زن شوهردار
زن شوهردار زنی که شوهر داشته باشد.
زن شوهردار اگر زنا کند بر مرد زناکننده بنابر احتیاط، حرام ابدی می‌شود ولی بر شوهر خود حرام نمی‌شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر او را طلاق دهد ولی باید مهرش را بدهد.
عنوان مسئله:
زن شوهردار اگر زنا کند بر مرد زناکننده بنابر احتیاط، حرام ابدی می‌شود ولی بر شوهر خود حرام نمی‌شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر او را طلاق دهد ولی باید مهرش را بدهد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- زیدی زن خود را به طلاق خلع مطلقه نموده است و هر دو پشیمان بودهاند، در ضمن رفت و آمد آن زن به خانه مرد، عمل مواقعه حاصل شده است بدون اینکه زن بگوید من مراجعه کردم به مهریه مبذوله، آیا این زن و شوهر حلالند یا حرام و خیال میکردند که حرام نمیباشند؟
- مردی تزویج نموده به زن مخالفه که سه طلاق شده به لفظ واحدی، وقتی خواست شوهر رجوع کند به آن، زن او را مانع گردید از خودش تا آنکه شوهر کند، آیا مرد میتواند او را مجبور کند بر رجوع یا او را به عقیده خودش بگذارد؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا زنا با زن شوهردار، موجب حرمت ابدی می شود یا نه؟
- [آیت الله مظاهری] آیا زنا با زن شوهردار، موجب حرمت ابدی می شود یا نه؟
- [سایر] اگر مردی با زن شوهردار زنا کند، آیا بعد از طلاق (زن و شوهر) میتواند با او ازدواج کند؟
- [سایر] بنابر کدام آیه قرآن یا دلیل عقلانی وقتی کسی بعد از زنا با زن شوهردار، توبه می‌کند و بر آن میماند، ازدواجش با همان زن که از شوهرش طلاق گرفته حرام است؟ خدا بر این گناه بزرگ جای بخشش گذاشته چگونه بنده خدا آنرا نمیبخشد؟! (اشاره بر توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج 2، ص 471، مسئله 2401،2402،2403)؛ لطفاً مرا قانع کنید.
- [آیت الله بهجت] در ازدواج های وقت، که گاهی شوهر برای مدتی طولانی مفقود می شود، اگر زن در این مدت مرتکب زنا شود، آیا بر شوهرش حرام ابدی می شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا مرد می تواند زن دائمی خود را طوری ترک کند که نه مانند زن شوهردار باشد نه بی شوهر؟
- [آیت الله بهجت] اگر زن مبلغی را برای رضایت شوهر به طلاق بدهد، آیا مرد در انجام یا عدم انجام طلاق اختیار دارد یا لازم است او را طلاق دهد؟
- [سایر] گناه زنا با زن شوهردار، گناه حق الله است( به خاطر نهی خدا) یا حق الناس چون مردی با دادن مهر او را برای خود گرفته، آیا با توبه نزد خدا این گناه بخشیده می شود؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مشهور بین فقها(ره) این است که زنا با زن شوهردار موجب حرمت ابدی می شود، حال اگر فرزندی از این راه به وجود آید، حلال زاده است یا خیر؟ و آیا محرمیّت حاصل می شود و حکم ارث آنها چیست؟
- [سایر] با توجه به حرمت ابدی زنای محصنه. من قبل از جاری شدن صیغه طلاق، از شوهرم جدا بودم.حتی زبانی به طلاق رضایت داده بودیم و من مهریه را بخشیدم. دراین حالت آیا همخوابی با مرد دیگر موجب حرمت ابدی می شود یا نه؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر با زنی که در عده طلاق رجعی است زنا کند آن زن بنابر احتیاط بر او حرام می‌شود و اگر با زنی که در عد متعه، یا طلاق بائن، یا عد وفات است زنا کند، بعداً میتواند او را عقد نماید، اگرچه احتیاط مستحب آن است که با او ازدواج نکند و معنای طلاق رجعی و طلاق بائن و عد متعه و عد وفات در احکام طلاق گفته خواهد شد.
- اگر با زنی که میداند عیالش نیست، زنا کند، چنان‌چه زن بداند که آن مرد شوهر او نیست، یا گمان کند شوهرش می‌باشد لازم نیست عده نگهدارد.
- اگر زنی را که در عده دیگری است برای خود عقد کند، چنان‌چه مرد و زن یا یکی از آنان بدانند که عد زن تمام نشده و بدانند عقد کردن زن در عده حرام است، آن زن بر او حرام ابدی می‌شود، اگرچه مرد بعد از عقد با آن زن نزدیکی نکرده باشد.
- کفن زن بر شوهر است، اگرچه زن از خود مال داشته باشد و همچنین اگر زن را به شرحی که در احکام طلاق گفته می‌شود، طلاق رجعی بدهند و پیش از تمام شدن عده بمیرد، شوهرش باید کفن او را بدهد. و چنان‌چه شوهر بالغ نباشد یا دیوانه باشد، ولی شوهر باید از مال او کفن زن را بدهد.
- اگر زن و شوهر یکدیگر را نخواهند و زن مالی به مرد بدهد که او را طلاق دهد، آن طلاق را مبارات گویند.
- حرام است، مرد، زن را، و زن، مرد را غسل بدهد. ولی زن میتواند شوهر خود را غسل دهد، و شوهر هم میتواند زن خود را غسل دهد، اگرچه احتیاط مستحب آن است که زن، شوهر خود و شوهر زن خود را غسل ندهد.
- اگر زن یقین کند که شوهرش مرده و بعد از تمام شدن عد وفات شوهر کند، چنان‌چه معلوم شود شوهر او بعداً مرده است، باید از شوهر دوم جدا شود و بنابر احتیاط در صورتی که آبستن باشد، تا مقدار زائیدن برای شوهر دوم عدّه طلاق و بعد برای شوهر اول عد وفات نگهدارد، و اگر آبستن نباشد، برای شوهر اوّل عد وفات و بعد برای شوهر دوم عدّ طلاق نگهدارد.
- اگر خود شوهر بخواهد صیغه طلاق خلع را بخواند، چنان‌چه اسم زن مثلًا فاطمه باشد پس از بذل میگوید: (زَوَجَتِیْ فاطِمَةَ خالَعْتُها عَلی ما بَذَلَت) و بنابر احتیاط مستحب نیز بگوید (هِیَ طَالق) یعنی زنم فاطمه را در مقابل چیزی که بذل نموده طلاق خلع دادم او رها است و درصورتی که زن معین باشد بردن نامش در اینجا و در طلاق مبارات نیز لازم نیست.
- اگر مرد پیش از آن که زنی را برای خود عقد کند بگوید به واسط شیر خوردن آن زن بر او حرام شده، مثلًا بگوید شیر مادر او را خورده چنان‌چه تصدیق او ممکن باشد نمیتواند با آن زن ازدواج کند. و اگر بعد از عقد بگوید و خود زن هم حرف او را قبول نماید، عقد باطل است پس اگر مرد با او نزدیکی نکرده باشد یا نزدیکی کرده باشد ولی در وقت نزدیکی کردن زن بداند بر آن مرد حرام است، مهر ندارد و اگر بعد از نزدیکی بفهمد که بر آن مرد حرام بوده، شوهر باید مهر او را مطابق زنهایی که مثل او هستند بدهد.
- هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نماید، یا مثلًا شش ماه به او خرجی ندهد، اختیار طلاق با او باشد، این شرط باطل است، ولی چنان‌چه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند، یا مثلًا تا شش ماه خرجی ندهد، از طرف او برای طلاق خود وکیل باشد صحیح است و درصورتی که شرط حاصل شود و خود را طلاق دهد طلاق صحیح است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] زن شوهر دار اگر زنا کند ، بر مرد زنا کننده بنابر احتیاط واجب حرام ابدی می‌شود ، ولی بر شوهر خود حرام نمی‌شود ، و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد ، بهتر است که شوهر ، او را طلاق دهد ، ولی باید مهرش را بدهد .
- [آیت الله مظاهری] زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمی‌شود، و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد بهتر است که شوهر او را طلاق دهد، ولی باید مهرش را بدهد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمی‌شود، و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، اگر مشهور به زانیهبودن شود، احتیاط لازم آن است که شوهر، او را طلاق دهد، و تا توبه نکند او را نگیرد، ولی باید مهرش را بدهد.
- [آیت الله سبحانی] زن شوهردار اگر زنا بدهد، بر شوهر خود حرام نمی شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر، او را طلاق دهد ولی باید مهرش را بدهد.
- [آیت الله سبحانی] زن شوهردار اگر زنا بدهد، بر شوهر خود حرام نمی شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر، او را طلاق دهد ولی باید مهرش را بدهد.
- [آیت الله بروجردی] زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمی‌شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر او را طلاق دهد، ولی باید مَهرش را بدهد.
- [آیت الله بهجت] اگر زن شوهردار نَعوذُبِاللّه زنا کند، بر شوهر خود حرام نمی‌شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر، او را طلاق دهد، ولی باید مهرش را بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] زن شوهر دار اگر زنا بدهد بر مرد زنا کننده حرام ابدی می شود ولی بر شوهر خود حرام نمی شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد ، بهتر است که شوهر ، او را طلاق دهد ولی باید مهرش را بدهد .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمی شود، و چنان چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، اگر مشهور به زانیه بودن شود، احتیاط لازم آن است که شوهر، او را طلاق دهد، و تا توبه نکند او را نگیرد، ولی باید مهرش را بدهد.
- [آیت الله اردبیلی] زن شوهردار اگر زنا بدهد، بنابر احتیاط واجب بر زانی حرام ابدی می‌شود، ولی بر شوهر خود حرام نمی‌شود و چنان‌چه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد، بهتر است که شوهر او را طلاق دهد، ولی باید مهریّه او را بدهد.