چاه
آب چاه به آب حاصل از کندن گودال عمیق اطلاق میگردد و یکی از مطهرات است. فتوای علامه حلی در عدم نجس شدن آب چاه با ملاقات اشیاء نجس دیدگاه فقهی در این زمینه را تغییر داد.
اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد ، باید درِ چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند .
عنوان مسئله:
اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد ، باید درِ چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند .
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] قبر عثمان در کجای بقیع قرار دارد؟
- [سایر] آیا قبر حضرت زینب س در مصر قرار دارد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کمربند اگر دوخته نباشد جایز است روی لنگ ببندند یا خیر؟ مانند همیانهایی که شبیه کمربند است و روی لنگ به کمر می بندند؟
- [آیت الله مظاهری] اگر فردی بمیرد و بازماندگانش سنگ قبر او را با قیمت گران درست کنند، از نظر شرعی حکمش چیست؟
- [سایر] چه کسانی در قبر، انسان را مورد سئوال قرار می دهند؟
- [سایر] به چه دلیل قبر حضرت آدم و نوح در نجف اشرف قرار دارد؟
- [سایر] هنگامی که مرده در قبر قرار می گیرد، رحمت الهی نسبت به او چه اندازه است؟
- [سایر] قبر مطهر امام رضا(ع) داخل ضریح است یا در سرداب قرار دارد؟
- [سایر] آیا هنگام دفن میت و قرار دادن سنگ لحد، روح به بدن وارد می شود یا شب اول قبر؟
- [سایر] حضرت زینب سلام الله علیها مگر بعد از اربعین به مدینه برنگشتند، چرا قبر آن حضرت در شام قرار دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- مستحب است کسی که میّت را در قبر می‌گذارد ، با طهارت و سر برهنه و پا برهنه باشد ، و از طرف پای میّت از قبر بیرون بیاید ، و غیر از خویشان میّت کسانی که حاضرند ، با پشت دست خاک بر قبر بریزند و بگویند : (إنّا للّه‌ِ وَاِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ) . اگر میّت زن است کسی که با او محرم می‌باشد او را در قبر بگذارد ، و اگر محرمی نباشد خویشانش او را در قبر بگذارند .
- نماز خواندن در چند جا مکروه است ، و از آن جمله است : (1) حمام . (2) زمین نمکزار . (3) مقابل انسان . (4) مقابل دری که باز است . (5) در جاده و خیابان و کوچه اگر برای کسانی که عبور می‌کنند زحمت نباشد ، و چنانچه زحمت باشد ، مزاحمت حرام است . (6) مقابل آتش و چراغ . (7) در آشپزخانه و هر جا که کوره آتش باشد . (8) مقابل چاه و چاله‌ای که محل بول باشد . (9) روبروی عکس و مجسّمه چیزی که روح دارد ، مگر آنکه روی آن پرده بکشند . (10) در اطاقی که جُنب در آن باشد . (11) در جائی که عکس باشد اگر چه روبروی نمازگزار نباشد . (12) مقابل قبر . (13) روی قبر . (14) بین دو قبر . (15) در قبرستان .
- اگر حیوانی سرکش شود و نتوانند آن را به دستوری که در شرع معیّن شده بکشند ، یا مثلاً در چاه بیفتد و احتمال بدهند که در آنجا بمیرد و کشتن آن به دستور گذشته ممکن نباشد ، هر جای بدنش را که زخم بزنند و در اثر زخم جان بدهد ، حلال می‌شود ، و رو به قبله بودن آن لازم نیست ، ولی باید شرطهای دیگری را که برای سربریدن حیوانات گفته شد دارا باشد . چیزهائی که موقع سربریدن حیوانات مستحب است
- اگر زن کافره بمیرد و بچّه در شکم او مرده باشد ، چنانچه پدر بچّه مسلمان باشد ، باید زن را در قبر به پهلوی چپ پشت به قبله بخوابانند که روی بچّه به طرف قبله باشد ، و همچنین است بنابر احتیاط مستحب اگر بچّه‌ای که در شکم اوست هنوز روح به بدنش داخل نشده باشد .
- بر هر مسلمان واجب است مسلمان دیگری را که نزدیک است از گرسنگی یا تشنگی بمیرد ، آب و غذا داده و او را از مرگ نجات دهد اگر جان خودش در خطر نباشد ، و همچنین اگر آن شخص مسلمان نباشد ولی انسانی است که قتل او جایز نیست . آداب غذا خوردن
- اگر کسی در کشتی بمیرد ، چنانچه جسد او فاسد نمی شود و بودن او در کشتی مانعی ندارد ، باید صبر کنند تا به خشکی برسند و او را در زمین دفن کنند ، و گرنه باید در کشتی غسلش بدهند و حنوط و کفن کنند پس از خواندن نماز میّت او را در خمره بگذارند و درش را ببندند و به دریا بیندازند ، یا اینکه چیز سنگینی به پایش بسته و به دریا بیندازند ، و اگر ممکن است باید او را در جائی بیندازند که فوراً طعمه حیوانات نشود .
- مستحب است قدری تربت قبر حضرت سید الشهداء علیه‌السلام را با کافور مخلوط کنند ، ولی باید از آن کافور به جاهائی که بی احترامی می‌شود نرسانند ، و نیز باید تربت بقدری زیاد نباشد که وقتی با کافور مخلوط شد آن را کافور نگویند .
- شکافتن قبر در چند مورد حرام نیست : اول : آنکه میّت در زمین غصبی دفن شده باشد و مالک زمین راضی نشود که در آنجا بماند ، و نبش هم موجب حرج نباشد . و گرنه لازم نیست مگر بر خود غاصب ، و اگر نبش محذور مهمتری داشته باشد لازم نیست ، بلکه جایز نیست ، مانند این که موجب قطعه قطعه شدن بدن میت باشد ، بلکه اگر موجب هتک باشد بنابر احتیاط واجب جایز نیست ، مگر این که خود میت آن زمین را غصب کرده باشد . دوم : آنکه کفن یا چیز دیگری که با میّت دفن شده غصبی باشد و صاحب آن راضی نشود که در قبر بماند ، و همچنین است اگر چیزی از مال خود میّت که به ورثه او رسیده با او دفن شده باشد و ورثه او راضی نشوند که آن چیز در قبر بماند ، ولی اگر میّت و صیّت کرده باشد که دعا یا قرآن یا انگشتری را با او دفن کنند ، و وصیّت او نافذ باشد ، برای بیرون آوردن اینها نمی توانند قبر را بشکافند . و در این مورد نیز استثنائی که در مورد قبل ذکر شد جاری است . سوم : آنکه شکافتن قبر موجب هتک حرمت نباشد و میّت بی غسل یا بی کفن دفن شده باشد ، یا بفهمند غسلش باطل بوده ، یا به غیر از دستور شرع کفن شده ، یا در قبر او را روبه قبله نگذاشته‌اند . چهارم : آنکه برای ثابت شدن حقّی که مهمتر از نبش قبر باشد بخواهند بدن میّت را ببینند . پنجم : آنکه میّت را در جائی که بی احترامی به اوست مثل قبرستان کفّار ، یا جائی که کثافت و خاکروبه می‌ریزند دفن کرده باشند . ششم : برای یک مطلب شرعی که اهمیّت آن از شکافتن قبر بیشتر است ، قبر را بشکافند ، مثلاً بخواهند بچه زنده را از شکم زن حامله‌ای که دفنش کرده‌اند بیرون آورند . هفتم : آنکه بترسند درنده‌ای بدن میّت را پاره کند ، یا سیل او را ببرد ، یا دشمن بیرون آورد . هشتم : آنکه میّت و صیّت کرده باشد که او را به مشاهد مشرّفه نقل نمایند ، چنانچه نقل دادن او محذوری نداشته باشد ، ولی عمداً یا از روی جهل یا فراموشی در جائی دیگر دفن شده باشد می‌توانند در صورتی که موجب هتک حرمتش نشود ، و محذور دیگری نداشته باشد ، قبر او را نبش کرده و بدنش را به مشاهد مشرّفه نقل دهند . بلکه در این فرض نبش و نقل واجب است .
- اگر جنسی را نسیه بفروشد ، پیش از تمام شدن مدتی که قرار گذاشته‌اند نمی تواند قیمت آن را از خریدار مطالبه نماید ، ولی اگر خریدار بمیرد و مالی داشته باشد ، فروشنده می‌تواند پیش از تمام شدن مدت ، طلبی را که دارد از ورثه او مطالبه نماید .
- اگر فقیر بمیرد و مال او به اندازه قرضش نباشد ، انسان می‌تواند طلبی را که از او دارد بابت زکات حساب کند ، بلکه اگر مال او به اندازه قرضش باشد و ورثه قرض او را ندهند ، یا به جهت دیگر انسان نتواند طلب خود را بگیرد ، نیز می‌تواند طلبی را که از او دارد ، بابت زکات حساب کند .
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون اوردنش ممکن نباشد باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد؛ باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید درِ چاه را ببندند وهمان چاه را قبر او قرار دهند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند و بر او نماز بگذارند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
- [آیت الله بروجردی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید درِ چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
- [آیت الله خوئی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
- [امام خمینی] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند. و در صورتی که چاه، مال غیر باشد،باید به نحوی او را راضی کنند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند و در صورتی که چاه مال غیر باشد، باید به نحوی او را راضی کنند.
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد باید در چاه را ببندند و همان جا را قبر او قرار دهند، و در صورتی که چاه مال غیر باشد باید به نحوی او را راضی کنند.