قرآن کریم در چه آیاتی به طور مستقیم به نخوردن و نیاشامیدن در حال روزه اشاره کرده است؟

هر چند که خود کلمه «صیام» بر امساک از خوردن و آشامیدن دلالت می‌کند، ولی خداوند در آیه‌ای از قرآن به صورت ضمنی، به ممنوع بودن خوردن و نوشیدن در هنگام روزه بودن اشاره می‌کند و می‌فرماید: «وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَی اللَّیْلِ»؛[1] و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه شب برای شما آشکار شود، سپس روزه را تا شب، ادامه دهید.
مفهوم این دستور قرآنی، این است که خوردن و آشامیدن، قبل از طلوع فجر و اذان صبح، جایز است ولی بعد از اذان صبح تا اول شب، باید خوردن و آشامیدن ترک شود.   [1] . بقره، 187.