برای مجالست و هم‌نشینی افراد با یکدیگر، سنخیّت روحی، فکری و هم‌سانی در سلوک و رفتار تا حدودی مورد نیاز است. بر همین اساس، برای هم‌نشین شدن با پیامبران و جانشینان آنها باید از نظر روحی، فکری، اعتقادی و هم‌چنین در سلوک و رفتار با آنان شباهت و سنخیّتی – و لو اندک - داشته باشیم تا بتوانیم با اذن پروردگار بتوانیم با آنان در بهشت هم‌نشین باشیم. کلیدی‌ترین نکته برای هم‌نشین شدن با آن بزرگواران در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشه‌ای از مستحبات است. اینک به استناد روایات، بخشی از اعمال و رفتاری را که می‌توانند ما را مستعد برای هم‌نشینی با آن بزرگواران نمایند فهرست وار اشاره می‌کنیم: 1. اطاعت از خدا و پیامبر(ص)،[1] 2. دوست داشتن پیامبر(ص) و خاندانش،[2] بویژه امام علی(ع)،[3] 3. زیاد تلاوت کردن سوره معارج،[4] 4. کمک کردن به جویندگان دانش،[5] 5. راست‌گویی،[6] 6. زیارت خانه خدا با نیت پاک و خالص،[7] 7. خدمت به برادران دینی و ایمانی،[8] 8. گرفتن و باز ستاندن حق ستمدیده از ستمگر.[9] و ... در ضمن فردی که در بهشت، همنشین اولیای الهی شد، این همنشینی پایانی نخواهد داشت. [1] . دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ترجمه، سلگی نهاوندی، علی، ج 2، ص 353، قم، ناصر، چاپ اول، 1376ش. [2] . علامه حلی، حسن بن یوسف، نهج الحقّ و کشف الصدق، ترجمه، کهنسال، ص 269، تهران، تاسوعا، چاپ اول، 1379ش. [3] . مجلسی، محمد باقر، ایمان و کفر (ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار)، مترجم، عطاردی قوچانی، عزیز الله، ج 1، ص 174، تهران، انتشارات عطارد، چاپ اول، 1378ش. [4] . مجاهدی، محمد علی، پاداش نیکی‌ها و کیفر گناهان (ترجمه ثواب الأعمال)، ص 312، قم، سرور، چاپ اول، 1381ش. [5] . دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ترجمه رضایی، سید عبد الحسین، ج 1، ص 390، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ سوم، 1377ش. [6] . إرشاد القلوب(ترجمه سلگی)، ج ‏1، ص 351 – 352. [7] . شیخ حر عاملی، الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة(کلیات حدیث قدسی)، ص 128، تهران، دهقان، چاپ سوم، 1380ش. [8] . مجلسی، محمد باقر، مواعظ امامان(ع) (ترجمه بحار الانوار)، مترجم، خسروی، موسی، ص 241، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ اول، 1364ش. [9] . «النّبیّ «ص»: ... من أخذ للمظلوم من الظّالم، کان معی فی الجنّة مصاحبا». حکیمی، محمدرضا، حکیمی، محمد، حکیمی، علی‏، الحیاة،‏ مترجم، آرام، احمد، ج 6، ص 492، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی‏، چاپ اول، 1380ش.‏
باسلام، چه کسانی در بهشت فردوس با محمد(ص) و آل محمد همنشین خواهند بود؟ انجام چه اعمالی سبب این همنشینی میشود؟ برخی میگویند کسانی هستند که در بهشت تنها یکبار امام حسین(ع) را زیارت میکنند... چرا همنشین شدن با ائمه شرطهای سخت دارد؟
برای مجالست و همنشینی افراد با یکدیگر، سنخیّت روحی، فکری و همسانی در سلوک و رفتار تا حدودی مورد نیاز است.
بر همین اساس، برای همنشین شدن با پیامبران و جانشینان آنها باید از نظر روحی، فکری، اعتقادی و همچنین در سلوک و رفتار با آنان شباهت و سنخیّتی – و لو اندک - داشته باشیم تا بتوانیم با اذن پروردگار بتوانیم با آنان در بهشت همنشین باشیم.
کلیدیترین نکته برای همنشین شدن با آن بزرگواران در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشهای از مستحبات است.
اینک به استناد روایات، بخشی از اعمال و رفتاری را که میتوانند ما را مستعد برای همنشینی با آن بزرگواران نمایند فهرست وار اشاره میکنیم:
1. اطاعت از خدا و پیامبر(ص)،[1]
2. دوست داشتن پیامبر(ص) و خاندانش،[2] بویژه امام علی(ع)،[3]
3. زیاد تلاوت کردن سوره معارج،[4]
4. کمک کردن به جویندگان دانش،[5]
5. راستگویی،[6]
6. زیارت خانه خدا با نیت پاک و خالص،[7]
7. خدمت به برادران دینی و ایمانی،[8]
8. گرفتن و باز ستاندن حق ستمدیده از ستمگر.[9]
و ...
در ضمن فردی که در بهشت، همنشین اولیای الهی شد، این همنشینی پایانی نخواهد داشت. [1] . دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ترجمه، سلگی نهاوندی، علی، ج 2، ص 353، قم، ناصر، چاپ اول، 1376ش. [2] . علامه حلی، حسن بن یوسف، نهج الحقّ و کشف الصدق، ترجمه، کهنسال، ص 269، تهران، تاسوعا، چاپ اول، 1379ش. [3] . مجلسی، محمد باقر، ایمان و کفر (ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار)، مترجم، عطاردی قوچانی، عزیز الله، ج 1، ص 174، تهران، انتشارات عطارد، چاپ اول، 1378ش. [4] . مجاهدی، محمد علی، پاداش نیکیها و کیفر گناهان (ترجمه ثواب الأعمال)، ص 312، قم، سرور، چاپ اول، 1381ش. [5] . دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ترجمه رضایی، سید عبد الحسین، ج 1، ص 390، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ سوم، 1377ش. [6] . إرشاد القلوب(ترجمه سلگی)، ج 1، ص 351 – 352. [7] . شیخ حر عاملی، الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة(کلیات حدیث قدسی)، ص 128، تهران، دهقان، چاپ سوم، 1380ش. [8] . مجلسی، محمد باقر، مواعظ امامان(ع) (ترجمه بحار الانوار)، مترجم، خسروی، موسی، ص 241، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ اول، 1364ش. [9] . «النّبیّ «ص»: ... من أخذ للمظلوم من الظّالم، کان معی فی الجنّة مصاحبا». حکیمی، محمدرضا، حکیمی، محمد، حکیمی، علی، الحیاة، مترجم، آرام، احمد، ج 6، ص 492، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1380ش.
- [سایر] دیدگاه پیامبراکرم(ص) نسبت به یاری امام حسین(ع) چیست؟
- [سایر] معنای این صلوات شریفه چیست؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد فی الاولین و صل علی محمد و آل محمد فی الآخرین و صل علی محمد و آل محمد فی الملأ الاعلی و صل علی محمد و آل محمد فی المرسلین؟
- [سایر] حکمت ملقب شدن امام رضا (ع) به عالم آل محمد(ص)چیست؟
- [سایر] چرا به امام رضا(ع) عالم آل محمد(ص) می گویند؟
- [سایر] امام صادق(ع)، سبب نامیدن پیامبراکرم(ص) به کنیه «ابوالقاسم» را چه دانسته اند؟
- [سایر] آیا به عنوان مثال امام جواد متوسّل به امام حسین(ع) یا حضرت محمد(ص) میشدند؟ یا حضرت محمد(ص) متوسّل به حضرت ابراهیم(ع) میشدند؟ لطفاً هر دو مورد را کامل توضیح دهید.
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] رسول اکرم(ص)، چگونه حضرت علی(ع) را معرفی کردند؟
- [سایر] سلام؛ امیرالمومنین(ع) فرمودهاند: (اِنَّهُ لَا یُقَاسُ بِنَا آلَ مُحَمَّدٍ مِنْ هَذِهِ الْاُمَّهِ اَحَدٌ)؛ هیچکسی با خاندان رسول خدا(ص) قابل قیاس نیست... پس چرا گفته میشود اهل بیت(ع) باید برای ما الگو باشند؟!
- [سایر] چرا در بین اهلبیت پیامبر اکرم(ص)، به حضرت زهرا و حضرت رضا(ع) بضعه النبی «پاره تن رسول الله» می گویند؟
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَد أَتاکَ الْمُسیئُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الُْمحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسیءِ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسیئُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) (ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار به حقّ محمّد و آل محمّدصلی الله علیه وآله وسلم رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر).
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است قبل از تکبیره الاحرام بگوید یا محسن قد اتاک المسیی و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی انت المحسن و انا المسیی فبحق محمد و ال محمد صل علی محمد و ال محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی یعنی ای خدایی که احسان کننده ای بنده بدکردار به درگاه تو امده و تو امر کرده ای به نیکوکار که از بدکردار بگذرد تو نیکوکاری و من بدکردار پس به حق محمد و ال محمد رحمت خود را برمحمد وال محمد بفرست واز زشتیهایی که می دانی از من سرزده بگذر
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .