گرچه استفاده از مواد مخدر و روانگردان برای انسانها مضر بوده و از این بابت، شاید بتوان با استفاده از آموزه‌های کلّی اسلامی، نکوهیده‌بودن استفاده از آنها را استنتاج کرد، اما روایاتی که به نقل از پیامبر(ص) در مذمت بنگ(حشیش) آمده است؛ چندان قابل اعتماد نیست، روایاتی مانند:
1. «زمانی بر امتم فرا می‌رسد که چیزی می‌خورند به نام بنگ! من از آنان بیزارم و آنها نیز از من بیزارند».
2. «بر یهود و نصاری سلام کنید، امّا بر کسی که بنگ می‌خورد، سلام نکنید».
3. «کسی که گناه بنگ را کوچک بشمارد کافر است».
4. «کسی که بنگ بخورد مثل این که هفتاد بار کعبه را منهدم ساخته و هفتاد فرشته مقرّب درگاه الهی و هفتاد پیامبر مرسل را کشته و هفتاد کتاب آسمانی را سوزانده و هفتاد سنگ به سوی خدا پرت کرده است که چنین شخصی نسبت به شارب خمر، خورنده ربا، زناکار و سخن چین از رحمت حضرت حق دورتر است».[1]
گفتنی است که این روایات در منابع دست اولی که در دسترس ما می‌باشد، وجود ندارد، و در کتاب‌های حدیثی بسیار متأخری هم که بدان اشاره شده است، نه منبع و نه سند معتبری برای آنها اعلام نکرده‌اند. [1] . «و عَنْ طَرِیقِ أَهْلِ الْبَیْتِ ع عَنْ رَسُولِ اللهِ(ص) أَنَّهُ قَالَ: سَیَأْتِی زَمَانٌ عَلَی أُمَّتِی یَأْکُلُونَ شَیْئاً اسْمُهالْبَنْجُ أَنَا بَرِیءٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ بَرِیئُونَ مِنِّی، قَالَ(ص) سَلِّمُوا عَلَی الْیَهُودِ وَ النَّصَارَی وَ لَا تُسَلِّمُوا عَلَی آکِلِ الْبَنْجِ، وَ قَالَ(ص): مَنِ احْتَقَرَ ذَنْبَ الْبَنْجِ فَقَدْ کَفَرَ، وَ قَالَ: مَنْ أَکَلَ الْبَنْجَ فَکَأَنَّمَا هَدَمَ الْکَعْبَةَ سَبْعِینَ مَرَّةً وَ کَأَنَّمَا قَتَلَ سَبْعِینَ مَلَکاً مُقَرَّباً وَ کَأَنَّمَا قَتَلَ سَبْعِینَ نَبِیّاً مُرْسَلًا وَ کَأَنَّمَا أَحْرَقَ سَبْعِینَ مُصْحَفاً وَ کَأَنَّمَا رَمَی إِلَی اللهِ سَبْعِینَ حَجَراً وَ هُوَ أَبْعَدُ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ مِنْ شَارِبِ الْخَمْرِ وَ آکِلِ الرِّبَا وَ الزَّانِی وَ النَّمَّام»؛ محدّث نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 17، ص 85 و 86، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چاپ اول، 1408ق.
