روایت ذکر شده، اولاً: از جهت سندی و متنی ضعیف است و جزو مرسلاتی است که حجت نیست؛ زیرا سند و واسطه بین عیاشی تا ابوبصیر معلوم نیست و اگر هم گفته شود برخی از مرسلات مورد قبول است، عیاشی از افرادی نیست که بدون سند، مرسلاتش حجت باشد.ثانیاً: در روایت، تصریحی به کفر عمر بن خطاب نشده است. اما معتبر نبودن این روایت، دلیل بر این نیست که شیعیان همه کارهای خلیفه دوم را قبول دارند، بلکه او در موارد زیادی به دلایل قطعی از کتب شیعه و حتی اهل سنت، دچار خطا و اشتباه شده و عملکرد او با سفارشاتی که پیامبر اکرم (ص) در موارد مختلف، درباره حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند، منافات داشته است. در ضمن لازم به ذکر است صرف دیدن روایاتی در کتاب های حدبثی مذهبی دلیل بر اعتقاد و باور آن مذهب بر محتوای آن روایت نیست.
