آیه سقایة الحاج در قرآن به چه آیه ای می گویند و به چه معنا است؟
آیه (سِقایَة الحاج) اشاره به این آیۀ شریفه است: (آیا سیراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو،) نزد خدا مساوی نیستند! و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی ‌کند!).[1] پیش از اسلام منصب (سقایة الحاج)؛ یعنی سیراب کردن حُجاج خانۀ کعبه، در ردیف منصب کلید داری خانه کعبه و از مهم ‌ترین مناصب محسوب می ‌شد.[2] ضرورت و نیاز شدید حُجاج در ایام حج به آب، آن هم در آن سرزمین خشک و سوزان و کم آب که غالب ایام سال هوا گرم است، به این موضوع (سقایت حاج) اهمیت خاصی می ‌داد، و کسی که سرپرست این مقام بود، از موقعیت ویژه ‌ای برخوردار می ‌شد؛ چرا که خدمت او به حجاج یک خدمت حیاتی به ‌شمار می‌ رفت. همچنین کلید داری و عمران و آبادی مسجدالحرام که مقدّس ‌ترین و بزرگ ‌ترین کانون مذهبی حتی در زمان جاهلیت محسوب می‌ شد، احترام فوق العاده ‌ای برای شخص یا اشخاصی که متصدّی آن بودند، بر می ‌انگیخت.[3] با این همه، خداوند متعال می ‌فرماید ایمان به خدا و جهاد در راه او، از تمام این کارها برتر و بالاتر است![4] در آیۀ بعد به عنوان تأکید و توضیح می ‌فرماید: (کسانی که ایمان آوردند، و هجرت نمودند، و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، اینها در پیشگاه خداوند مقامی برتر و بزرگ ‌تر دارند).[5] پی نوشت: [1]. (أَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ)؛ توبه، 19. [2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 7، ص 323، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374ش. [3]. همان. [4]. همان. [5]. توبه، 20. منبع:islamquest.net
عنوان سوال:

آیه سقایة الحاج در قرآن به چه آیه ای می گویند و به چه معنا است؟


پاسخ:

آیه (سِقایَة الحاج) اشاره به این آیۀ شریفه است: (آیا سیراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو،) نزد خدا مساوی نیستند! و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی ‌کند!).[1]
پیش از اسلام منصب (سقایة الحاج)؛ یعنی سیراب کردن حُجاج خانۀ کعبه، در ردیف منصب کلید داری خانه کعبه و از مهم ‌ترین مناصب محسوب می ‌شد.[2]
ضرورت و نیاز شدید حُجاج در ایام حج به آب، آن هم در آن سرزمین خشک و سوزان و کم آب که غالب ایام سال هوا گرم است، به این موضوع (سقایت حاج) اهمیت خاصی می ‌داد، و کسی که سرپرست این مقام بود، از موقعیت ویژه ‌ای برخوردار می ‌شد؛ چرا که خدمت او به حجاج یک خدمت حیاتی به ‌شمار می‌ رفت.
همچنین کلید داری و عمران و آبادی مسجدالحرام که مقدّس ‌ترین و بزرگ ‌ترین کانون مذهبی حتی در زمان جاهلیت محسوب می‌ شد، احترام فوق العاده ‌ای برای شخص یا اشخاصی که متصدّی آن بودند، بر می ‌انگیخت.[3]
با این همه، خداوند متعال می ‌فرماید ایمان به خدا و جهاد در راه او، از تمام این کارها برتر و بالاتر است![4] در آیۀ بعد به عنوان تأکید و توضیح می ‌فرماید: (کسانی که ایمان آوردند، و هجرت نمودند، و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، اینها در پیشگاه خداوند مقامی برتر و بزرگ ‌تر دارند).[5]
پی نوشت:
[1]. (أَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ)؛ توبه، 19.
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 7، ص 323، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374ش.
[3]. همان.
[4]. همان.
[5]. توبه، 20.
منبع:islamquest.net





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین