احکام
احکام شرعی، قوانین دینی هستند که خواست و اراده خداوند را نشان داده و وظیفه عملی انسان را مشخص می‌کنند.
احکام نفاس در بانوان چیست؟
نفاس خونی است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان می‌بیند، هر چند جنین سقط شده باشد [و به زنی که چنین خونی را ببیند نفساء می‌گویند].[1] در کتاب‌های فقهی برای آن احکامی ذکر نموده‌اند، از جمله: 1. کارهایی که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آن چه بر حائض واجب و مستحبّ و مکروه است، بر نفسا هم واجب و مستحبّ و مکروه می‌باشد.[2] 2. نمازهایی که زن در زمان نفاس نخوانده قضا ندارد، ولی قضای روزه‌های نگرفته را باید بگیرد. 3. طلاق دادن زنی که در حال نفاس می‌باشد باطل است و نزدیکی کردن با او حرام می‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند احتیاط واجب[3] آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شده کفّاره بدهد.[4] 4. وقتی زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادت‌های خود را به‌جا آورد. و اگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده، روی هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایی که پاک بوده روزه گرفته باشد، باید قضا نماید.[5] 5. چنانچه زن پس از گذشت ده روز از زایمان باز هم خونی ببیند، محکوم به استحاضه است، و باید به احکام استحاضه عمل نموده و عبادتهای خود را انجام دهد.[6] جهت آگاهی از احکام زن حائض، می‌توانید به نمایه های زیر مراجعه نمایید: نمایه 954: (تکلیف حائض در دوران قاعدگی) نمایه 3983: (ورود به مسجد در حال جنابت یا حیض) نمایه 5938: (قرائت قرآن جنب و حائض) [1] . امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج ‌1، ص 60، مؤسسه مطبوعات دار العلم، قم، چاپ اول، بی تا. [2] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج ‌1، ص 300، م 513، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [3] . آیات عظام گلپایگانی، اراکی، فاضل، مکارم، زنجانی، صافی، نوری: «احتیاط مستحبّ ..». [4] . توضیح المسائل (محشّی)، ج ‌1، ص 300، م 514؛ آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی: «کفاره ندارد». [5] . همان، م 515؛ آیات عظام مکارم و شبیری: «روزهایی که در وسط پاک بوده عباداتش صحیح است»؛ آیات عظام سیستانی، گلپایگانی، صافی: «بنا بر احتیاط واجب روزهایی را که خون دیده نفاس قرار دهد و در روزهایی که در بین پاک بوده آن چه را بر نفساء حرام است ترک کند و عبادت‌های خود را به جا آورد». آیت الله سیستانی: «و اگر خونی که آخر دیده، از ده روز تجاوز کرد باید مقداری از آن را که در ده روز دیده، نفاس و آن چه بعد از آن است، استحاضه قرار دهد»؛ ر.ک: همان، ص 301. [6] . گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج‌4، ص 56، دار القرآن الکریم، قم، دوم، 1409 ه‍ ق.
نفاس خونی است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان می‌بیند، هر چند جنین سقط شده باشد [و به زنی که چنین خونی را ببیند نفساء می‌گویند].[1] در کتاب‌های فقهی برای آن احکامی ذکر نموده‌اند، از جمله: 1. کارهایی که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آن چه بر حائض واجب و مستحبّ و مکروه است، بر نفسا هم واجب و مستحبّ و مکروه می‌باشد.[2] 2. نمازهایی که زن در زمان نفاس نخوانده قضا ندارد، ولی قضای روزه‌های نگرفته را باید بگیرد. 3. طلاق دادن زنی که در حال نفاس می‌باشد باطل است و نزدیکی کردن با او حرام می‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند احتیاط واجب[3] آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شده کفّاره بدهد.[4] 4. وقتی زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادت‌های خود را به‌جا آورد. و اگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده، روی هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایی که پاک بوده روزه گرفته باشد، باید قضا نماید.[5] 5. چنانچه زن پس از گذشت ده روز از زایمان باز هم خونی ببیند، محکوم به استحاضه است، و باید به احکام استحاضه عمل نموده و عبادتهای خود را انجام دهد.[6] جهت آگاهی از احکام زن حائض، می‌توانید به نمایه های زیر مراجعه نمایید: نمایه 954: (تکلیف حائض در دوران قاعدگی) نمایه 3983: (ورود به مسجد در حال جنابت یا حیض) نمایه 5938: (قرائت قرآن جنب و حائض) [1] . امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج ‌1، ص 60، مؤسسه مطبوعات دار العلم، قم، چاپ اول، بی تا. [2] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج ‌1، ص 300، م 513، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [3] . آیات عظام گلپایگانی، اراکی، فاضل، مکارم، زنجانی، صافی، نوری: «احتیاط مستحبّ ..». [4] . توضیح المسائل (محشّی)، ج ‌1، ص 300، م 514؛ آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی: «کفاره ندارد». [5] . همان، م 515؛ آیات عظام مکارم و شبیری: «روزهایی که در وسط پاک بوده عباداتش صحیح است»؛ آیات عظام سیستانی، گلپایگانی، صافی: «بنا بر احتیاط واجب روزهایی را که خون دیده نفاس قرار دهد و در روزهایی که در بین پاک بوده آن چه را بر نفساء حرام است ترک کند و عبادت‌های خود را به جا آورد». آیت الله سیستانی: «و اگر خونی که آخر دیده، از ده روز تجاوز کرد باید مقداری از آن را که در ده روز دیده، نفاس و آن چه بعد از آن است، استحاضه قرار دهد»؛ ر.ک: همان، ص 301. [6] . گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج‌4، ص 56، دار القرآن الکریم، قم، دوم، 1409 ه‍ ق.
پاسخ:
نفاس خونی است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان می‌بیند، هر چند جنین سقط شده باشد [و به زنی که چنین خونی را ببیند نفساء می‌گویند].[1] در کتاب‌های فقهی برای آن احکامی ذکر نموده‌اند، از جمله:
1. کارهایی که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آن چه بر حائض واجب و مستحبّ و مکروه است، بر نفسا هم واجب و مستحبّ و مکروه می‌باشد.[2]
2. نمازهایی که زن در زمان نفاس نخوانده قضا ندارد، ولی قضای روزه‌های نگرفته را باید بگیرد.
3. طلاق دادن زنی که در حال نفاس می‌باشد باطل است و نزدیکی کردن با او حرام می‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند احتیاط واجب[3] آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شده کفّاره بدهد.[4]
4. وقتی زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادتهای خود را به‌جا آورد. و اگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده، روی هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایی که پاک بوده روزه گرفته باشد، باید قضا نماید.[5]
5. چنانچه زن پس از گذشت ده روز از زایمان باز هم خونی ببیند، محکوم به استحاضه است، و باید به احکام استحاضه عمل نموده و عبادتهای خود را انجام دهد.[6]
جهت آگاهی از احکام زن حائض، می‌توانید به نمایه های زیر مراجعه نمایید:
نمایه 954: (تکلیف حائض در دوران قاعدگی)
نمایه 3983: (ورود به مسجد در حال جنابت یا حیض)
نمایه 5938: (قرائت قرآن جنب و حائض) [1] . امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 1، ص 60، مؤسسه مطبوعات دار العلم، قم، چاپ اول، بی تا. [2] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، ص 300، م 513، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [3] . آیات عظام گلپایگانی، اراکی، فاضل، مکارم، زنجانی، صافی، نوری: «احتیاط مستحبّ ..». [4] . توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، ص 300، م 514؛ آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی: «کفاره ندارد». [5] . همان، م 515؛ آیات عظام مکارم و شبیری: «روزهایی که در وسط پاک بوده عباداتش صحیح است»؛ آیات عظام سیستانی، گلپایگانی، صافی: «بنا بر احتیاط واجب روزهایی را که خون دیده نفاس قرار دهد و در روزهایی که در بین پاک بوده آن چه را بر نفساء حرام است ترک کند و عبادتهای خود را به جا آورد». آیت الله سیستانی: «و اگر خونی که آخر دیده، از ده روز تجاوز کرد باید مقداری از آن را که در ده روز دیده، نفاس و آن چه بعد از آن است، استحاضه قرار دهد»؛ ر.ک: همان، ص 301. [6] . گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج4، ص 56، دار القرآن الکریم، قم، دوم، 1409 ه ق.
- [آیت الله بهجت] آیا تمام احکام تعلیم و تعلم که برای مردان وجود دارد، برای بانوان نیز هست؟
- [سایر] با سلام میخواستم بدانم احکام نماز زن زائو و در دوران نفاس چیست.ایا باید قضای انها را بجا اورد
- [سایر] ضوابط شرعی اشتغال بانوان چیست؟
- [آیت الله مظاهری] از نظر شرعی ورزش بانوان چه حکمی دارد؟
- [آیت الله بهجت] پزشک زنان (اعم از متخصص زنان و ماما و...) که بانوان دچار خونریزی نامنظم رحمی را تحت درمان قرار می دهند آیا لازم است احکام مربوطه را بیاموزند تا بیماران خود را راهنمایی کنند؟
- [سایر] احکام و آداب یهودیت در رابطه با احکام زنان، قضاوت، اموات، ارث، احکام ذبح و قربانی را ذکر کنید؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] بچه را بوسیله عمل جراحی از مجرای غیر طبیعی از رحم خارج کرده اند ولی خون از مجرای طبیعی خارج می شود آیا این خون احکام نفاس را دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا پس از این که نطفه شوهر و تخمک همسرش را در رحم زن دیگری پرورش دادند، مادر جانشین به هنگام تولد آن بچه نفساء محسوب می‌شود یا احکام نفاس مخصوص مادران حقیقی است؟
- [سایر] معنای احکام اولیه و ثانویه چیست؟ نماز و روزه جزو کدامیک از این احکام هستند؟
- [سایر] آیا «احکام حکومتی»، همان «احکام ثانوی» است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حیض عادت دارد به اندازه روزهای عادت او نفاس و احتیاط واجب آن است که از روز بعد از عادت تا روز دهم زایمان عبادت های خود را طبق احکام استحاضه به جا آورد و کارهایی را که بر نفساء حرام است ترک کند و بقیه استحاضه است و اگر عادت ندارد تا ده روز نفاس و بقیه استحاضه می باشد. و احتیاط مستحب در هر دو صورت آن است که بعد از روز دهم تا روز هیجدهم زایمان، عبادتهای خود را طبق احکام استحاضه بجا آورد و کارهایی را که بر نفساء حرام است ترک کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] طلاق دادن زنی که در حال نفاس است باطل و نزدیکی کردن با او حرام می‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند، احتیاط مستحب آن است که به دستوری که در احکام حیض گفته شد کفاره بدهد.
- [آیت الله مظاهری] زنی که پیش از اذان صبح از حیض یا نفاس پاک می‌شود، اگر میتواند باید غسل کند و اگر نمیتواند باید تیمّم نماید و احکام جنابت که قبلاً گفته شد، در مورد او جاری نمیشود.
- [آیت الله بروجردی] طلاق دادن زنی که در حال نفاس است و نزدیکی کردن با او حرام می‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند، احتیاط مستحب آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شد کفاره بدهد.
- [آیت الله علوی گرگانی] طلاق دادن زنی که در حال نفاس است ونزدیکی کردن با او حرام می‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند، احتیاط مستحبّ آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شد کفّاره بدهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] طلاق دادن زنی که در حال نفاس می باشد باطل است و نزدیکی کردن با او حرام می باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند احتیاط مستحب آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شد کفاره بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] طلاق دادن زنی که در حال نفاس می باشد باطل است و نزدیکی کردن با او حرام می باشد و اگر شوهرش با او نزدیکی کند ، احتیاط مستحب آن است به دستوری که در احکام حیض کفته شد ، کفاره بدهد .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . طلاق زن در حال نفاس باطل است، و نزدیکی کردن با او حرام می باشد، و اگر شوهرش با او نزدیکی کند، احتیاط مستحب آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شد کفاره بدهد.
- [امام خمینی] طلاق دادن زنی که در حال نفاس می باشد، باطل است، و نزدیکی کردن با او حرام می باشد. و اگر شوهرش با او نزدیکی کند، احتیاط واجب آن است به دستوری که در احکام حیض گفته شد، کفاره بدهد.
- [آیت الله علوی گرگانی] زنی که عادت حیضش کمتر از ده روز است، اگر بیشتر از روزهای عادتش خون نفاس ببیند، باید به اندازه روزهای عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن بنابر احتیاط واجب باید استظهار کند بترک عبادت تا وقتی که ظن پیدا کند که خون از ده روز میگذرد، چنانچه در احکام حیض ذکر شد.