چرا روز شنبه برای یهودیان روز مجازات است، فلسفه آن چیست؟ آیا روز یک شنبه هم برای مسیحیان جنبه مجازات دارد؟

یکی از مسائلی که در آموزه های دینی از آن منع شده است، توجیه کردن کارهای خلاف است، قرآن مجید از برخی یهودیان قانون ‏شکن به عنوان «اصحاب سبت» یاد می‏کند و آنها را مورد نفرین قرار داده است؛ زیرا صید ماهی در روز شنبه بر آنان حرام بود و در آن روز ماهی های فراوانی- با مشیت الاهی- بر روی آب و کنار ساحل ظاهر می‏شدند تا میزان وفاداری یهود به قانون الاهی سنجیده شود، ولی آنان تحمل خویش را در برابر انبوه ماهیان از دست داده، آنها را در روز شنبه به دام می‏ انداختند و در روزهای دیگر از آب خارج می کردند. قانون شکنی خود را چنین توجیه می‏کردند: ما در روز شنبه صید نکرده‏ایم، بلکه مقدمات صید روزهای بعد را آماده کرده‏ایم و تهیه مقدمات که بر ما حرام نشده است!   بنابراین علت مجازات یهود، سرپیچی از فرمان خداوند بوده است. البته عقیده مسلمانان چنین   است نه یهودیان؛ زیرا آنان روز شنبه را روز استراحت خدا می دانند. آیات قرآن و روایات این قول را رد کرده و باطل می داند.   در احترام روز شنبه یا یک شنبه میان مسیحیان اختلاف است. عده ای از مسیحیان که به سبتیون (شنبه داران) اشتهار دارند، مانند یهودیان عقیده دارند که شنبه روز مقدسی است؛ از این رو به کاری نمی پردازند، و روز یک شنبه مشغول به کار می شوند، و معتقدند مطابق آیات انجیل، احکام ده گانه تورات به قوت خود باقی است و مسیح برای کامل کردن و اجرای آن آمده بود. از طرفی به عقیده مسیحیان غیر سبتی؛ چون شهادت مسیح روز جمعه واقع‏ شد و آن حضرت سه روز بعد، از عالم مردگان برخاسته و به شاگردان خویش ظاهر شده، بنابر این، قیام مسیح در روز یک شنبه بوده و آن روز برای مسیحیان عید مذهبی می باشد.   بنابر آنچه گذشت، در این که روز یک شنبه روز مجازات برای مسیحیان باشد، در متون اسلامی روایتی که این مسئله را به اثبات رساند وجود ندارد.