وهابیت در مورد هم جنس بازی چه نظری دارد؟
جواز همجنس بازی با مملوک در وهابیت ابن سهل أبیوردی در فتوایش گفته است: اگر کسی با مملوک خودش یعنی جوان و مردی که خریده است لواط کند حدّ شرعی بر وی جاری نمی شود ولی اگر با مملوک دیگری باشد حدّ جاری می شود. بدون شک لواط یا هم جنس بازی از اعمال بسیار زشت و از محرمات شرعی و مورد تنفر خدا و رسول است و نمی دانیم افتراق و جدایی بین مملوک خود و غیر با چه مبنا و دلیلی صادر شده است. متن عربی التلوط بالغلام المملوک ذکر القاضی الحسین فی التعلیقة أنه حکی عن الشیخ ابن سهل و هو الأبیوردی کما مصرح به فی بعض نسخ التعلیقة و صرح به ابن الرفعة فی الکفایة: أن الحد لا یلزم من یلوط مملوک له بخلاف مملوک الغیر. قال القاضی : و ربما قاسه علی وطء أمته المجوسیة أو أخته من الرضاع و فیه قولان انتهی. و هذا الوجه محکی فی البحر و الذخائر و غیرهما من کتب الأصحاب لکن غیر مضاف إلی قائل معین. و علله صاحب البحر بأن ملکه فیه یصیر شبهة فی سقوط الحد. و الذی جزم به الرافعی تبعا لأکثر الأصحاب أنه لا فرق بین مملوکه و غیره، نعم فی اللواط من أصله قول أن موجبه التعزیز. قال الرافعی: إنه مخرج من القول بنظیره فی إتیان البهیمة، قال: و منهم من لم یثبته. طبقات الشافعیة الکبری/ ج4 / ص43 الی ص 45 ت 263/ ط دار هجر الثانیة 1992 یکی از داستانهای قرآن که با هدف عبرت آموزی نقل شده است داستان قوم لوط است که آنان به جهت ابتلا به همجنس بازی مورد خشم و قهر خدا قرار گرفته و نابود شدند (و لوطاً إذ قال لقومه أتأتون الفاحشة) (إنکم لتأتون الرجال شهوة من دون النساء.) و رسول خدا (ص) سه مرتبه فرمود: (لعن الله من عمل عمل قوم لوط) مغنی ابن قدامة: 10/60. ح 1815، سنن انسائی 6/413-415 ح 3319-3325، صححه الألبانی فی صحیح سنن النسائی 2/698 ح 3112-3118، سنن ابن ماجة 1/625 ح 1943، صححه الألبانی فی صحیح سنن ابن ماجة 1/328 ح 1579، سنن الدارمی 2/158، الموطأ، ص 323 ح 1284، مسند أحمد بن حنبل 6/201، 255، 271، السنن الکبری 7/ 459، 460، المعجم الکبیر للطبرانی 24/289-292 ح 737-742. و فی روایة أخری: فقال لها النبی صلی الله علیه و سلم: أرضعیه تحرمی علیه و یذهب الذی فی نفس أبی حذیفه. فرجعت فقالت: أنی قد أرضعته، فذهب الذی فی نفس أبی حذیفة. صحیح مسلم 2/1076 الرضاع، ب 14537. و فی روایة ثالثة: قالت: إنه ذو لحیة. فقال: أرضعیه یذهب ما فی وجه أبی حذیفة. المصدر السابق 2/1078 الرضاع، ب 14537. و عند أبی داود: فأرضعته خمس رضعات، فکان بمنزلة ولدها من الرضاعة و عند النسائی: فأرضعته و هو رجل.
عنوان سوال:

وهابیت در مورد هم جنس بازی چه نظری دارد؟


پاسخ:

جواز همجنس بازی با مملوک در وهابیت
ابن سهل أبیوردی در فتوایش گفته است: اگر کسی با مملوک خودش یعنی جوان و مردی که خریده است لواط کند حدّ شرعی بر وی جاری نمی شود ولی اگر با مملوک دیگری باشد حدّ جاری می شود.
بدون شک لواط یا هم جنس بازی از اعمال بسیار زشت و از محرمات شرعی و مورد تنفر خدا و رسول است و نمی دانیم افتراق و جدایی بین مملوک خود و غیر با چه مبنا و دلیلی صادر شده است.
متن عربی
التلوط بالغلام المملوک
ذکر القاضی الحسین فی التعلیقة أنه حکی عن الشیخ ابن سهل و هو الأبیوردی کما مصرح به فی بعض نسخ التعلیقة و صرح به ابن الرفعة فی الکفایة: أن الحد لا یلزم من یلوط مملوک له بخلاف مملوک الغیر. قال القاضی : و ربما قاسه علی وطء أمته المجوسیة أو أخته من الرضاع و فیه قولان انتهی. و هذا الوجه محکی فی البحر و الذخائر و غیرهما من کتب الأصحاب لکن غیر مضاف إلی قائل معین. و علله صاحب البحر بأن ملکه فیه یصیر شبهة فی سقوط الحد. و الذی جزم به الرافعی تبعا لأکثر الأصحاب أنه لا فرق بین مملوکه و غیره، نعم فی اللواط من أصله قول أن موجبه التعزیز. قال الرافعی: إنه مخرج من القول بنظیره فی إتیان البهیمة، قال: و منهم من لم یثبته.
طبقات الشافعیة الکبری/ ج4 / ص43 الی ص 45 ت 263/ ط دار هجر الثانیة 1992
یکی از داستانهای قرآن که با هدف عبرت آموزی نقل شده است داستان قوم لوط است که آنان به جهت ابتلا به همجنس بازی مورد خشم و قهر خدا قرار گرفته و نابود شدند (و لوطاً إذ قال لقومه أتأتون الفاحشة) (إنکم لتأتون الرجال شهوة من دون النساء.) و رسول خدا (ص) سه مرتبه فرمود: (لعن الله من عمل عمل قوم لوط)
مغنی ابن قدامة: 10/60.
ح 1815، سنن انسائی 6/413-415 ح 3319-3325، صححه الألبانی فی صحیح سنن النسائی 2/698 ح 3112-3118، سنن ابن ماجة 1/625 ح 1943، صححه الألبانی فی صحیح سنن ابن ماجة 1/328 ح 1579، سنن الدارمی 2/158، الموطأ، ص 323 ح 1284، مسند أحمد بن حنبل 6/201، 255، 271، السنن الکبری 7/ 459، 460، المعجم الکبیر للطبرانی 24/289-292 ح 737-742. و فی روایة أخری: فقال لها النبی صلی الله علیه و سلم: أرضعیه تحرمی علیه و یذهب الذی فی نفس أبی حذیفه. فرجعت فقالت: أنی قد أرضعته، فذهب الذی فی نفس أبی حذیفة. صحیح مسلم 2/1076 الرضاع، ب 14537. و فی روایة ثالثة: قالت: إنه ذو لحیة. فقال: أرضعیه یذهب ما فی وجه أبی حذیفة. المصدر السابق 2/1078 الرضاع، ب 14537. و عند أبی داود: فأرضعته خمس رضعات، فکان بمنزلة ولدها من الرضاعة و عند النسائی: فأرضعته و هو رجل.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین