فضایل امام علی
زندگی شجره‌نامه، واقعه غدیر، لیلة المبیت، یوم‌الدار، جانشینی پیامبر، سال‌شمار زندگی، نوادگان
آیا صحیح است که می‌گویند: زهری و مالک از دشمنان حضرت امام علی(ع) و از هواداران بنی امیه بودند، و لذا فضائل امام علی(ع) را مخفی کردند و حتی یک فضیلت درباره آن‌حضرت روایت نکرده‌اند؟
آنچه در پرسش مطرح شده، در برخی از منابع اهل سنت آمده است: 1. ابن حبان می‌گوید: «وَ لَسْتُ أَحْفَظُ لِمَالِکٍ وَ لا لِلزُّهْرِیِّ فِیمَا رَوَیَا مِنَ الْحَدِیثِ شَیْئًا مِنْ مَنَاقِبِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلامُ أَصْلا»؛[1] آنچه از مالک و زهری روایت شده، در ذهن ندارم که آنها از مناقب حضرت علی(ع) چیزی نقل کرده باشند. 2. ابن عساکر: «...جعفر بن إبراهیم الجعفری قال: کنت عند الزهری أسمع منه، فإذا عجوز قد وقفت علیه، فقالت: یا جعفری لا تکتب عنه فإنّه مال إلی بنی أمیة، و أخذ جوائزهم، فقلت: من هذه؟ قال: أختی رقیّة، خرفت؟ قالت: خرفت أنت، کتمت فضائل آل محمّد»؛[2] جعفر جعفری می‌گوید: از زهری حدیث می‌شنیدم، ناگهان زن کهن سالی آمده و گفت: ای جعفری! از زهری حدیث نقل نکن. چون به بنی امیّه تمایل یافته و جوائزشان را دریافت کرده است! گفتم: این زن کیست؟ زهری گفت: خواهر من است که دیوانه شده است. آن زن در پاسخ گفت: تو دیوانه شده‌ای؛ زیرا که فضائل آل محمد را کتمان و پنهان می‌کنی! 3. کعبی نیز در کتاب خود می‌گوید: «لم یرو لعلی فضیلة قط و کان مروانیاً»؛[3] زهری هوادار بنی مروان بوده و هرگز از فضائل علی چیزی نقل نکرده است. [1] . ابن حبان دارمی، محمد بن حبان، المجروحین من المحدثین و الضعفاء و المتروکین، ج 1، ص 258، دار الوعی، حلب، چاپ اول، 1396ق. [2] . ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ‏42، ص 228، دار الفکر، بیروت، 1415ق. [3] . کعبی بلخی، ابوالقاسم عبدالله بن احمد، قبول الاخبار و معرفة الرجال، ج 1، ص 269، دار الکتب العلمیة، بیروت، 2000م.
آنچه در پرسش مطرح شده، در برخی از منابع اهل سنت آمده است: 1. ابن حبان می‌گوید: «وَ لَسْتُ أَحْفَظُ لِمَالِکٍ وَ لا لِلزُّهْرِیِّ فِیمَا رَوَیَا مِنَ الْحَدِیثِ شَیْئًا مِنْ مَنَاقِبِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلامُ أَصْلا»؛[1] آنچه از مالک و زهری روایت شده، در ذهن ندارم که آنها از مناقب حضرت علی(ع) چیزی نقل کرده باشند. 2. ابن عساکر: «...جعفر بن إبراهیم الجعفری قال: کنت عند الزهری أسمع منه، فإذا عجوز قد وقفت علیه، فقالت: یا جعفری لا تکتب عنه فإنّه مال إلی بنی أمیة، و أخذ جوائزهم، فقلت: من هذه؟ قال: أختی رقیّة، خرفت؟ قالت: خرفت أنت، کتمت فضائل آل محمّد»؛[2] جعفر جعفری می‌گوید: از زهری حدیث می‌شنیدم، ناگهان زن کهن سالی آمده و گفت: ای جعفری! از زهری حدیث نقل نکن. چون به بنی امیّه تمایل یافته و جوائزشان را دریافت کرده است! گفتم: این زن کیست؟ زهری گفت: خواهر من است که دیوانه شده است. آن زن در پاسخ گفت: تو دیوانه شده‌ای؛ زیرا که فضائل آل محمد را کتمان و پنهان می‌کنی! 3. کعبی نیز در کتاب خود می‌گوید: «لم یرو لعلی فضیلة قط و کان مروانیاً»؛[3] زهری هوادار بنی مروان بوده و هرگز از فضائل علی چیزی نقل نکرده است. [1] . ابن حبان دارمی، محمد بن حبان، المجروحین من المحدثین و الضعفاء و المتروکین، ج 1، ص 258، دار الوعی، حلب، چاپ اول، 1396ق. [2] . ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ‏42، ص 228، دار الفکر، بیروت، 1415ق. [3] . کعبی بلخی، ابوالقاسم عبدالله بن احمد، قبول الاخبار و معرفة الرجال، ج 1، ص 269، دار الکتب العلمیة، بیروت، 2000م.
عنوان سوال:
آیا صحیح است که می‌گویند: زهری و مالک از دشمنان حضرت امام علی(ع) و از هواداران بنی امیه بودند، و لذا فضائل امام علی(ع) را مخفی کردند و حتی یک فضیلت درباره آن‌حضرت روایت نکرده‌اند؟
پاسخ:
آنچه در پرسش مطرح شده، در برخی از منابع اهل سنت آمده است:
1. ابن حبان می‌گوید: «وَ لَسْتُ أَحْفَظُ لِمَالِکٍ وَ لا لِلزُّهْرِیِّ فِیمَا رَوَیَا مِنَ الْحَدِیثِ شَیْئًا مِنْ مَنَاقِبِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلامُ أَصْلا»؛[1] آنچه از مالک و زهری روایت شده، در ذهن ندارم که آنها از مناقب حضرت علی(ع) چیزی نقل کرده باشند.
2. ابن عساکر: «...جعفر بن إبراهیم الجعفری قال: کنت عند الزهری أسمع منه، فإذا عجوز قد وقفت علیه، فقالت: یا جعفری لا تکتب عنه فإنّه مال إلی بنی أمیة، و أخذ جوائزهم، فقلت: من هذه؟ قال: أختی رقیّة، خرفت؟ قالت: خرفت أنت، کتمت فضائل آل محمّد»؛[2] جعفر جعفری می‌گوید: از زهری حدیث می‌شنیدم، ناگهان زن کهن سالی آمده و گفت: ای جعفری! از زهری حدیث نقل نکن. چون به بنی امیّه تمایل یافته و جوائزشان را دریافت کرده است! گفتم: این زن کیست؟ زهری گفت: خواهر من است که دیوانه شده است. آن زن در پاسخ گفت: تو دیوانه شده‌ای؛ زیرا که فضائل آل محمد را کتمان و پنهان می‌کنی!
3. کعبی نیز در کتاب خود می‌گوید: «لم یرو لعلی فضیلة قط و کان مروانیاً»؛[3] زهری هوادار بنی مروان بوده و هرگز از فضائل علی چیزی نقل نکرده است. [1] . ابن حبان دارمی، محمد بن حبان، المجروحین من المحدثین و الضعفاء و المتروکین، ج 1، ص 258، دار الوعی، حلب، چاپ اول، 1396ق. [2] . ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 42، ص 228، دار الفکر، بیروت، 1415ق. [3] . کعبی بلخی، ابوالقاسم عبدالله بن احمد، قبول الاخبار و معرفة الرجال، ج 1، ص 269، دار الکتب العلمیة، بیروت، 2000م.
- [سایر] آیا از معنای برخی روایات این شبهه به ذهن نمیرسد که در فضائل امام علی(ع) اغراق شده است؟ مثلاً در روایتی داریم ضربه شمشیر امیرالمؤمنین(ع) در جنگ خندق افضل از عبادت جن و انس است! اگر این روایت صحیح باشد، مستلزم این است که ضربه امام علی(ع) از اعمال و عبادات خود پیامبر اسلام(ص) هم افضل باشد!
- [سایر] ماجرای حدیث منزلت که یکی از فضایل حضرت علی (ع) به شمار می رود چیست؟
- [سایر] چرا حدود صد سال قبر امیرالمومنین علی(ع) مخفی بود؟
- [سایر] فضایل حضرت امیرالمؤمنین (ع) آیا در سیرة عملی و نظری ایشان دیده می‌‌شد؟
- [سایر] فضایل حضرت امیرالمؤمنین (ع) آیا در سیرة عملی و نظری ایشان دیده می‌‌شد؟
- [سایر] نشانه های دوستان و دشمنان امیرالمومنین علی(ع)چیست؟
- [سایر] ابوقتاده انصاری که بود؟ آیا او از هواداران امام علی(ع) بشمار میآمد؟
- [سایر] چرا قبر امام علی (ع)که در ابتدا مخفی بود توسط امامان بعدی آشکار شد ولی قبر حضرت فاطمه (س) هم چنان مخفی مانده است؟
- [سایر] آیا این که می‌گویند امام زمان (ع) در روضه حضرت عباس (ع) حضور مییابند، صحیح است؟
- [سایر] در جریان عقد اخوت پیامبر اسلام(ص)، چگونه فضیلت امام علی(ع) را به جامعه نشان دادند؟
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] نماز در حرم امامان (ع) مستحب بلکه بهتر از مسجد است و مروی است که نماز حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین (ع) برابر دویست هزار نماز است.
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز خواندن در حرم امامان علیهم السلام مستحب است بلکه از بعضی روایات استفاده می شود که نماز در حرم مطهر حضرت امیر المومنین علیه السلام و سیدالشهداء علیه السلام افضل از مسجد است
- [آیت الله سبحانی] اگر صیغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اول زن بگوید: (زَوَّجْتُکَ نَفْسِی عَلَی الصَّداقِ المَعْلُوم) (یعنی خود را زن تو نمودم، به مهری که معیّن شده). پس از آن بدون فاصله مرد بگوید: (قَبِلْتُ التَّزْوِیجَ علی الصَّداقِ المعلومِ) (یعنی قبول کردم ازدواج را با همان مهر معلوم) عقد صحیح است و اگر دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه عقد را بخواند چنانچه مثلاً اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وکیل زن بگوید: (زَوَّجْتُ مُوَکِّلَتِی فاطِمَةَ مُوَکِّلِکَ اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ المَعْلُومِ). پس بدون فاصله وکیل مرد بگوید: (قَبِلْتُ التَّزویج لِمُوَکِّلِی اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُومِ) صحیح می باشد. دستور خواندن عقد موقت
- [آیت الله سبحانی] اگر صیغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اول زن بگوید: (زَوَّجْتُکَ نَفْسِی عَلَی الصَّداقِ المَعْلُوم) (یعنی خود را زن تو نمودم، به مهری که معیّن شده). پس از آن بدون فاصله مرد بگوید: (قَبِلْتُ التَّزْوِیجَ علی الصَّداقِ المعلومِ) (یعنی قبول کردم ازدواج را با همان مهر معلوم) عقد صحیح است و اگر دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه عقد را بخواند چنانچه مثلاً اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وکیل زن بگوید: (زَوَّجْتُ مُوَکِّلَتِی فاطِمَةَ مُوَکِّلِکَ اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ المَعْلُومِ). پس بدون فاصله وکیل مرد بگوید: (قَبِلْتُ التَّزویج لِمُوَکِّلِی اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُومِ) صحیح می باشد.
- [آیت الله سیستانی] نماز خواندن در حرم امامان علیهمالسلام مستحب ، بلکه بهتر از مسجد است ؛ و روایت شده که نماز در حرم مطهّر حضرت امیر المؤمنین علیه‌السلام برابر دویست هزار نماز است .
- [امام خمینی] اگر صیغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اول زن بگوید: "زوجتک نفسی علی الصداق المعلوم" یعنی خود را زن تو نمودم به مهری که معین شده، پس از آن بدون فاصله مرد بگوید: "قبلت التزویج" یعنی قبول کردم ازدواج را عقد صحیح است. و اگر دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه عقد را بخواند، چنانچه مثلا اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وکیل بگوید: "زوجت موکلتی فاطمة موکلک احمد علی الصداق المعلوم" پس بدون فاصله وکیل مرد بگوید: "قبلت لموکلی احمد علی الصداق"، صحیح می باشد.
- [آیت الله بهجت] اگر صیغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اول زن بگوید: (زَوَّجْتُکَ نَفْسِی عَلَی الصِّدَاقِ الْمَعْلُوم)؛ یعنی: (خود را زن تو نمودم به مهری که معین شده)، و پس از آن مرد بلافاصله بگوید: (قَبِلْتُ التَّزوِیجْ)، یعنی: (ازدواج را قبول کردم)، عقد صحیح است، و اگر دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه عقد را بخواند، چنانچه مثلاً اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وکیل زن بگوید: (زَوَّجْتُ مُوَکِّلَتِی فَاطِمَة، مُوَکلَکَ اَحْمَد، عَلَی الصِّداقِ الْمَعْلُوم)، و سپس وکیل مرد بلافاصله بگوید: (قَبِلْتُ لِمُوَکِّلِی اَحْمَد، عَلَی الصِّداقِ)، صحیح می‌باشد.
- [آیت الله جوادی آملی] ) .االله اکبر) یعنی خدای سبحان بزرگتر از آن است که وصف شود. (أشهد أن لا إله الاّ االله ), یعنی شهادت می دهم که غیر خدای یکتا و یگانه خدای دیگری نیست . (أشهد أنّ محمداً رسول االله ); یعنی شهادت میدهم که حضرت محمدبن عبداالله(ص) پیامبر و فرستاده خداست . (أشهد أنّ علیاً امیرالمؤمنین و ولیّ االله)؛ یعنی شهادت میدهم که حضرت علی(ع)امیر مؤمنان و ولیّ خدا بر همه خلق است . (حیّ علی الصلاة )؛ یعنی بشتاب برای اقامه نماز، (حیّ علی الفلاح)؛ یعنی بشتاب برای رستگاری، (حیّ علی خیر العمل )؛ یعنی بشتاب برای بهترین کار که نماز است، (قد قامت الصلاة)؛ یعنی به تحقیق نماز برپا شد، (لا إله الاّ االله )؛ یعنی خدایی؛ جز خدای یکتا و یگانه, سزاوار پرستش نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر صیغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اوّل زن به قصد انشا بگوید: (زَوَّجْتُکَ نَفْسِی عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُومِ) یعنی: (خود را زن تو نمودم به مهری که معیّن شده) و بدون فاصله مرد بگوید: (قَبِلْتُ التَّزوِیجَ عَلَی الصَّداقِ المَعْلُومِ) یعنی: (قبول کردم ازدواج را به مهری که معین شده) عقد صحیح است و اگر دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه عقد را بخواند، چنانچه مثلاً اسم مرد (احمد) و اسم زن (فاطمه) باشد و وکیل زن خطاب به وکیل مرد با قصد انشا بگوید: (زَوَّجْتُ مُوکِّلَتِی فاطِمَةَ مُوَکِّلَکَ أحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُومِ)، یعنی: (موکّل خودم فاطمه را به زوجیّت موکّل تو احمد در آوردم به مهری که معین شده) و بدون فاصله وکیل مرد بگوید: (قَبِلْتُ التَّزوِیجَ لِمُوَکِّلِی أحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ المَعلُومِ) یعنی: (قبول کردم ازدواج را برای موکّلم احمد به مهری که معین شده)، عقد صحیح می‌باشد.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.