یکی از شب‌هایی که احتمال دارد شب قدر باشد و شب زنده‌داری و احیاء آن در روایات مورد تأکید قرار گرفته، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است، و به جهت روایتی که به آن اشاره می‌کنیم به شب جهنی شهرت یافته است:
عبد اللَّه بن بکیر، از زراره، از امام باقر یا صادق(ع) روایت کرده است: از آن امام در باره شب‌هایی از ماه رمضان که غسل در آنها مستحب است، سؤال کردم، امام فرمود: شب نوزدهم، شب بیست و یکم و شب بیست و سوّم و فرمود: شب بیست و سوّم شب «جهنی» است، و حکایتش چنین است که فردی به نام جهنی به رسول خدا(ص) گفت که: منزل من از مدینه دور است، پس شبی را به من بفرمای تا به آنجا بیایم، پیامبر(ص) به او فرمود تا در شب بیست و سوّم به مدینه بیاید.
شیخ صدوق(ره) می‌گوید: و نام جهنی، عبد اللَّه بن انیس انصاری است.[1] [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 161، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.
