مراجع عظام تقلید انجام قربانی در وطن را کافی نمی‌دانند، البته برخی از مراجع[1] با توجه به اینکه محل فعلی قربانگاه خارج از منیٰ است، می‌گویند، چنین قربانی کفایت می‌کند، ولی اولویت با ذبح در آنجاست. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): چنین قربانی مجزی نیست و کفایت نمی‌کند.[2] حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): ذبح در مکان فعلی [قربانگاه منی] کفایت می‌کند.[3] حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): تا قربانی در منیٰ ممکن است، قربانی در غیر منیٰ مجزی نیست. بلی اگر به کلی ممنوع شود، اقوی کفایت آن است در وادی محسر، و قربانی در مکّه یا وطن مجزی نیست.[4] حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): اولویت با ذبح در آنجا [قربانگاه منی] است.[5] حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (مد ظله العالی): خیر، قربانی گوسفند از واجبات حج است و در منی یا جاهایی که امروز ذبح می‌کنند و در ایام حج، باید ذبح شود. [1] . آیت الله مکارم شیرازی؛ محمودی، محمد رضا‌، مناسک حج (محشّی)، ص 489، نشر مشعر‌، تهران، 1429ق. [2] . بر گرقته از سایت معظم له. [3] . بر گرقته از سایت معظم له. [4] . صافی گلپایگانی، لطف الله، استفتاءات حج (هزار مسأله)، ص 220، س 727 انتشارات حضرت معصومه(س)، قم، چاپ اول، 1422ق. [5] . بر گرقته از سایت معظم له.
آیا امکان دارد مراجع عظام تقلید فتوا بدهند که حجاج ایرانی در کشور خودشان گوسفند را قربانی کنند (همزمان، کسی از جانب آنها ذبح کند)؟ آیا با این کار جلوی فقر گرفته نمی شود؟
مراجع عظام تقلید انجام قربانی در وطن را کافی نمیدانند، البته برخی از مراجع[1] با توجه به اینکه محل فعلی قربانگاه خارج از منیٰ است، میگویند، چنین قربانی کفایت میکند، ولی اولویت با ذبح در آنجاست.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
چنین قربانی مجزی نیست و کفایت نمیکند.[2]
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
ذبح در مکان فعلی [قربانگاه منی] کفایت میکند.[3]
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
تا قربانی در منیٰ ممکن است، قربانی در غیر منیٰ مجزی نیست. بلی اگر به کلی ممنوع شود، اقوی کفایت آن است در وادی محسر، و قربانی در مکّه یا وطن مجزی نیست.[4]
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اولویت با ذبح در آنجا [قربانگاه منی] است.[5]
حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (مد ظله العالی):
خیر، قربانی گوسفند از واجبات حج است و در منی یا جاهایی که امروز ذبح میکنند و در ایام حج، باید ذبح شود. [1] . آیت الله مکارم شیرازی؛ محمودی، محمد رضا، مناسک حج (محشّی)، ص 489، نشر مشعر، تهران، 1429ق. [2] . بر گرقته از سایت معظم له. [3] . بر گرقته از سایت معظم له. [4] . صافی گلپایگانی، لطف الله، استفتاءات حج (هزار مسأله)، ص 220، س 727 انتشارات حضرت معصومه(س)، قم، چاپ اول، 1422ق. [5] . بر گرقته از سایت معظم له.
- [آیت الله مکارم شیرازی] با عنایت به اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تمامی نقاط ایران رسانه هایی مثل صدا و سیما وجود داشته و همچنین با توجه به حضور روحانیت در اقصی نقاط ایران و دسترسی به رساله احکام عملیه مراجع و امکان ارتباط تلفنی حتی با برخی مراجع عظام تقلید از نقاط مختلف ایران و همچنین وجود سایت های اینترنتی مراجع عظام تقلید وجود دارد، در شرایط کنونی تعریف جاهل قاصر و جاهل مقصر چیست؟
- [سایر] یکی از طلاب که از طرف حوزه به منطقه اعزام شده بود گفته است :"صرف معرفی 7 نفر مرجع تقلید از طرف جامعه مدرسین برای احراز اعلمیت یکی از آنان کافی نیست و لازم است بیشتر تحقیق کنیم تا اعلم را تشخیص داده و از او تقلید کنیم. چون همه مراجع عظام فتوا دادند که مقلد باید از اعلم تقلید کند. آیا این مطلب درست است؟ اگر چنین باشد آیا تقلید ما که یکی از آن 7 نفر را (بدون اینکه بدانیم از دیگران اعلم است) انتخاب کردیم تقلید ما چه حکمی دارد؟
- [آیت الله مظاهری] آیا بهتر نبود مراجع عظام تقلید در خصوص رهنمودهای رهبر معظّم، کمی تأمل می نمودند و مصداق ها را واکاوی نموده و فرد اصلح را انتخاب می نمودند و حمایت خود را از اصلح اعلام می کردند؟ با انتخاب فرد نامناسب هر روز باید پیام و فتوایی در رد عملکردها بدهند. آیا وظیفه بالفطره مراجع کمک به شناسایی فرد اصلح نیست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] ما میدانیم که اگر مرجعی بمیرد وکالت وکلای او ساقط میشود حال سئوال اینجاست که مقلّدین آن مرجع حقوق شرعی خود را به چه کسی بدهند آیا آن را به یکی از مراجع مورد اطمینان بدهند یا به یکی از مراجعی که بقاء بر میّت را جایز میداند بدهند یا باید به مرجعی بدهند که فتوا به جواز بقاء بر میّت داده و در همه بلاد شایع شده که او اعلم از همه مراجع است و اگر حقوقش را به یک مجتهد دیگر و لو اینکه فتوا به جواز تقلید بر میّت ندهد، داد ذمّهاش بری میشود؟
- [سایر] سؤال این جانب در خصوص تقلید از اعلم است که مدتی است ذهن مرا به خود مشغول نموده است: همه فقهاء به تقلید از اعلم فتوا داده اند. همچنین برای تشخیص اعلم قائل به این هستند که: دو نفر عالم عادل که می¬توانند مجتهد و اعلم را تشخیص بدهند اعلم بودن کسی را تصدیق کنند، به شرط اینکه دو نفر عالم عادل دیگر، با گفته¬ی آنان مخالفت نکنند. حال آن که برای هر کدام از مراجع کنونی دو نفری هستند که اعلمیت مرجع مورد نظر خود را تصدیق می کنند. بنابراین تکلیف تقلید از اعلم در چنین شرایطی چیست؟
- [آیت الله بروجردی] چون استظلال مردها در موقع احرام شرعاً ممنوع و موجب فدیه میباشد، اغلب حُجّاج ایرانی با بودن خطرِ گرمای حجاز، به منظور تمسّک به دستورات شرع انور و برای احتراز از دادن چندین فدیه که به اختلاف فتاوی برای هر دفعه، یا هر روز استظلال یک فدیه تَعَلُّق میگیرد با اتومبیلهای بدون سقف مسافرت میکنند و خود را در معرض خطر آفتاب زدگی میگذارند و ممکن است عدّهای از آنها در نتیجه آفتاب زدگی تلف شوند. و هم چنین در موقع رفتن به مسلخ برای قربانی، از استفاده از سایه چتر احتراز مینمایند، لذا از مقام آیت اللَّه العظمی استدعا میشود مقرّر فرمایید در حالت وجود احتمال خطر آفتاب زدگی برای استظلال در تمام مدّت احرام عمره یااحرام حج یک فدیه کافیست یا خیر؟ و آیا ممکن است با دادن فدیه از سایه چتر استفاده کرد؟ آیا در صورتی که حُجّاج مُحرِم در ساعاتی که آفتاب نباشد و مدلول استظلال منتفی گردد، میتوانند در اتومبیلهای سقف دار مسافرت نمایند، یا در این صورت نیز باید فدیه بدهند؟ چون با روشن شدن این دو موضوع مذکور، تکلیف حُجّاج شیعه روشن میشود. کمیسیون دایمی حج در وزارت امور خارجه آقای حاج اکبر اسماعیل نیا را برای عرض جریان به آن مقام محترم به قم اعزام داشت که در این باب از حضرت آیت اللَّه العظمی راجع به دو موضوع سابق الذکر استفتاء نمایند که به وسیله کمیسیون به استحضار آقایان حُجّاج برسد.
- [سایر] همواره به ما گوشزد می شود که فرار از پرداخت مالیات به دولت، کار حرامی است. فرض بگیرید ما در یک کشور غیر اسلامی زندگی می کنیم، جایی که اکثر مالیات ها توسط مقامات فاسد دولت، به منظورافزایش ثروت خود، اختلاس می شود. آیا با این فرض، پرداخت مالیات در این کشور جایز است؟ اگر دولت و نظام حاکم بر چنین کشوری فاسد باشد، آیا اجتناب از پرداخت مالیات و تهیه پول برای خمس و امور خیریه صحیح است؟ ما ملزم به پرداخت مالیات بر درآمد هستیم، اما مردمان فقیر سهم کمی از این مالیات می برند. بنابراین، اهداف تعیین شده برای جمع آوری مالیات محقق نمی شود. با این حساب، آیا فرار از پرداخت مالیات جایز است؟ ناگفته نماند مشاهده اختلاس و سوء استفاده های مقامات حریص و فاسد دولتی از وجوه کلان مالیاتی که ما پرداخت می کنیم کار سختی است. با این توضیح، می خواهم بدانم مراجع بزرگوار تقلید در این باره چه نظری دارند؟ ما در شرایط سختی به سر می بریم.
- [سایر] پدری پول تلفن خانواده را می دهد و این کار برای او جزو مؤونه سال است. پسر خانواده از تلفن استفاده نامشروع و حرام می کند. حال با توجه به این که استفاده حرام جزو موونه نیست، آیا باید خمس آن مقدار از پول تلفن را که صرف کار حرام شده بدهند (با توجه به این که عین پول به مخابرات پرداخت شده و پسر پولی دریافت نکرده است) ؟ اگر باید بدهند چه کسی باید بدهد پدر یا پسر؟ در ضمن پدر نمی داند که استفاده حرام شده است. (مقلد آیت الله بهجت هستم، البته نظریات دیگران هم مفید خواهد بود.) که پاسخ زیر داده شده بود:"چون بدون اجازه پدر از تلفن و مال او استفاده کرده است، اگر پدرش راضی نباشد تمام مقدار پولی را که در ازاء مکالمات نامشروع پدر پرداخت کرده و همچنین خمس آن را مدیون است و باید به پدر بپردازد. اما اگر پدر راضی باشد خمس این مبلغ هم به گردن پدر است و باید به پدر اطلاع دهد تا او بپردازد؛ زیرا نظر تمام مراجع معظم تقلید این است که پولی که در راه حرام صرف شود، جزو مؤونه نیست و باید خمس آن را پرداخت. حال با توجه به این، سؤال دیگری به وجود می آید فردی که از تلفن استفاده حرام کرده از خدماتی که حکومت برای او به وجود آورده استفاده کرده مثلا یارانه و هزینه هایی که دولت متکفل می شود با توجه به پاسخ شما فرد باید خمس آن پولها را نیز بدهد یعنی خمس یارانه دولت و تمام هزینه های دولت چون مورد آن دقیقا مانند پدر و پسر است. آیا چنین است؟