قیاس فقهی
ــ حمل امر معلوم بر امر دیگر را قیاس گویند. ــ قیاس (اصول)، استنباط حکم یک موضوع از موضوع دارای نصّ معتبر به دلیل شباهت بین آن دو قیاس (اصول) است.
قیاس در اصطلاح فقهاء، همان تمثیل در اصطلاح منطق و فلسفه است و منظو ر از آن تعمیم حکم امر اول به امر دوم به دلیل اشتراک دو امر در یک صفت است. برهان یکی از انواع قیاس در اصطلاح علم منطق است که یقین آور بوده و از مقدمات یقینی تشکیل شده است. شیعه به پیروی از ائمه(ع) از ابتدا با قیاس فقهی به شدت مخالفت کرد و از عمده ترین دلیل های مخالفت امامان شیعه(ع) با قیاس فقهی این است که رسیدن به فلسفه تشریع احکام، کار فقیهان نیست، لذا عنصر مشترکی که در تمثیل وجود دارد را نمی توان در احکام فقهی کشف کرد.