نامگذاری سوره ها: بیشتر دانشمندان علوم قرآن عقیده دارند که نام های سوره های قرآن کریم توقیفی است و اجتهاد را در آن نقشی نیست و برای مستدل ساختن دیدگاه خویش به احادیثی از رسول خدا(ص) استناد می جویند که در آنها نام سوره ها مذکور است چنان که در حدیث مشهوری آمده است که آن حضرت به محض نزول آیه یا آیاتی فرمان می داد که آن را در جایگاهش در فلان سوره بنویسند (معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، مؤسسه التمهید، ص 112 ؛ حجتی، محمد باقر، تهران، دفتر نشر اسلامی، 1376، چاپ نوزدهم، ص 98). پس از وفات پیامبر اکرم(ص) در طی مرور زمان، هر سوره و حتی بسیاری از آیات به خاطر خصوصیات و مزایا و یا به جهت مشتمل شدنشان بر موضوع خاصی دارای عناوینی و اسم های دیگری از جانب دانشمندان شدند. البته به نظر علامه طباطبایی بسیاری از نام های سوره ها، در زمان پیامبر اکرم بر اثر کثرت استعمال تعیین پیدا کرده و هیچ گونه جنبه توقیف شرعی ندارد. ایشان در رابطه با نامگذاری سوره های قرآنی معیارهای زیر را ارایه دادند: 1. تسمیه سوره را گاهی با اسمی که در آن سوره واقع شده یا با موضوعی که در آن سوره از آن بحث شده در نظر می گیرند مثلا نامگذاری سوره نساء به اعتبار بیان احکام زنان در آن و سوره مائده به لحاظ سخن رفتن از مائده آسمانی در آن و سوره انعام به جهت سخن از چهارپایان و سوره نحل به علت تکیه بر زنبور عسل و سوره نمل به خاطر به میان آمدن مورچگان در آن است. 2. گاهی جمله ای از اول سوره را معرف و نام آن سوره قرار می دهند چنان که گفته می شود سوره (اقرا بسم ربک)، (انا انزلناه) و (لم یکن) و نظایر آنها. 3. گاهی با وصفی که سوره دارد به معرفی آن می پردازند. مثلا سوره حمد به مناسبت این که در اول قرآن گذاشته شده فاتحه الکتاب و به مناسبت هفت آیه بودنش سبع مثانی نامیده می شود و یا سوره (قل هو الله) به لحاظ این که مشتمل بر توحید خالص است سوره اخلاص و به جهت این که خدای تعالی را توصیف می کند (سوره نسبه الرب) نامیده می شود. 4. گاهی تسمیه سوره به لحاظ نوع حروف مقطعه موجود در آن است مانند: سوره (ق، ص، حمسق) و... حاصل سخن این که درباره نام گذاری سوره بایستی گفت این عمل به صورت طبیعی شکل گرفته و نمی توان گفت به دستور رسول الله(ص) می باشد و برای همین نکته است که بسیاری از سوره ها بیش از یک اسم دارند مانند بقره آل عمران نحل توبه غایشه و... برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1. طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام، ص 147، دفتر انتشارات اسلامی 2. زرکشی البرهان فی علوم القرآن، ج 1، ص 339، انتشارات دارالکتب العلمیه ترتیب سوره ها: درباره نظم و ترتیب سوره ها، میان اهل نظر اختلاف است. سید مرتضی علم الهدی و بسیاری از محققان، بر آنند که قرآن همچنان که هست، در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) شکل گرفته است. اما بیشتر تاریخ نویسان براساس روایات وارد شده در این باره، بر آنند که جمع و ترتیب سوره ها پس از وفات پیامبر اکرم(ص) به دست اصحاب ایشان صورت گرفت (معرفت، محمد هادی، تاریخ قرآن، انتشارات سمت، ص 84). eporsesh.com
آیا نام های سوره ها یا ترتیب آنها در زمان حضرت علی(علیه السلام) گذاشته شده است یا در هنگام نزول آیه با عنوان سوره نازل شده است؟
نامگذاری سوره ها:
بیشتر دانشمندان علوم قرآن عقیده دارند که نام های سوره های قرآن کریم توقیفی است و اجتهاد را در آن نقشی نیست و برای مستدل ساختن دیدگاه خویش به احادیثی از رسول خدا(ص) استناد می جویند که در آنها نام سوره ها مذکور است چنان که در حدیث مشهوری آمده است که آن حضرت به محض نزول آیه یا آیاتی فرمان می داد که آن را در جایگاهش در فلان سوره بنویسند (معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، مؤسسه التمهید، ص 112 ؛ حجتی، محمد باقر، تهران، دفتر نشر اسلامی، 1376، چاپ نوزدهم، ص 98).
پس از وفات پیامبر اکرم(ص) در طی مرور زمان، هر سوره و حتی بسیاری از آیات به خاطر خصوصیات و مزایا و یا به جهت مشتمل شدنشان بر موضوع خاصی دارای عناوینی و اسم های دیگری از جانب دانشمندان شدند.
البته به نظر علامه طباطبایی بسیاری از نام های سوره ها، در زمان پیامبر اکرم بر اثر کثرت استعمال تعیین پیدا کرده و هیچ گونه جنبه توقیف شرعی ندارد. ایشان در رابطه با نامگذاری سوره های قرآنی معیارهای زیر را ارایه دادند:
1. تسمیه سوره را گاهی با اسمی که در آن سوره واقع شده یا با موضوعی که در آن سوره از آن بحث شده در نظر می گیرند مثلا نامگذاری سوره نساء به اعتبار بیان احکام زنان در آن و سوره مائده به لحاظ سخن رفتن از مائده آسمانی در آن و سوره انعام به جهت سخن از چهارپایان و سوره نحل به علت تکیه بر زنبور عسل و سوره نمل به خاطر به میان آمدن مورچگان در آن است.
2. گاهی جمله ای از اول سوره را معرف و نام آن سوره قرار می دهند چنان که گفته می شود سوره (اقرا بسم ربک)، (انا انزلناه) و (لم یکن) و نظایر آنها.
3. گاهی با وصفی که سوره دارد به معرفی آن می پردازند. مثلا سوره حمد به مناسبت این که در اول قرآن گذاشته شده فاتحه الکتاب و به مناسبت هفت آیه بودنش سبع مثانی نامیده می شود و یا سوره (قل هو الله) به لحاظ این که مشتمل بر توحید خالص است سوره اخلاص و به جهت این که خدای تعالی را توصیف می کند (سوره نسبه الرب) نامیده می شود.
4. گاهی تسمیه سوره به لحاظ نوع حروف مقطعه موجود در آن است مانند: سوره (ق، ص، حمسق) و... حاصل سخن این که درباره نام گذاری سوره بایستی گفت این عمل به صورت طبیعی شکل گرفته و نمی توان گفت به دستور رسول الله(ص) می باشد و برای همین نکته است که بسیاری از سوره ها بیش از یک اسم دارند مانند بقره آل عمران نحل توبه غایشه و...
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
1. طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام، ص 147، دفتر انتشارات اسلامی
2. زرکشی البرهان فی علوم القرآن، ج 1، ص 339، انتشارات دارالکتب العلمیه
ترتیب سوره ها:
درباره نظم و ترتیب سوره ها، میان اهل نظر اختلاف است. سید مرتضی علم الهدی و بسیاری از محققان، بر آنند که قرآن همچنان که هست، در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) شکل گرفته است.
اما بیشتر تاریخ نویسان براساس روایات وارد شده در این باره، بر آنند که جمع و ترتیب سوره ها پس از وفات پیامبر اکرم(ص) به دست اصحاب ایشان صورت گرفت (معرفت، محمد هادی، تاریخ قرآن، انتشارات سمت، ص 84).
eporsesh.com
- [سایر] کدام سوره درباره زندگی حضرت علی و حضرت فاطمه (سلام الله علیهما) نازل شده است؟
- [سایر] آیه ولایت چیست؟ آیا این آیه در ولایت حضرت علی علیه السلام نازل شده است؟ نظر اهل سنت در این باره چیست؟
- [سایر] در آیه 264 بقره آمده: (لا یَقْدِرُونَ عَلی شَیْءٍ مِمّا کَسَبُوا)، و در آیه 18 ابراهیم آمده: (لا یَقْدِرُونَ مِمّا کَسَبُوا عَلی شَیْءٍ). این تفاوت در ترتیب (شیء) و (ممّا کسبوا) چه تفاوتی در معنا ایجاد میکند؟
- [سایر] کدام سوره در شأن امام حسین علیه السلام نازل شده است؟
- [سایر] کدام سوره در شأن امام حسین علیه السلام نازل شده است؟
- [سایر] بیشترین آیات در شأن حضرت علی (ع) در کدام ماه نازل شده است؟
- [سایر] آیا در این که آیه ولایت یا همان آیه 55 سوره مائده درباره حضرت علی(ع) است اتفاق نظری وجود دارد؟
- [سایر] آیا در این که آیه ولایت یا همان آیه 55 سوره مائده درباره حضرت علی(ع) است اتفاق نظری وجود دارد؟
- [سایر] شأن نزول آیه چهل سوره احزاب چیست؟
- [سایر] شان نزول آیه 223 سوره بقره چیست؟
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر جمله های اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید مثلا حی علی الفلاح را پیش از حی علی الصلاه بگوید باید از جایی که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید
- [آیت الله نوری همدانی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید مثلاً حیّ علی الفلاحِ را پیش از حیّ علی الصلاهِ بگوید ، از جایی که ترتیب به هم خورده ، دوباره بگوید .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلاً "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" را پیش از "حَیَّ عَلَی الصَّلاَة" بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید؛ مثلا حی علی الفلاح را پیش از حی علی الصلاه بگوید باید از جائی که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید.
- [امام خمینی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلا "حی علی الفلاح" را پیش از "حی علی الصلاة" بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید.
- [آیت الله اردبیلی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلاً (حَیَّ عَلَی الْفَلاحِ) را پیش از (حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ) بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده، دوباره بگوید.
- [آیت الله سیستانی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید مثلاً (حَیَّ عَلَی الفَلاحِ) را پیش از (حَیَّ عَلَی الَّصلاةِ) بگوید : باید از جائی که ترتیب بهم خورده دوباره بگوید .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلاً (حَیَّ علی الفلاح) را پیش از (حَیَّ عَلی الصَّلاة) بگوید باید برگردد و از جائی که ترتیب بهم خورده دوباره بگوید.
- [آیت الله مظاهری] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلاً حیّ علی الفلاح را پیش از حیّ علی الصّلاة بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده، دوباره بگوید.
- [آیت الله سبحانی] اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلا حی علی الفلاح را پیش از حی علی الصلاة بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده، دوباره بگوید.