اصرار بر صغیره
یکی از گناهان کبیره اصرار بر گناه صغیره است ،اصرار یعنی مداومت بر یک گناه کوچک
عدالت یک حالت خداترسی باطنی در انسان است که او را از ارتکاب گناهان کبیره و اصرار بر صغیره باز می دارد و اگر هم گناهی از او سر زد فوراً نادم شده و استغفار می کند.
عنوان مسئله:
عدالت یک حالت خداترسی باطنی در انسان است که او را از ارتکاب گناهان کبیره و اصرار بر صغیره باز می دارد و اگر هم گناهی از او سر زد فوراً نادم شده و استغفار می کند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] منظور از اصرار بر گناه صغیره که به عدالت ضرر می رساند، چیست؟
- [سایر] گناه و اصرار بر آن چه پیامدهایی دارد توبه و پشیمانی از گناه چگونه حاصل می شود؟ گناهان کبیره و صغیره چیست؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] امام جماعت مرتکب گناهی شده و از عدالت ساقط شده ولی شنیدیم که قبل از نماز و در اثنای نماز استغفار کرد، آیا این استغفار برای تحقق توبه و عادل شدن مجدّداً و صحت اقتدا کفایت می کند؟
- [سایر] زلزله و حوادث طبیعی دیگر که در آن ها انسان های بی گناه، خصوصا کودکان کشته می شوند، چگونه با کرامت و عدالت و رحمت خدا سازگار است؟
- [سایر] انسانهایی که پس از ظهور امام زمان(ع) به دنیا میآیند خیلی کم گناه میکنند یا گناهی ندارند. پس آیا این عدالت است که انسانهایی قبل از ظهور امام زمان به خاطر شرایط حاکم بر آن زمان مرتکب گناهانی شوند و در روز قیامت عذاب بکشند؟!
- [سایر] چرا خداوند عادل انسانهایی مشابه ایشان و یا انسانهای معلول را خلق میکند...آن دسته از بی عدالتی ها که مربوط به خود ما انسانهاست را می‌شود پاسخ داد و خود را قانع کرد... ولی انسان معلول مادرزاد چه گناهی دارد؟
- [سایر] فرض کنید یک نفر صد سال عمر کرده است و در این صد سال هیچ کار خوبی انجام نداده باشد و تمام این عمر را گناه کرده است، آیا چنین شخصی حتماً تا ابد جهنمی است؟ مگر اینگونه نیست که گناهان به اندازه خودشان جزا داده میشوند پس این ابدیت به چه معنا است؟ آیا این عدالت است؟ و یا چرا مثلاً به جهت ارتکاب یک گناه، آنچنان مجازاتی برایش ذکر کردهاند که وحشتناک است! مثلاً اگر کسی یک نگاه حرام داشته باشد، چشمانش را پُر از آتش میکنند!
- [سایر] با سلام ایا رقصیدن در مجالس زنانه یا عروسیرکه با گفتگو خنده و نشاط است وهدف ایجاد فضای شهوت نیست و رقصیدن ها بیشتر حالت عادت و رسم دارد و ساده است البته با اهنگهایی که وجود دارد. البته من به شخصه نه اهنگ گوش میدم و نه اهل تمرین رقص,های متفاوتم ولی در مراسم عروسی گاهی میرقصم به دلیل درخواست و اصرار صاحب مجلس .هرچه فتوا واحکامش رو میخونم متوجه نمیشم منظور از لهو چیست؟ارتکاب به گناه حال ادمو بد میکنه ولی در این مورد من شاداب میشم مبشه ساده جوابمو بدید
- [سایر] سلام من آگاه به این هستم که در مسایل دینی دارای اطلاعات کمی می باشم، اما به طور کلی، به عنوان یک انسان دارای فهم با این موضوع روبرو بوده ام که در جواب بیشتر شبهات و سؤالات مربوط به موضوع عصمت امامان و پیامبران، فقه شیعه دچار نوعی فرافکنی و مغلطه است. در جاهای فراوانی از قرآن کریم به صراحت هرچه تمام تر به ارتکاب گناه توسط پیامبران اشاره شده است یا در ادعیه منسوب به امامان، آنان خود معترف به ذنب و گناه خود بوده اند، اما عالم شیعی با یک فرافکنی وصف ناپذیر، توجیهاتی از این قبیل را به میان می آورد: "در این جا منظور از ذنب، ترک اولی است" یا "امام برای خودش دعا را نمی خوانده و آن دعا مشمول ما انسان های خطا کار می شود." در جایی (همین سایت) دیدم که حتی کشته شدن فردی توسط حضرت موسی یا داستان خوردن میوه ممنوعه توسط حضرت آدم به ترک اولی تفسیر شده و گویا آن قسمت از قرآن که سخن از استغفار پیامبر و بخشیده شدن وی توسط باری تعالی را به میان آورده بیهوده است، و تمام این توجیهات و چشم پوشی ها در حالی اتفاق می افتد که فقه شیعه در جایی دیگر از یک حرف اضافه یا اعراب کلمات در قران برای اثبات ادعای خود استفاده می کند. من خود به صورت شناسنامه ای یک جوان شیعه هستم، اما برای من این طور استنباط شده که گویا فقه شیعه در ابتدا به صورت عقلی و استدلالی! به عصمت پیامبران و امامان رسیده و پس از آن و برای توجیه آن از هیچ ترفندی فرو گذار نکرده است. در آخر باید اضافه کنم که صراحت لهجه من تنها به علت منتقل کردن کامل سؤالم بوده است و در این زمینه خود را محتاج جواب (منطقی) شما می بینم.
- [سایر] سلام من احسانم از خبرگزاری ایکنا یه شبی از شب های خدا با هم یک چند ساعتی رو اختلاط کردیم که خیلی به من حال داد این شعر رو دیروز در منزل آیت الله بروجردی رحمت الله علیه سهیل محمودی خوند به دلم نشست خواستم برای شما هم ارسال کنم . شعر از استاد شهریار است. هر کجا هستید سلامت باشید/ یاعلی/ منبر از پشت شیشه مسجد/چشمش افتاد و دید چوبه دار/عصبی گشت و غیضی و غضبی/بانگ زد که ای خیانتکار/توهم ازدودمان مابودی/سخت وحشی شدی و وحشتبار/ما سر و کارمان به صلح و صلاح/تو به جرم و جنایت سرو کار/نرده کعبه حرمتش کم بود/که شدی دار شحنه، شرم بدار/دار بعد از سلام و عرض و ادب/وز گناه نکرده استغفار/ گفت ما نیز خادم شرعیم/صورت اخیار گیر یا اشرار/هرکجا پند و بند در ماند/نوبت دار می رسد ناچار/منبری را که گیرو دارش نیست /همه از دور و بر کنند فرار/لیک منبر فرو نمی آمد/باز بر مرکب ستیزه سوار/ دارهم عاقبت ز جا در رفت /رو به در تا که بشنود دیوار/ گفت اگر منبر تو منبر بود/ کار مردم نمی کشید به دار
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مکارم شیرازی] مجتهدی که از او تقلید می کند باید دارای صفات زیر باشد: مرد، بالغ، عاقل، شیعه¬ی دوازده امامی، حلال زاده و همچنین بنابراحتیاط واجب عادل و زنده باشد. (عادل کسی است که دارای حالت خداترسی باطنی است که او را از انجام گناه کبیره و اصرار بر گناه صغیره باز می دارد).
- [آیت الله مکارم شیرازی] در زکات عدالت شرط نیست، همچنین عدم ارتکاب گناهان کبیره.
- [آیت الله بهجت] عدالت معتبر در امام جماعت عبارت است از حُسن ظاهر، یعنی دوری جستن از گناهان کبیره، بهطوریکه ظاهر احوال شخص بهطور ظنی دلالت کند که او بنای بر ترک گناه دارد، نه آنکه اتفاقاً چند روزی گناه را ترک کرده باشد، و مأموم باید این حسن ظاهر را احراز کند. و اصرار بر گناهان صغیره بهمنزله گناه کبیره است.
- [آیت الله مظاهری] از مجتهدی باید تقلید کرد که اعلم باشد یعنی در فهمیدن حکم خدا از تمام مجتهدهای زمان خود استادتر باشد، و همچنین باید مرد، بالغ، عاقل، شیعه دوازده امامی، حلالزاده و عادل باشد؛ و همچنین باید حریص به دنیا نباشد. عادل کسی است که دارای ملکه عدالت و خداترسی باطنی باشد به صورتی که او را از گناهان باز دارد و نشانه آن این است که اگر از کسانی که با او معاشرت دارند حال او را بپرسند تقوای او را تصدیق نمایند.
- [آیت الله مظاهری] مراد از عقل در اینجا این است که سفیه، سادهلوح، سادهاندیش و گولخور نباشد، و مراد از عدالت این است که حالت خداترسی باطنی داشته باشد که او را از انجام گناهان باز دارد، و مراد از ملکه قدسیه این است که حالت کج فکری، افراطگری، تفریطگری و صفات رذیله بارز مانند حسد، کبر، حب دنیا و مانند اینها نداشته باشد، و مراد از فقاهت این است که مجتهد مطلق در فقه باشد، و مراد از شجاعت این است که جرأت در حکم به حقّ را داشته باشد و هیچ کسی یا چیزی او را از حکم به حقّ و گفتن حقّ و نوشتن حقّ باز ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] فقیری که فطره می گیرد لازم نیست عادل باشد، ولی احتیاط واجب آن است که به شرابخوار و کسی که آشکارا معصیت کبیره می کند فطره ندهند و همچنین به کسانی که فطره را در معصیت خداوند مصرف می کنند.
- [آیت الله مظاهری] عادل کسی است که دارای ملکه عدالت و خداترسی باطنی است که او را از گناهان باز میدارد و نشانه آن این است که اگر از کسانی که با او معاشرت دارند حال او را بپرسند تقوای او را تصدیق نمایند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] تقلید به معنای پیروی کردن از دیگری در عقیده یا عمل است و در احکام دینی از کسی باید تقلید کرد که دارای این شرایط باشد: 1 - مرد باشد. 2 - بالغ باشد. 3 - عاقل باشد. 4 - شیعه دوازده امامی باشد. 5 - حلالزاده باشد. 6 - عادل باشد، یعنی از گناهان کبیره، مانند: دروغ، غیبت، تهمت، آدمکشی، رباخواری، ترک نماز و ترک روزه …، از روی ملکه اجتناب کند و مراد از ملکه؛ حالت نفسانیست که انسان را به ترک گناه وادار میکند، گناه صغیره نیز با اصرار بر آن، گناه کبیره محسوب می‌گردد و نشانه عدالت این است که در ظاهر شخص خوبی باشد؛ یعنی اگر از اهل محل یا همسایگان او یا کسانی که با او معاشرت دارند حال او را بپرسند، بگویند: ما خلاف شرعی از او سراغ نداریم. 7 - مجتهد باشد. 8 - اعلم باشد و این در صورتیست که احتمال اختلاف بین مجتهدین را در مسائل مورد ابتلا بدهد. مجتهد اعلم کسیست که از تمام مجتهدهای زمان خود حکم خدا را بهتر بفهمد و برتری این مجتهد از سایر مجتهدین باید به گونهای باشد که متعارف افراد اهل فضل بتوانند آن را تشخیص دهند و اگر هیچ یک از مجتهدین چنین برتری روشنی نداشته باشند از هر یک از مجتهدین طراز اوّل میتوان تقلید نمود. 9 - موثّق باشد، یعنی اشتباهش از متعارف بیشتر نباشد و کسی که حریص به دنیا باشد غالبا موثّق نیست، زیرا حبّ شدید به دنیا باعث اشتباه زیاد در تشخیص می‌گردد. 10 - زنده باشد (با تفصیلی که در مسأله دهم خواهد آمد).
- [آیت الله وحید خراسانی] فقیری که فطره به او می دهند لازم نیست عادل باشد ولی احتیاط واجب ان است که به شرابخوار و تارک نماز و کسی که اشکارا معصیت کبیره می کند فطره ندهند
- [امام خمینی] فقیری که فطره به او می دهند لازم نیست عادل باشد، ولی احتیاط واجب آن است که به شراب خوار و کسی که آشکارا معصیت کبیره می کند فطره ندهند.