دانشمندان و متخصّصان دینی درباره موضوعاتی چون قاضی شدن زن و بعضی از عناوین دیگر اختلاف نظر دارند. این امور جزو مسلّمات و ضروریات دینی به شمار نمی آید. کسانی که می گویند زنان قاضی نمی شوند، به ادله ای همچون روایات و اجماع، تمسک کرده اند که بحث تفصیلی پیرامون آنها مجال دیگری را می طلبد، و در باره فلسفه این حکم، نکاتی را مطرح نموده اند که می تواند مؤید آنان باشد. در ذیل به پاره ای از آن اشاره می شود: 1. بین زن و مرد تفاوت هایی از نظر توانایی های جسمی و روحی وجود دارد و به خاطر این تفاوت ها و برتری تکوینی مردان بر زنان، بعضی از مسئولیت ها از زنان برداشته شده است؛ زیرا واگذاری مسئولیت ها بر حسب توانایی ها است. 2. ویژگی روحی جدایی ناپذیر زنان روحیه انفعالی در قبال احساسات است و از آن جا که قضاوت در مسائل، به ویژه اجرای حدود و قصاص چالش هایی وجود دارد، نیازمند به قاطعیت و قبول پیامدهای آن است، این مسئولیت به مردان واگذار شده است. البته باید توجه داشت که عده ای این براهین و نکات را نپذیرفته اند و قضاوت را برای زنان روا می دارند.
