برخی با توجه به تعبیر امی که در قرآن آمده است، ادعا می‌کنند که پیامبر(ص) سواد خواندن و نوشتن نداشته است: 1. آیا این مطلب درست است؟ 2. چگونه ممکن است پیامبری که جهان هستی را می‌خواند و به رموز جهان آگاه بود خواندن و نوشتن بلد نباشد؟

امی به کسی گفته می‌شود که خواندن و نوشتن را نیاموخته باشد. به پیامبر اکرم (ص) نیز از آن جهت امی می‌گویند که خواندن و نوشتن را از کسی نیاموخته بود. این مسئله از نظر تاریخی مسئله‌ای روشن و قطعی است و برای پیامبر اسلام (ص) کمال محسوب شده، مدح و ستایش ایشان محسوب می‌گردد و دلیل رسالت و اعجاز آن حضرت است؛ زیرا اهمیت و ارزش خواندن و نوشتن به عنوان یک هنر برای آن است که انسان بتواند با استفاده از این ابزار از آراء و اندیشه های دیگران که در آثارشان بر جای مانده بهره جسته، تا بر معلومات خویش بیافزاید. کسی که خداوند علوم اولین و آخرین را یک جا به او آموخته است که تمام مردم از رسیدن به آن عاجزند چه نیازی به خواندن و نوشتن دارد؟
صفت امّی در میان صفات پیامبر (ص) از نشانه های نبوت و دلیل رسالت آن حضرت است که با این صفت دارای علم اولین و آخرین است، از غیب آسمانی و زمین خبر می داد و مردم را به راه حق و صراط مستقیم دعوت می کرد.