کدام سوره در شأن امام حسین علیه السلام نازل شده است؟

قرآن کریم در طول 23 سال از طرف خداوند متعال و توسط جبرئیل بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد. معجزه جاودانی پیامبر اسلام دارای 114 سوره است که به مناسبت های مختلف بر قلب مقدس آن حضرت فرود آمد تا اسباب هدایتی باشد برای تمامی انسان ها.
مفسران با توجه به آیاتی که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار علیهم السلام نقل شده، برخی از آیات و سوره های قرآن را در شأن اهل بیت پیامبر علیهم السلام مثل حضرت زهرا سلام الله علیها و امیر مؤمنان و یا امام حسن و امام حسین علیهم السلام می دانند.
سوره ای که به صورت اختصاصی به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده سوره (فجر) می باشد.
از جمله آیاتی که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده و امام حسین علیه السلام را نیز شامل می شود می توان به آیه تطهیر اشاره کرد. در این آیه خداوند متعال می فرماید: (إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا).[1] از ام سلّمه روایت شده که این آیه در خانه من نازل شد و در خانه هفت نفر بودند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ، جبرئیل، میکائیل، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام .[2]
و از جمله آیاتی که به صورت اختصاصی در خصوص امام حسین علیه السلام نازل شد. می توان به آیه 33 سوره اسراء اشاره کرد. در این آیه خداوند متعال می فرماید: (وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ یُسْرِف فِّی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورًا؛ و نفس محترمی را که خدا قتلش را حرام کرده نکشید مگر به حکم حق و آن کسی که کشته شده برای ولی او سلطه (حق قصاص) قرار دادیم اما در قتل اسراف نکنید چرا که او مورد حمایت است).[3]
در تفسیر عیاشی ذیل این آیه از امام باقر علیه السلام روایتی نقل شده که حضرت می فرماید: (این آیه در مورد امام حسین علیه السلام است که مظلوم کشته شد، و امام زمان(عج) ولی او می باشد وقتی قیام کند، از قاتلان آن حضرت خونخواهی خواهد کرد).[4]
از دیگر آیاتی که در شأن امام حسین علیه السلام نازل شده آیه 15 سوره احقاف می باشد. در این آیه آمده است: (وَوَضَعَتْهُ کرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا).[5] طبق روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ، آیه مذکور در حق امام حسین علیه السلام نازل شده است.[6]
آیه (ثُمَّ رَدَدْنَا لَکمُ الْکرَّةَ عَلَیْهِمْ)[7] نیز در خصوص خروج امام حسین علیه السلام با اصحابش در هنگام رجعت نازل شده است.[8]
اما سوره ای که به عنوان سوره امام حسین علیه السلام معرفی شده، سوره فجر است. در روایتی که در خصوص فضیلت این سوره از امام صادق علیه السلام نقل شده، حضرت می فرماید: (سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحبی تان بخوانید که این سوره، سوره حسین بن علی علیه السلام است و هر کس این سوره را بخواند روز قیامت با امام حسین علیه السلام در درجه ای از درجات بهشت است).[9]
در پایان این سوره آمده است: (یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَی رَبِّک رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً فَادْخُلِی فِی عِبَادِی وَادْخُلِی جَنَّتِی؛ تو ای روح آرام یافته به سوی پروردگارت باز گرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود و در سلک بندگانم و در بهشتم داخل شو).[10]
شیخ عبدالله بحرانی پس از نقل روایتی که از امام صادق علیه السلام در خصوص این سوره و اختصاص آن به امام حسین علیه السلام بیان شد، می نویسد: (یکی از حاضران پس از بیان امام صادق علیه السلام عرض کرد: چگونه این سوره، سوره امام حسین علیه السلام است؟ حضرت فرمود: مراد از (نفس مطمئنه) در این آیه (امام حسین علیه السلام و اصحاب و شیعیان آن حضرت) می باشد).[11]

نتیجه گیری:
آیات متعددی به امام حسین علیه السلام اختصاص یافته است. علاوه بر آیاتی که در خصوص اهل بیت علیهم السلام نازل شده و به امام حسین علیه السلام هم مربوط می شود، برخی از آیات به صورت اختصاصی در مورد ایشان می باشد همانند آیه 33 سوره اسراء و سوره ای که مفسران این سوره را در شأن آن حضرت معرفی کرده اند، سوره فجر است.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 شواهد التنزیل، الحاکم الحسکانی.
2 العوالم، شیخ عبدالله بحرانی.

پی نوشتها:
[1]. احزاب / 33.
[2]. حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، تحقیق محمد باقر محمودی، بی جا، مجمع احیاء الثقافة الاسلامی، ج2، ص131.
[3]. اسراء / 33.
[4]. محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر عیاشی، تهران، مکتبة العلمیة الاسلامیة، بی تا، ج2، ص290.
[5]. احقاف / 15.
[6]. حسین بن حمدان الخصیبی، الهدایة الکبری، بیروت، مؤسسه البلاغ، 1411ق، ص202.
[7]. اسراء / 6.
[8]. نمازی، شیخ علی، مستدرک سفینة البحار، قم، جامعه مدرسین، 1419ق، ج4، ص85.
[9]. فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، 1415ق، ج10، ص341.
[10]. فجر / 27 الی 30.
[11]. بحرانی، عبدالله، العوالم، قم، مدرسه الامام المهدی(عج)، چاپ اول، 1407ق، ص97.
منبع: اندیشه قم