فرمان
امر (انشا) به واداشتن کسی به انجام کاری از طریق دستور اطلاق میشود.
نیّت یعنی توجّه به عمل برای انجام فرمان خداوند عالم، و لازم نیست نیّت را از قلب خود بگذراند یا به زبان بگوید و همین مقدار که توجّه داشته باشد که نماز میخواند برای خدا، کفایت میکند.