اجساد شهدای کربلا در چه روزی و توسط چه کسانی شناسایی و دفن شدند؟

امام حسین(ع)

کربلا

هر چیزی که مایه دوام زندگی مخلوقات زنده است را رزق و روزی گویند.

دَفْنْ در فقه به معنای به خاک‌سپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام می‌شود. این عمل، واجب کفایی است.

بنی‌اسد تیره‌ای از عرب عَدنانی، موسوم به بنی اسد بن خزیمه است. این تیره با این که در مقایسه با دیگر قبایل بزرگ، در تاریخ قرن‌های نخستین هجری، ویژگی برجسته و نقشی چشم‌گیر نداشته است، یکی از تیره‌های مهم مُضَری، از اعراب شمال عربستان، به شمار می‌رود.

واقعه عاشورا • اسیران کربلا • روز شمار واقعه عاشورا • روز عاشورا • نامه های کوفیان به امام حسین(ع) • واقعه عاشورا (از نگاه آمار)

بنی‌اسد تیره‌ای از عرب عَدنانی، موسوم به بنی اسد بن خزیمه است. این تیره با این که در مقایسه با دیگر قبایل بزرگ، در تاریخ قرن‌های نخستین هجری، ویژگی برجسته و نقشی چشم‌گیر نداشته است، یکی از تیره‌های مهم مُضَری، از اعراب شمال عربستان، به شمار می‌رود.

سرزمین کربلا در کرانه غربی رود فرات و در کناره ی دشت، در وسط منطقه رسوبی معروف به سرزمین سواد واقع است.

عنوانی با این نام ایجاد نشده است : مرد همینک آن را ایجاد کنید سایر عناوین مشابه :آزاد مردیهآسیب‌شناسی اختلاط زن و مرد (قرآن)ابراهیم و احیای مردگانابن‌مردویهارث مرد (قرآن)ارث مرد و زناستصحاب فرد مردداستضعاف مردان (قرآن)استعانت از مردم (قرآن)اصلاح بین مردم در سیره نبوی

کربلا

مَقْتَل، گزارش مکتوبی شامل تک‌نگاری‌های تاریخی و روایاتی پیرامون قتل و یا شهادت یکی از شخصیت‌های مطرح در تاریخ. مقتل‌نگاری میان شیعیان، بیشتر برای بیان شرح شهادت امامان معصوم(ع) و شخصیت‌های برجسته شیعه بوده است. به مرور زمان و در اثر رواج نگارش چنین آثاری پیرامون واقعه کربلا، استفاده از این اصطلاح منحصر به نقل رویدادهای مربوط به شهادت امام حسین(ع) و یارانش شد. محققان، اَصبَغ بن نُباتَه مُجاشِعِی را اولین مقتل‌نویس حادثه عاشورا می‌دانند.

چادُر (در متون‌ ادبی‌ قدیم‌: چادَر)، نوعی‌ پوشش‌ زنانه‌ که‌ سر تا پا را فرا می‌گیرد و بهتر است در هر حال- اعم از نماز و غير نماز - از آن يا همانند آن استفاده شود.

امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.

محرم ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

دَفْنْ در فقه به معنای به خاک‌سپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام می‌شود. این عمل، واجب کفایی است.

بدن به معنای اندام و تن انسان یا حیوان می باشد که در باب هاى طهارت، صلاة، حج، تجارت، نکاح، صید و ذباحه و حدود از آن سخن رفته است.

بَنو/ بنی، واژه‌ای عربی  به معنای پسران، فرزندان، پسرِ پسر و نوادگانِ دورتر و در اصطلاح به معنای قبیله ، طائفه ، قوم و خاندان می‌باشد.

نقل به معنای حالت حاصل از انتقال لفظ از معنای اصلی به معنای دیگر می‌باشد.

شب زمان بین غروب آفتاب تا طلوع فجر صادق و مقابل روز هست؛ و از احکام آن در بابهای زیادی نظیر طهارت، صلات، صوم، اعتکاف، حج، جهاد، نکاح، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.