نا خودآگاه باعث بردن آبروی یکی از اقوام نزدیکم شدم. آن قدر ناراحت و پشیمانم که زندگی برایم جهنم شده همه خویشان مادرم از من دل شکسته شدند. چه کار کنم که این دنیا و مخصوصاً آخرتم را از دست ندهم؟

نخست تذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که در آموزه های دینی ما آمده است، حق الناس از گناهان بزرگی است که بخشش آن تنها از راه جلب رضایت صاحب حق میسر است؛ یعنی اگر انسان حقی را از مؤمنی ضایع کرد؛ به عنوان مثال آبرویش را در میان جمعی برد، یا به مالش تجاوز کرد و... تنها راه جبران این کار زشت و ناپسند، جلب رضایت آن فرد است. در روایات و معارف اسلامی برای این که بخواهند عظمت و اهمیت حق الناس را بیان کنند، آن را با حق الله می سنجند و می گویند ممکن است خداوند از حق خود بگذرد، ولی از حق الناس نمی گذرد.   لذا اولین کار که در حقیقت راحت ترین کار است عذر خواهی از آن فرد و طلب عفو و بخشش از او است، حتی اگر او بگوید شما در میان همان جمعی که آبروی مرا ریختی در ،آن جا حاضر شو و عذر خواهی کن، باید از این کار استقبال کنی و از او اعاده حیثیت کنی که با این کار هم موجبات رضایت آن شخص فراهم شده و هم رضایت الاهی. تصمیم بگیر که دیگر چنین عملی را در حق هیچ کس انجام ندهی. به هرحال باید به سراغ آن فرد رفته تا شرایط او را ببینی، اما اگر به هر دلیلی عذر شما را نپذیرفت در پیشگاه خداوند توبه کن و از او بخواه که دل ایشان را نسبت به شما نرم و رئوف گرداند. هم برای خودت و هم برای ایشان از درگاه خدا آمرزش طلب کن تا ان شاء الله خداوند عذر شما را بپذرد و شما را ببخشد.