چرا روز شنبه برای یهودیان روز مجازات است؟ آیا روز یک شنبه هم برای مسیحیان روز مجازات محسوب می شود؟
پاسخ اجمالی: یکی از مسائلی که در آموزه های دینی از آن منع شده است، توجیه کردن کارهای خلاف است، قرآن مجید از برخی یهودیان قانون ‌شکن به عنوان (اصحاب سبت) یاد می‌کند و آنها را مورد نفرین قرار داده است؛ زیرا صید ماهی در روز شنبه بر آنان حرام بود و در آن روز ماهی های فراوانی- با مشیت الاهی- بر روی آب و کنار ساحل ظاهر می‌شدند تا میزان وفاداری یهود به قانون الاهی سنجیده شود، ولی آنان تحمل خویش را در برابر انبوه ماهیان از دست داده، آنها را در روز شنبه به دام می‌ انداختند و در روزهای دیگر از آب خارج می کردند. قانون شکنی خود را چنین توجیه می‌کردند: ما در روز شنبه صید نکرده‌ایم، بلکه مقدمات صید روزهای بعد را آماده کرده‌ایم و تهیه مقدمات که بر ما حرام نشده است! بنابراین علت مجازات یهود، سرپیچی از فرمان خداوند بوده است. البته عقیده مسلمانان چنین است نه یهودیان؛ زیرا آنان روز شنبه را روز استراحت خدا می دانند. آیات قرآن و روایات این قول را رد کرده و باطل می داند. در احترام روز شنبه یا یک شنبه میان مسیحیان اختلاف است. عده ای از مسیحیان که به سبتیون (شنبه داران) اشتهار دارند، مانند یهودیان عقیده دارند که شنبه روز مقدسی است؛ از این رو به کاری نمی پردازند، و روز یک شنبه مشغول به کار می شوند، و معتقدند مطابق آیات انجیل، احکام ده گانه تورات به قوت خود باقی است و مسیح برای کامل کردن و اجرای آن آمده بود. از طرفی به عقیده مسیحیان غیر سبتی؛ چون شهادت مسیح روز جمعه واقع‌ شد و آن حضرت سه روز بعد، از عالم مردگان برخاسته و به شاگردان خویش ظاهر شده، بنابر این، قیام مسیح در روز یک شنبه بوده و آن روز برای مسیحیان عید مذهبی می باشد. بنابر آنچه گذشت، در این که روز یک شنبه روز مجازات برای مسیحیان باشد، در متون اسلامی روایتی که این مسئله را به اثبات رساند وجود ندارد. پاسخ تفصیلی: یکی از داستان هایی که مورد توجه قرآن کریم قرار گرفته، و ائمه (ع) و مفسران مسلمان، به تفسیر آن پرداخته اند، داستان "اصحاب السبت" است. عده ای از یهودیان به جهت برخی اعمال خلاف از صید ماهیان در روز شنبه منع شدند. آنان با مکر و فریب از فرمان خداوند سرپیچی کردند؛ از این رو گرفتار لعن و عذاب گردیده و به صورت بوزینگان در آمدند. داستان اصحاب سبت در تعدادی از سوره های قرآن آمده است از جمله: آیه 65 سوره بقره، نساء 47 و 154، اعراف 163، نحل 124. [1] خلاصه داستان اصحاب سبت بنا بر روایتی که امام باقر (ع) ،از قول علی (ع) نقل کرده چنین است: "اصحاب سبت طایفه ای از یهود ایله و از قوم ثمود بودند، خداوند به جهت آزمایش و مقدار فرمان برداری آنان، صید کردن ماهیان در روز شنبه را بر ایشان حرام کرد. آنان برای توجیه کار خلاف خویش، در بستر رودخانه، حوضچه هایی ایجاد کرده، و بعد از داخل شدن ماهیان در آن، با شبکه هایی که درست کرده بودند، از برگشتن ماهیان به رودخانه جلوگیری می کردند و در روز بعد به صید آنها می پرداختند. مدتی بر این منوال گذشت و کسی آنها را از این حیله‌ گری و امر خلاف منع ننمود، شیطان به یک عده از ایشان القا کرده بود که خداوند شما را از خوردن ماهی در روز شنبه منع فرمود نه صید کردن آن؛ از این رو در روز شنبه مبادرت به صید ماهی می نمودند و روزهای بعد می خوردند و روز بروز بر عصیان آنها افزوده شد... سپس حضرت فرمود: مردم در مواجهه با آنان دو گروه شدند، عده ای امر به معروف کرده و آنان را از عقوبت خداوند ترساندند و زمانی که دیدند نصیحت در آنان اثر نمی گذارد، از ترس عذاب از آن جا کوچ کرده و به بیابان ها پناه بردند، اما عده دیگر با این که کار آنان را ناپسند می دانستند به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر عمل نکردند؛ به این جهت عذاب خداوند همه آنان را گرفت سرانجام، صیادان ماهی مسخ و به صورت میمون ها درآمدند. آنهایی که نهی از منکر نمی ‌کردند به عذاب سختی گرفتار شدند، ولی موعظه کنندگان نجات یافتند،... در آخر روایت علی (ع) فرمود: به آن خدایی که دانه را در درون خاک می ‌شکافد و بیرون می ‌آورد و بشر را خلق کرد، هر آینه می ‌شناسم نسب آنها را از این امت که نه انکار دارند و نه تغییر عقیده داده‌اند، بلکه آنها هم امر پروردگار را رها کرده و در اطراف دنیا پراکنده شدند. و خداوند گفته است: "پس نفرین بر گروه ستمکاران باد. [2] و همچنین فرموده است: "ما نهی کنندگان از منکر را نجات دادیم و ستمکاران را به عذاب بدی گرفتار نمودیم، چرا که نافرمانی می‌کردند". [3] ، [4] اگر چه این مسئله درباره یهود نازل شده است، اما حکم آیه، شامل تمام کسانی که با بهانه های پوچ از دستورات خداوند سرپیچی می کنند، نیز می شود. این کار یهودیان مانند عمل بعضی از ربا خواران است که با خرید و فروش ظاهری و گذاشتن یک قوطی کبریت یا یک چیز بی ارزش دیگری به عنوان خرید و فروش، ربا دادن خود را توجیه می‌کنند، همان گونه که رشوه‌خواران کار زشت خویش را به عنوان حق‌الزحمه و ... توجیه می ‌نمایند! اما درباره قسمت دوم پرسش، باید گفت؛ درباره مجازات مسیحیان در روز یک شنبه، روایتی در متون اسلامی نیامده است. آنچه در این باره در برخی تفاسیر آمده، چنین است: "اکثر مسیحیان به روز شنبه توجهی نداشته و روز یک شنبه را تعطیل می کنند؛ زیرا معتقدند شهادت مسیح روز جمعه بوده و آن حضرت سه روز بعد، از عالم مردگان برخاسته و به شاگردان خویش ظاهر شد. بنابراین، قیام مسیح در روز یک شنبه اتفاق افتاده و آن روز برای مسیحیان عید مذهبی است. البته عده ای از مسیحیان که به سبتیون (شنبه داران) اشتهار دارند، مانند یهودیان عقیده دارند که شنبه روز مقدسی است؛ از این رو در این روز به کاری نمی پردازند، و روز یک شنبه مشغول به کار می شوند، و معتقدند مطابق آیات انجیل، احکام عشره تورات فقط مربوط به یهودیان نبوده و مسیحیان نیز باید به آن عمل کنند و وظیفه حضرت عیسی (ع) تکمیل و اجرای آن بوده است. [5] پی نوشتها: [1] برای اطلاع کامل از تفسیر این آیات، به نرم افزار جامع التفاسیر، تولید مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی قم مراجعه نمایید. [2] مؤمنون، 1. [3] اعراف، 165. [4] ر.ک: قمی، علی بن ابراهیم بن هاشم، تفسیر قمی، ص 244، مؤسسة دار الکتاب، قم، 1404ق. [5] ر. ک: بلاغی، سید عبد الحجت، حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، ج 2، (مقدمه)، ص 765، انتشارات حکمت، قم، 1386 ق. منبع: www.islamquest.net
عنوان سوال:

چرا روز شنبه برای یهودیان روز مجازات است؟ آیا روز یک شنبه هم برای مسیحیان روز مجازات محسوب می شود؟


پاسخ:

پاسخ اجمالی:
یکی از مسائلی که در آموزه های دینی از آن منع شده است، توجیه کردن کارهای خلاف است، قرآن مجید از برخی یهودیان قانون ‌شکن به عنوان (اصحاب سبت) یاد می‌کند و آنها را مورد نفرین قرار داده است؛ زیرا صید ماهی در روز شنبه بر آنان حرام بود و در آن روز ماهی های فراوانی- با مشیت الاهی- بر روی آب و کنار ساحل ظاهر می‌شدند تا میزان وفاداری یهود به قانون الاهی سنجیده شود، ولی آنان تحمل خویش را در برابر انبوه ماهیان از دست داده، آنها را در روز شنبه به دام می‌ انداختند و در روزهای دیگر از آب خارج می کردند. قانون شکنی خود را چنین توجیه می‌کردند: ما در روز شنبه صید نکرده‌ایم، بلکه مقدمات صید روزهای بعد را آماده کرده‌ایم و تهیه مقدمات که بر ما حرام نشده است!
بنابراین علت مجازات یهود، سرپیچی از فرمان خداوند بوده است. البته عقیده مسلمانان چنین است نه یهودیان؛ زیرا آنان روز شنبه را روز استراحت خدا می دانند. آیات قرآن و روایات این قول را رد کرده و باطل می داند.
در احترام روز شنبه یا یک شنبه میان مسیحیان اختلاف است. عده ای از مسیحیان که به سبتیون (شنبه داران) اشتهار دارند، مانند یهودیان عقیده دارند که شنبه روز مقدسی است؛ از این رو به کاری نمی پردازند، و روز یک شنبه مشغول به کار می شوند، و معتقدند مطابق آیات انجیل، احکام ده گانه تورات به قوت خود باقی است و مسیح برای کامل کردن و اجرای آن آمده بود. از طرفی به عقیده مسیحیان غیر سبتی؛ چون شهادت مسیح روز جمعه واقع‌ شد و آن حضرت سه روز بعد، از عالم مردگان برخاسته و به شاگردان خویش ظاهر شده، بنابر این، قیام مسیح در روز یک شنبه بوده و آن روز برای مسیحیان عید مذهبی می باشد.
بنابر آنچه گذشت، در این که روز یک شنبه روز مجازات برای مسیحیان باشد، در متون اسلامی روایتی که این مسئله را به اثبات رساند وجود ندارد.

پاسخ تفصیلی:
یکی از داستان هایی که مورد توجه قرآن کریم قرار گرفته، و ائمه (ع) و مفسران مسلمان، به تفسیر آن پرداخته اند، داستان "اصحاب السبت" است.
عده ای از یهودیان به جهت برخی اعمال خلاف از صید ماهیان در روز شنبه منع شدند. آنان با مکر و فریب از فرمان خداوند سرپیچی کردند؛ از این رو گرفتار لعن و عذاب گردیده و به صورت بوزینگان در آمدند.
داستان اصحاب سبت در تعدادی از سوره های قرآن آمده است از جمله: آیه 65 سوره بقره، نساء 47 و 154، اعراف 163، نحل 124. [1]
خلاصه داستان اصحاب سبت بنا بر روایتی که امام باقر (ع) ،از قول علی (ع) نقل کرده چنین است:
"اصحاب سبت طایفه ای از یهود ایله و از قوم ثمود بودند، خداوند به جهت آزمایش و مقدار فرمان برداری آنان، صید کردن ماهیان در روز شنبه را بر ایشان حرام کرد. آنان برای توجیه کار خلاف خویش، در بستر رودخانه، حوضچه هایی ایجاد کرده، و بعد از داخل شدن ماهیان در آن، با شبکه هایی که درست کرده بودند، از برگشتن ماهیان به رودخانه جلوگیری می کردند و در روز بعد به صید آنها می پرداختند. مدتی بر این منوال گذشت و کسی آنها را از این حیله‌ گری و امر خلاف منع ننمود، شیطان به یک عده از ایشان القا کرده بود که خداوند شما را از خوردن ماهی در روز شنبه منع فرمود نه صید کردن آن؛ از این رو در روز شنبه مبادرت به صید ماهی می نمودند و روزهای بعد می خوردند و روز بروز بر عصیان آنها افزوده شد... سپس حضرت فرمود: مردم در مواجهه با آنان دو گروه شدند، عده ای امر به معروف کرده و آنان را از عقوبت خداوند ترساندند و زمانی که دیدند نصیحت در آنان اثر نمی گذارد، از ترس عذاب از آن جا کوچ کرده و به بیابان ها پناه بردند، اما عده دیگر با این که کار آنان را ناپسند می دانستند به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر عمل نکردند؛ به این جهت عذاب خداوند همه آنان را گرفت سرانجام، صیادان ماهی مسخ و به صورت میمون ها درآمدند. آنهایی که نهی از منکر نمی ‌کردند به عذاب سختی گرفتار شدند، ولی موعظه کنندگان نجات یافتند،... در آخر روایت علی (ع) فرمود: به آن خدایی که دانه را در درون خاک می ‌شکافد و بیرون می ‌آورد و بشر را خلق کرد، هر آینه می ‌شناسم نسب آنها را از این امت که نه انکار دارند و نه تغییر عقیده داده‌اند، بلکه آنها هم امر پروردگار را رها کرده و در اطراف دنیا پراکنده شدند. و خداوند گفته است: "پس نفرین بر گروه ستمکاران باد. [2] و همچنین فرموده است: "ما نهی کنندگان از منکر را نجات دادیم و ستمکاران را به عذاب بدی گرفتار نمودیم، چرا که نافرمانی می‌کردند". [3] ، [4]
اگر چه این مسئله درباره یهود نازل شده است، اما حکم آیه، شامل تمام کسانی که با بهانه های پوچ از دستورات خداوند سرپیچی می کنند، نیز می شود. این کار یهودیان مانند عمل بعضی از ربا خواران است که با خرید و فروش ظاهری و گذاشتن یک قوطی کبریت یا یک چیز بی ارزش دیگری به عنوان خرید و فروش، ربا دادن خود را توجیه می‌کنند، همان گونه که رشوه‌خواران کار زشت خویش را به عنوان حق‌الزحمه و ... توجیه می ‌نمایند!
اما درباره قسمت دوم پرسش، باید گفت؛ درباره مجازات مسیحیان در روز یک شنبه، روایتی در متون اسلامی نیامده است. آنچه در این باره در برخی تفاسیر آمده، چنین است:
"اکثر مسیحیان به روز شنبه توجهی نداشته و روز یک شنبه را تعطیل می کنند؛ زیرا معتقدند شهادت مسیح روز جمعه بوده و آن حضرت سه روز بعد، از عالم مردگان برخاسته و به شاگردان خویش ظاهر شد. بنابراین، قیام مسیح در روز یک شنبه اتفاق افتاده و آن روز برای مسیحیان عید مذهبی است.
البته عده ای از مسیحیان که به سبتیون (شنبه داران) اشتهار دارند، مانند یهودیان عقیده دارند که شنبه روز مقدسی است؛ از این رو در این روز به کاری نمی پردازند، و روز یک شنبه مشغول به کار می شوند، و معتقدند مطابق آیات انجیل، احکام عشره تورات فقط مربوط به یهودیان نبوده و مسیحیان نیز باید به آن عمل کنند و وظیفه حضرت عیسی (ع) تکمیل و اجرای آن بوده است. [5]

پی نوشتها:
[1] برای اطلاع کامل از تفسیر این آیات، به نرم افزار جامع التفاسیر، تولید مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی قم مراجعه نمایید.
[2] مؤمنون، 1.
[3] اعراف، 165.
[4] ر.ک: قمی، علی بن ابراهیم بن هاشم، تفسیر قمی، ص 244، مؤسسة دار الکتاب، قم، 1404ق.
[5] ر. ک: بلاغی، سید عبد الحجت، حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، ج 2، (مقدمه)، ص 765، انتشارات حکمت، قم، 1386 ق.
منبع: www.islamquest.net





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین