را به سمت متروکه شدن پیش بردند و سرانجام در سال 1419 قمری (12 سال پیش) درب ورودی مسجد حضرت فاطمه (س) را با سیمان مسدود کردند. در نتیجه این مسجد به مخروبه تبدیل و سپس نابود شد. کسانی که در سال‌های اخیر به مدینه منوره مشرّف شده و به زبارت مساجد سبعه (معروف به زیارت دوره) رفته‌اند دیده‌اند که در محوطه مذکور، دیگر اثری از مسجد حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما باقی نمانده و محل قبلی مسجد به صورت مسطح وجود داشت. لذا زایران ایرانی و عاشقان اهل‌بیت (س) با راهنمایی کسانی که از قبل با این محل آشنا بودند در این مکانها به اقامه نماز می‌پرداختند. مساجد سبعه و پارک!! اینک شهرداری مدینه در عملی کاملا خلاف شرع، عرف، عقل، عدل و تاریخ، با تخریب و الحاق مسجد حضرت فاطمه (س) به پارک فتح، قدم جدی دیگری در راه محو آثار اسلامی و به فراموشی سپردن نام اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) برداشته است. شایان ذکر است که قبل از بسته شدن مسجد به وسیله بتون و سیمان، بوته‌ها و درختان زیادی در اطراف مسجد به طور غیر عادی کاشته شده بود تا جایی که مسجد از فواصل نسبتاً نزدیک هم دیده نمی‌شد! بعد از این اقدام و رشد درختان در اطراف مسجد بود که سعودی ها اقدام به مسدود نمودن درب آن نمودند. مسجدی که به دلیل عدم تعمیر و مرمت و براثر فرسایش در معرض تخریب قرار داشت رفته‌رفته مقدار زیادی از آن تخریب شد و سپس با ساخته شدن پارک در اطراف آن، به مرور زمان به تلی از خاک تبدیل شد و وهابیان به بهانه حفظ فضای پارک، در زمین این خانه خدا و یادگار دخت پیامبر (ص) تصرف کردند و یک اثر دیگر از آثار باقیمانده تمدن اسلامی از بین رفت.
پاسخ:
تبدیل مسجد فاطمه (س) در مدینه به پارک
به گزارش شیعه آنلاین، شهرداری مدینه در عملی کاملا خلاف شرع، عقل، تاریخ و عرف، با تخریب و الحاق مسجد حضرت فاطمه (س) به پارک، گام جدی دیگری در راه محو آثار اسلامی و به فراموشی سپردن نام اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) برداشته است.
محوطه‌ای که سابقا "مسجد حضرت فاطمه زهرا (س)" در آن وجود داشت و به عنوان یکی از مساجد سبعه، از اماکن مقدس و مورد زیارت حجاج و زائران در شهر مدینه منوره بود، توسط شهرداری مدینه به پارکی که برای تفریح و تفرج مردم ساخته و به نام "حدیقه الفتح (پارک فتح)" نامگذاری شده است ملحق گردید!
عجیب اینکه یک سایت وابسته به صدا و سیما، با انتشار خبر و عکس بازگشایی این بخش از پارک، از این واقعه با خوشحالی یاد کرده و بدون توجه به عمق این فاجعه فرهنگی و مذهبی نوشته است: (پس از سال‌ها حسرت زایران حرم پیامبر مبنی بر حضور در مسجد حضرت زهرا سلام الله علیها در مساجد سبعه، و وجود محدودیت‌هایی که هر ساله نسبت به سال قبل تشدید می‌شد، درب محوطه ورودی مسجد حضرت زهرا (س) در این قسمت بازگشایی شد)!!
اگرچه ابراز خشنودی خبرنگار این سایت، از روی اخلاص و علاقه بوده است، اما صرف نظر از اشکالات شرعی این تصرف و الحاق توجه به لایه های زیرین این عمل وهابیون، و نیز سابقه آنان در محو و تخریب آثار اسلامی و اهل‌بیتی، بروشنی از نیت پلید آنان پرده بر می‌دارد.
زائران و شیعیانی که غریبانه در کنار مسجد عبادت می کنند
تاریخ مساجد سبعه
تاریخچه مساجد سبعه به صدر اسلام بازمی‌گردد. در شمال غربی شهر مدینه، رشته کوهی به نام (سلع) قرار دارد که در سال پنجم هجری شاهد جنگ خندق بود. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله)در این جنگ با پیشنهاد سلمان فارسی در اطراف مدینه به حفر خندق پرداختند. مسیر این خندق که طولی قریب ده کیلومتر و عرضی نزدیک به پنج متر داشت، از نزدیک مسجد ذوقبلتین که زمینی هموار بود و در غرب مدینه قرار دارد، آغاز می شد و به صورت نیم دایره با عبور از کنار کوه سلع تا نزدیکی مسجد "اجابه" که اکنون "بنو معاویه" نامیده میشود، امتداد داشت.
بخشی از مدینه که پوشیده از نخلستان‌ها بود، از نظر نظامی قابل استفاده برای نبرد نبود و بخشی هم در محاصره خندق قرار داشت. کوه‌های "سلع" هم که خود مانعی طبیعی به شمار می‌رفت، محل استقرار سپاه اسلام بود و منطقه نبرد در مقابل آن قرار داشت. پیامبر(صلی الله علیه و اله) و اصحاب، از بالای رشته کوه سلع، نظاره‌گر سپاه کفار بوده و نمازهای خود را در همانجا به جای آورده‌اند. بعدها در محل نماز آنان مساجدی ساخته شده تا یاد و نام آنان حفظ شود.
نمای مسجد از داخل و درب آن که با سیمان مسدود شده است
تعداد این مساجد که از مساحت کمی برخوردار بودند و به دلیل موقعیت کوهستانی، شکل پلکانی داشته و دارای پستی و بلندی بودند به شش عدد می‌رسد که با مسجد ذوقبلتین، هفت عدد میشود: 1.مسجد فتح، 2.مسجد سلمان، 3.مسجد علی (س)، 4. مسجد فاطمه (س)، 5.مسجد ابوبکر، 6.مسجد عمر، 7. مسجد ذوقبلتین.
مساجد سبعه در دوران وهابیت
پس از به قدرت رسیدن وهابیون در حجاز آنها تلاش زیادی برای محو آثار اسلامی و اهل بیتی نمودند. از جمله کم‌کم این مساجد را به سمت متروکه شدن پیش بردند و سرانجام در سال 1419 قمری (12 سال پیش) درب ورودی مسجد حضرت فاطمه (س) را با سیمان مسدود کردند. در نتیجه این مسجد به مخروبه تبدیل و سپس نابود شد.
کسانی که در سال‌های اخیر به مدینه منوره مشرّف شده و به زبارت مساجد سبعه (معروف به زیارت دوره) رفته‌اند دیده‌اند که در محوطه مذکور، دیگر اثری از مسجد حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما باقی نمانده و محل قبلی مسجد به صورت مسطح وجود داشت. لذا زایران ایرانی و عاشقان اهل‌بیت (س) با راهنمایی کسانی که از قبل با این محل آشنا بودند در این مکانها به اقامه نماز می‌پرداختند.
مساجد سبعه و پارک!!
اینک شهرداری مدینه در عملی کاملا خلاف شرع، عرف، عقل، عدل و تاریخ، با تخریب و الحاق مسجد حضرت فاطمه (س) به پارک فتح، قدم جدی دیگری در راه محو آثار اسلامی و به فراموشی سپردن نام اهل‌بیت عصمت و طهارت (س) برداشته است.
شایان ذکر است که قبل از بسته شدن مسجد به وسیله بتون و سیمان، بوته‌ها و درختان زیادی در اطراف مسجد به طور غیر عادی کاشته شده بود تا جایی که مسجد از فواصل نسبتاً نزدیک هم دیده نمی‌شد! بعد از این اقدام و رشد درختان در اطراف مسجد بود که سعودی ها اقدام به مسدود نمودن درب آن نمودند.
مسجدی که به دلیل عدم تعمیر و مرمت و براثر فرسایش در معرض تخریب قرار داشت رفته‌رفته مقدار زیادی از آن تخریب شد و سپس با ساخته شدن پارک در اطراف آن، به مرور زمان به تلی از خاک تبدیل شد و وهابیان به بهانه حفظ فضای پارک، در زمین این خانه خدا و یادگار دخت پیامبر (ص) تصرف کردند و یک اثر دیگر از آثار باقیمانده تمدن اسلامی از بین رفت.
- [سایر] تاریخچة مسجد مقدس جمکران را بنویسید.
- [سایر] تاریخچه مسجد مقدس جمکران و کیفیت نماز آن چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] امامت جماعت، توسط جانبازان و یا شخص معلولی که یکی از مساجد سبعه خود را فاقد است، چگونه است؟
- [سایر] تاریخچه مسجد اموی سوریه و علت گسترش سریع وهابیت در سوریه چیست؟
- [سایر] سلام سبعه موبقه چه گناهانی هستند ایا فقط همین ها هلاک کننده اند؟
- [سایر] تاریخچه پیدایش شیعه چیست ؟
- [سایر] تاریخچه بابیت را بیان کنید؟
- [سایر] فلسفه و تاریخچه ختم قرآن چیست؟
- [آیت الله بهجت] آیا جایز است یک رکعت یا دو رکعت نماز، به دو قرائت از قرائات سبعه خوانده شود؟
- [سایر] تاریخچه فقهی مباح چیست؟
- [آیت الله بهجت] نماز در مسجد از نماز در غیر مسجد افضل است؛ و بهتر از همه مسجدالحرام است و بعد مسجدالنبی و بعد مسجد کوفه و بعد مسجد سهله و مسجد خیف و مسجد غدیر و مسجد بیتالمقدس و مسجد براثا و مسجد قبا و مسجد جامع هر شهر و بعد مسجد قبیله و بعد مسجد بازار؛ و از جمله مواضع مستحب و بافضیلت، مشاهد مشرفه انبیا و اوصیای آنان و ائمه علیهمالسلام است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند و بهتر از همه مسجدها مسجدالحرام است و بعداز آن مسجد پیغمبر (ص) و بعد از آن مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدس و بعد از آن مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محله و بعد از آن مسجد بازار است.
- [آیت الله سیستانی] در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند ، و بهتر از همه مسجدها مسجد الحرام است ، و بعد از آن مسجد پیغمبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم ، و بعد از آن مسجد کوفه ، و بعد از آن مسجد بیت المقدس ، و بعد از آن مسجد جامع هر شهر ، و بعد از آن مسجد محلّه ، و بعد از آن مسجد بازار است .
- [آیت الله شبیری زنجانی] در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند و بهتر از همه مسجدها مسجد الحرام است و بعد از آن مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله و بعد مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدس و بعد از مسجد بیت المقدس، مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محله و بعد از مسجد محله، مسجد بازار است.
- [آیت الله نوری همدانی] در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است ، که نماز را در مسجد بخوانند و بهتر از همة مسجد ها مسجد الحرام است و بعد از آن مسجد پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) و بعد مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدس و بعداز مسجد بیت المقدس ، مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محله و بعد از محله ، مسجد بازار است .
- [آیت الله بروجردی] در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند و بهتر از همهی مسجدها مسجدالحرام است و بعد از آن مسجد پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم و بعد مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدس و بعد از مسجد بیت المقدس مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محلّه و بعد از مسجد محلّه، مسجد بازار است.
- [امام خمینی] در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند. و بهتر از همه مسجدها مسجدالحرام است، و بعد از آن مسجد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم، و بعد مسجد کوفه، و بعد از آن مسجد بیت المقدس، و بعد از مسجد بیت المقدس مسجد جامع هر شهر، و بعد از آن مسجد محله، و بعد از مسجد محله مسجد بازار است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در شرع مقدّس اسلام بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند و بهتر از همه مسجدها مسجدالحرام است و بعد از آن مسجد پیغمبر(صلی الله علیه وآله) و بعد مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدّس و بعد مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محلّه، و بعد از مسجد محلّه، مسجد بازار است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است انسان نماز را در مسجد بخواند و بسیار روی آن تاکید شده و بهتر از همه مساجد، مسجدالحرام است، سپس مسجد پیغمبر(صلی الله علیه وآله) و بعد مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدس است و در درجه بعد مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محله و مسجد بازار است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر مسجد خراب شود نمی توانند زمین آن را بفروشند یا داخل ملک و جاده کنند، حتی فروختن در و پنجره ها و چیزهای دیگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود باید آنها را صرف تعمیر همان مسجد کنند و هرگاه به درد آن مسجد نخورد باید در مساجد دیگر صرف شود و اگر به درد مساجد دیگر نیز نخورد باید آن را بفروشند و پولش را اگر ممکن است صرف تعمیر همان مسجد و گرنه صرف تعمیر مسجد دیگر نمایند.