تعبیر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) درباره جامعیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) چنین است: هر کس بخواهد به علم آدم و فهم نوح و حلِم ابراهیم (علیه السلام) و زهد یحیی بن زکریا (علیه السلام) و بطش و شهامت شجاعانه موسی (علیه السلام) بنگرد، علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) را نگاه کند (البدایه و النهایة / 7، ح357). مشابه این تعبیر جامع با ذکر نام برخی از انبیای اولوالعزم دیگر در احادیث متعدّد آمده است (بحار، 17 /419و ج39، ص35و38و81). عبارت آن حضرت(صلی الله علیه و آله و سلم) درباره منزلت علوی (علیه السلام) این است: منزلت علی (علیه السلام) از من همانند منزلت من از پروردگار من است (ذخائر العقبی/120)، و از این که آن حضرت(ص)، علی (علیه السلام) را جان خود دانست و در این باره فرمود: (ذاک نفسی) (اختصاص/223)، معنای منزلت دقیق تر خواهدبود؛ چنانکه روشن می شود تنظیر علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) به کعبه (عمده/285) و کشتی نوح (خصال/573، ح1.)، ناظر به درجات نازل یا متوسط علوی (علیه السلام) است، نه راجع به درجه رفیع آن حضرت. البته تعبیر از آن حضرت (علیه السلام) به (عمود الدّین) (مناقب ابن شهر آشوب/3، ص76.)، می تواند مقام برتری را ارائه کند؛ چنانکه تعبیر از آن حضرت (علیه السلام) به (قسیم الجنّة و النار)؛ (خصال، ص496، ح1.) از عمق و سَمْک ویژه ای گزارش می دهد و نیز تعبیر از آن حضرت به (باب مدینة العلم) و (باب مدنیة الحکمة) از عظمت خاصی خبر می دهد. مخصوصاً تعبیری که رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) از شهر حکمت کرد و آن را بهشت نامید و در این باره چنین فرمود: (یا عَلی أنا مدینة الحکمة و هی الجنّة و أنت یا علیّ بابها و کیف یَهتدی المُهتدی إِلی الجنّة و لَا یَهتدی إِلیها إِلّا مِنْ بابها)؛(امالی صدوق /472، ح632.) و چون علی (علیه السلام) دَرِ شَهرِ حکمت است و حکمت، هم اکنون بهشت است پس آن حضرت (علیه السلام) هم اکنون در بهشت است. از این رو درباره آن حضرت (علیه السلام) از رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین نقل شده است که: (علیّ فی الجنّة) یعنی علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) اکنون در بهشت به سر می برد،(سنن ابی داود4، /212، ح4649.) نه آن که علی (علیه السلام) فقط در قیامت وارد بهشت می شود. منبع: آیت الله جوادی آملی،حیات عارفانة امام علی(علیه السلام)
رسول اکرم(ص)، چگونه حضرت علی(ع) را معرفی کردند؟
تعبیر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) درباره جامعیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) چنین است: هر کس بخواهد به علم آدم و فهم نوح و حلِم ابراهیم (علیه السلام) و زهد یحیی بن زکریا (علیه السلام) و بطش و شهامت شجاعانه موسی (علیه السلام) بنگرد، علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) را نگاه کند (البدایه و النهایة / 7، ح357). مشابه این تعبیر جامع با ذکر نام برخی از انبیای اولوالعزم دیگر در احادیث متعدّد آمده است (بحار، 17 /419و ج39، ص35و38و81). عبارت آن حضرت(صلی الله علیه و آله و سلم) درباره منزلت علوی (علیه السلام) این است: منزلت علی (علیه السلام) از من همانند منزلت من از پروردگار من است (ذخائر العقبی/120)، و از این که آن حضرت(ص)، علی (علیه السلام) را جان خود دانست و در این باره فرمود: (ذاک نفسی) (اختصاص/223)، معنای منزلت دقیق تر خواهدبود؛ چنانکه روشن می شود تنظیر علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) به کعبه (عمده/285) و کشتی نوح (خصال/573، ح1.)، ناظر به درجات نازل یا متوسط علوی (علیه السلام) است، نه راجع به درجه رفیع آن حضرت. البته تعبیر از آن حضرت (علیه السلام) به (عمود الدّین) (مناقب ابن شهر آشوب/3، ص76.)، می تواند مقام برتری را ارائه کند؛ چنانکه تعبیر از آن حضرت (علیه السلام) به
(قسیم الجنّة و النار)؛ (خصال، ص496، ح1.) از عمق و سَمْک ویژه ای گزارش می دهد و نیز تعبیر از آن حضرت به
(باب مدینة العلم) و
(باب مدنیة الحکمة) از عظمت خاصی خبر می دهد. مخصوصاً تعبیری که رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) از شهر حکمت کرد و آن را بهشت نامید و در این باره چنین فرمود:
(یا عَلی أنا مدینة الحکمة و هی الجنّة و أنت یا علیّ بابها و کیف یَهتدی المُهتدی إِلی الجنّة و لَا یَهتدی إِلیها إِلّا مِنْ بابها)؛(امالی صدوق /472، ح632.) و چون علی (علیه السلام) دَرِ شَهرِ حکمت است و حکمت، هم اکنون بهشت است پس آن حضرت (علیه السلام) هم اکنون در بهشت است. از این رو درباره آن حضرت (علیه السلام) از رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین نقل شده است که: (علیّ فی الجنّة) یعنی علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) اکنون در بهشت به سر می برد،(سنن ابی داود4، /212، ح4649.) نه آن که علی (علیه السلام) فقط در قیامت وارد بهشت می شود.
منبع: آیت الله جوادی آملی،حیات عارفانة امام علی(علیه السلام)
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] چه دلیلی بر همسانی پیامبراکرم(ص) و حضرت علی(ع) در شهود عرفانی وجود دارد؟
- [سایر] فلسفه زندگی زاهدانه رسول خدا(ص) و علی مرتضی(ع) چیست؟
- [سایر] نظر و دیدگاه حضرت علی(ع) درباره جانشین پیامبراکرم(ص) چه بوده است؟
- [سایر] دیدگاه پیامبر اسلام(ص) راجع به محبّت و دوستی علی (ع) چیست؟
- [سایر] چرا پیامبر اسلام(ص) امامت حضرت علی(ع) را به صورت مکتوب بیان نکردند؟
- [سایر] امام علی (ع) دوست، همراه، یاور و خویشاوند حضرت محمد (ص) بود یا فراتر از آن؟
- [سایر] امام علی(ع) دوست، همراه، یاور و خویشاوند حضرت محمد(ص) بود یا فراتر از آن؟
- [سایر] چرا پیامبر اسلام(ص) برای خلافت امام علی (ع) اقدامی صریح و واضح نکرد؟
- [سایر] معنای این صلوات شریفه چیست؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد فی الاولین و صل علی محمد و آل محمد فی الآخرین و صل علی محمد و آل محمد فی الملأ الاعلی و صل علی محمد و آل محمد فی المرسلین؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.