با تشکر از کار ارزشمندی که دارید انجام میدهید. خداوند اجرتان را زیاد کند! آیا در اسلام احادیث یا قواعدی در مورد تنظیم روابط مادر شوهر و عروس وجود دارد؟ با تشکر از جواب شما.
اگرچه از نظر فقهی وظیفه خاصی بر عهده هر یک از مادر شوهر و عروس نسبت به یکدیگر نیست و وظیفه این دو نسبت به همدیگر همسان با وظایف دختر نسبت به مادرش یا مادر نسبت به فرزندنش نیست.   اما از منظر اخلاقی در دین مبین اسلام اگرچه همه انسان ها نسبت به یکدیگر وظیفه دارند که خیر خواه هم باشند و اساس و معیار روابط آنان بر اصل محبت و تعاون و همکاری باشد که حاجتی را از همدیگر بر آورده سازند، اما این وظیفه در مورد سؤال دو صد چندان می شود؛ زیرا شکی نیست که ارتباط مادر شوهر و عروس همسان با روابط مردم عادی نیست و این دو به جهت خویشاوندی سببی باید نسبت به یکدیگر محبت بیشتری را روا دارند. علاوه بر این که گاهی نبود یک رابطه محبت آمیز و عاطفی بین این دو به آزار و اذیت شوهر یا اذیت شوهر نسبت به مادرش منجر می شود که اینها مورد نهی خداوند و شارع مقدس قرار گرفته است.   از آموزه های دینی استفاده می شود که در روابط همه انسان ها مخصوصا مادر شوهر و عروس باید این اصل حکم فرما باشد که «بر مردم بپسند آنچه را بر خود می‏پسندی»؛ یعنی عروس باید نسبت به مادر شوهرش همان رفتاری را روا دارد که دوست دارد در آینده اگر عروسی گرفت، عروسش با او داشته باشد و همین طور مادر شوهر؛ همان گونه با عروسش رفتار کند که در دورانی که عروس خانواده ای بود، دوست می داشت مادر شوهرش با او انجام دهد.
عنوان سوال:

با تشکر از کار ارزشمندی که دارید انجام میدهید. خداوند اجرتان را زیاد کند! آیا در اسلام احادیث یا قواعدی در مورد تنظیم روابط مادر شوهر و عروس وجود دارد؟ با تشکر از جواب شما.


پاسخ:

اگرچه از نظر فقهی وظیفه خاصی بر عهده هر یک از مادر شوهر و عروس نسبت به یکدیگر نیست و وظیفه این دو نسبت به همدیگر همسان با وظایف دختر نسبت به مادرش یا مادر نسبت به فرزندنش نیست.   اما از منظر اخلاقی در دین مبین اسلام اگرچه همه انسان ها نسبت به یکدیگر وظیفه دارند که خیر خواه هم باشند و اساس و معیار روابط آنان بر اصل محبت و تعاون و همکاری باشد که حاجتی را از همدیگر بر آورده سازند، اما این وظیفه در مورد سؤال دو صد چندان می شود؛ زیرا شکی نیست که ارتباط مادر شوهر و عروس همسان با روابط مردم عادی نیست و این دو به جهت خویشاوندی سببی باید نسبت به یکدیگر محبت بیشتری را روا دارند. علاوه بر این که گاهی نبود یک رابطه محبت آمیز و عاطفی بین این دو به آزار و اذیت شوهر یا اذیت شوهر نسبت به مادرش منجر می شود که اینها مورد نهی خداوند و شارع مقدس قرار گرفته است.   از آموزه های دینی استفاده می شود که در روابط همه انسان ها مخصوصا مادر شوهر و عروس باید این اصل حکم فرما باشد که «بر مردم بپسند آنچه را بر خود می‏پسندی»؛ یعنی عروس باید نسبت به مادر شوهرش همان رفتاری را روا دارد که دوست دارد در آینده اگر عروسی گرفت، عروسش با او داشته باشد و همین طور مادر شوهر؛ همان گونه با عروسش رفتار کند که در دورانی که عروس خانواده ای بود، دوست می داشت مادر شوهرش با او انجام دهد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین