زندگی‌نامه
زندگی‌نامه اثری است که بر پایه‌ی واقعیت و به یاری اسناد و مدارک، خاطرات و شواهد در دسترس، به شرح حال و بازآفرینی سیمای برجستگان و فرهیختگان می‌پردازد.
زندگی‌نامه حضرت محمد عابد(ع) را ذکر کنید. آیا مدفن ایشان در مشهد میقان اراک هست؟
در مورد امام زاده‌ای که در مشهد میقان اراک قرار دارد و به نام محمد بن موسی کاظم(ع) (معروف به سید محمد عابد) خوانده می‌شود، باید گفت: امام موسی کاظم(ع) فرزندی به نام محمد داشته است،[1] و درباره او گفته‌اند «محمد بن موسی درستکار و با ورع بود»،[2] ولی اطلاعات قابل توجه دیگری پیرامون زندگی و محل دفنشان در منابع کهن وجود ندارد. هرچند در برخی کتاب‌های متأخر مانند «الأنوار النعمانیة» جزایری (م 1112 ق‏) محل دفن او شیراز[3] و یا کربلا اعلام شده است.[4] لذا اگر این نقل را بپذیریم؛ محل دفن او در اراک مورد تردید واقع می‌شود. به هر حال باید به این نکته توجه داشت که بیشتر امام‌زادگانی که امروزه مرقدشان زیارت‌گاه مردم قرار گرفته، و در نزد مردم جایگاه دارند، فرزندان بدون واسطه ائمه اطهار(ع) نیستند، بلکه یا از نوادگان آنها می‌باشند، یا از سادات، و یا از فرماندهان و حکام محلی بودند که بعد از مرگ، برایشان بارگاهی درست کرده و مورد زیارت عموم قرار گرفتند.[5] لذا زیارت این اماکن؛ به این نیت که انسان‌های صالحی بودند، اشکالی ندارد، اما اگر بخواهیم فرزند بلافصل امام بودن آنها را بیان داریم، باید دلیلی قابل استناد بر آن اقامه کنیم و نمی‌توان در این مورد تنها به آنچه میان مردم شایع است، استناد کرد. [1] . شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 244،کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، 1413ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 36، قم، مؤسسه آل البیت(ع)‏، چاپ اول، 1417ق.‏ [2] . «و کان محمد بن موسی علیهما السلام صالحاً ورعاً»؛ إعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 36. [3] . جزایری، نعمت الله بن عبد الله، الأنوار النعمانیة، ج ‏1، ص 272، بیروت، دار القاری، چاپ اول، 1429ق. [4] . ر. ک: شریف قرشی، باقر، حیاة الإمام موسی بن جعفر(ع)ج 2، ص 434 و 435، بیروت، دار البلاغة، چاپ اول، 1413ق. [5] . ر.ک: نمایه «اعتقاد به امام زاده ها و اعتبار آن»، سؤال 463.
در مورد امام زاده‌ای که در مشهد میقان اراک قرار دارد و به نام محمد بن موسی کاظم(ع) (معروف به سید محمد عابد) خوانده می‌شود، باید گفت: امام موسی کاظم(ع) فرزندی به نام محمد داشته است،[1] و درباره او گفته‌اند «محمد بن موسی درستکار و با ورع بود»،[2] ولی اطلاعات قابل توجه دیگری پیرامون زندگی و محل دفنشان در منابع کهن وجود ندارد. هرچند در برخی کتاب‌های متأخر مانند «الأنوار النعمانیة» جزایری (م 1112 ق‏) محل دفن او شیراز[3] و یا کربلا اعلام شده است.[4] لذا اگر این نقل را بپذیریم؛ محل دفن او در اراک مورد تردید واقع می‌شود. به هر حال باید به این نکته توجه داشت که بیشتر امام‌زادگانی که امروزه مرقدشان زیارت‌گاه مردم قرار گرفته، و در نزد مردم جایگاه دارند، فرزندان بدون واسطه ائمه اطهار(ع) نیستند، بلکه یا از نوادگان آنها می‌باشند، یا از سادات، و یا از فرماندهان و حکام محلی بودند که بعد از مرگ، برایشان بارگاهی درست کرده و مورد زیارت عموم قرار گرفتند.[5] لذا زیارت این اماکن؛ به این نیت که انسان‌های صالحی بودند، اشکالی ندارد، اما اگر بخواهیم فرزند بلافصل امام بودن آنها را بیان داریم، باید دلیلی قابل استناد بر آن اقامه کنیم و نمی‌توان در این مورد تنها به آنچه میان مردم شایع است، استناد کرد. [1] . شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 244،کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، 1413ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 36، قم، مؤسسه آل البیت(ع)‏، چاپ اول، 1417ق.‏ [2] . «و کان محمد بن موسی علیهما السلام صالحاً ورعاً»؛ إعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 36. [3] . جزایری، نعمت الله بن عبد الله، الأنوار النعمانیة، ج ‏1، ص 272، بیروت، دار القاری، چاپ اول، 1429ق. [4] . ر. ک: شریف قرشی، باقر، حیاة الإمام موسی بن جعفر(ع)ج 2، ص 434 و 435، بیروت، دار البلاغة، چاپ اول، 1413ق. [5] . ر.ک: نمایه «اعتقاد به امام زاده ها و اعتبار آن»، سؤال 463.
پاسخ:
در مورد امام زاده‌ای که در مشهد میقان اراک قرار دارد و به نام محمد بن موسی کاظم(ع) (معروف به سید محمد عابد) خوانده می‌شود، باید گفت: امام موسی کاظم(ع) فرزندی به نام محمد داشته است،[1] و درباره او گفته‌اند «محمد بن موسی درستکار و با ورع بود»،[2] ولی اطلاعات قابل توجه دیگری پیرامون زندگی و محل دفنشان در منابع کهن وجود ندارد. هرچند در برخی کتاب‌های متأخر مانند «الأنوار النعمانیة» جزایری (م 1112 ق) محل دفن او شیراز[3] و یا کربلا اعلام شده است.[4] لذا اگر این نقل را بپذیریم؛ محل دفن او در اراک مورد تردید واقع می‌شود.
به هر حال باید به این نکته توجه داشت که بیشتر امام‌زادگانی که امروزه مرقدشان زیارت‌گاه مردم قرار گرفته، و در نزد مردم جایگاه دارند، فرزندان بدون واسطه ائمه اطهار(ع) نیستند، بلکه یا از نوادگان آنها می‌باشند، یا از سادات، و یا از فرماندهان و حکام محلی بودند که بعد از مرگ، برایشان بارگاهی درست کرده و مورد زیارت عموم قرار گرفتند.[5] لذا زیارت این اماکن؛ به این نیت که انسان‌های صالحی بودند، اشکالی ندارد، اما اگر بخواهیم فرزند بلافصل امام بودن آنها را بیان داریم، باید دلیلی قابل استناد بر آن اقامه کنیم و نمی‌توان در این مورد تنها به آنچه میان مردم شایع است، استناد کرد. [1] . شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 244،کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، 1413ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 36، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق. [2] . «و کان محمد بن موسی علیهما السلام صالحاً ورعاً»؛ إعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 36. [3] . جزایری، نعمت الله بن عبد الله، الأنوار النعمانیة، ج 1، ص 272، بیروت، دار القاری، چاپ اول، 1429ق. [4] . ر. ک: شریف قرشی، باقر، حیاة الإمام موسی بن جعفر(ع)ج 2، ص 434 و 435، بیروت، دار البلاغة، چاپ اول، 1413ق. [5] . ر.ک: نمایه «اعتقاد به امام زاده ها و اعتبار آن»، سؤال 463.
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] پیامبر اکرم(ص) فرمود: (مجالس خود را به ذکر علی(ع) زینت دهید)، همچنین این حدیث: که رسول خدا فرمود: (کلام علی بالاترین کلامها است) صحیح است؟ متن کامل و منبع را ذکر نمایید.
- [سایر] «رب صل علی محمد و آل محمد» بعد از ذکر سجده یا رکوع نماز، به چه معنا است؟
- [سایر] با توجه به روایات زیر، معنای اختیال چیست؟ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَی بْنِ الْمُتَوَکلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یحْیی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ مَشَی علی الْأَرْضِ اخْتِیالًا لَعَنَتْهُ الْأَرْضُ وَ مَنْ تَحْتَهَا وَ مَنْ فَوْقَهَا. عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَیلٌ لِمَنْ یخْتَالُ فِی الْأَرْضِ یعَانِدُ جَبَّارَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ.
- [سایر] قبل از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله چه کسانی به نام «محمد» نام گذاری شده بودند؟ آیا در تاریخ نامشان ذکر شده است؟
- [سایر] معنای این صلوات شریفه چیست؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد فی الاولین و صل علی محمد و آل محمد فی الآخرین و صل علی محمد و آل محمد فی الملأ الاعلی و صل علی محمد و آل محمد فی المرسلین؟
- [آیت الله بهجت] آیا افزودن جملات: "إلها واحدا..." پس از ذکر شهادت اوّل در تشهّد و جمله ی "أرسله بالهُدی و دین الحقّ..." پس از ذکر شهادت دوّم و "بارک علی محمّدٍ و آل محمّد و تفضّل علی محمّدٍ و آل محمّد..." پس از ذکر صلوات، مشروعیّت دارد؟
- [سایر] چرا در بین اهلبیت پیامبر اکرم(ص)، به حضرت زهرا و حضرت رضا(ع) بضعه النبی «پاره تن رسول الله» می گویند؟
- [سایر] آیا گفتن ذکر اشهد ان فاطمه بنت رسول الله عصمه الله الکبری در اذان بدعت است؟
- [سایر] امام صادق(ع) در مورد محمّد بن حنفیّه میگوید: (أَتَزْعُمُ أَنَّ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الْبَاقِرَ عَدُوُّ عَمِّهِ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِیَّةِ؟ فَقَالَ: لَا. ثُمَّ قَالَ الصَّادِقُ(ع): یَا حَیَّانُ إِنَّکُمْ صَدَفْتُمْ عَنْ آیَاتِ اللهِ، وَ قَدْ قَالَ اللهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: سَنَجْزِی الَّذِینَ یَصْدِفُونَ عَنْ آیاتِنا سُوءَ الْعَذابِ بِما کانُوا یَصْدِفُونَ). (کمال الدّین، ج 1، ص 36). آیا معنای این سخن این است که امام باقر(ع) محمّد بن حنفیّه را دشمن میداشتند؟
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید: یا محسن قد اتاک المسیء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن وا نا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی؛ بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گناهکار بگذرد؛ تو نیکوکاری و من گناهکار؛ به حق محمد و آل محمد (ص) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است بعد از تکبیرةالاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ الْمُسیءُ وَقَدْ أمَرْتَ الْمُحْسِنَ أنْ یَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسیءِ، أنْتَ الْمُحْسِنُ وَأنَا الْمُسیءُ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی: (ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حقّ محمّد و آل محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده درگذر.)