زیراحیوانات و کفّار از جهاتی مثل هم هستند:
1 حیوان مسائل رادرک نمی‌کند؛ زیرا فهم و شعور ندارد و حرکت و کارهایش غریزی است؛ کفار نیز فهم و شعور ندارند؛ به این جهت آفتاب حقیقت را نمی‌بینند.
2 حیوانات احساس مسؤولیت نمی‌کنند؛ حیوان مزرعه یتیم، موقوفه، ملک غیر و مانند آن نمی‌شناسد و حساب حلال و حرام را نمی‌کند و خود را در برابر این امور مسؤول نمی‌داند؛ چون درک نمی‌کند، بنابراین عدم احساس مسؤولیّت، ناشی از عدم درک است؛ کفّار نیز همانند حیوانات، احساس مسؤولیّت ندارند.
3 حیوانات فرمانبردار غریزه‌اند – او نداند غیر اصطبل و علف – بت پرستان نیز همانند حیوانات تابع هوی و هوسند.
4 حیوانات تابع منطق نیستند و استدلال نمی‌فهمند، کفار نیز از درک استدلال‌های قوی و محکم و در عین حال ساده قرآن مجید در امور مختلف، مخصوصاً در توحید و معاد، عاجزند و تنها بر سخن خود پافشاری می‌کنند و آن را تکرار می‌کنند.
5 حیوانات سود و زیان خویش را تشخیص نمی‌دهند، به این جهت گاهی به سوی پرتگاه‌های خطرناک می‌روند و گاهی به آب و آتش می‌زنند و کارهایی از این قبیل انجام می‌دهند؛ زیرا سود و زیان خویش را درک نمی‌کنند، کفّار و مشرکین نیز چنین‌اند، آنها نمی‌فهمند که عبادت بت‌ها و پیروی از هوی و هوس برای آنها فایده‌ای ندارد و عزّت و سعادت و رستگاری در سایه توحید است، مشرکان این امور را نمی‌فهمند. به همین لحاظ مشرکان و کفار در امور پیجگانه گذشته به حیوانات تشبیه شده‌اند.
eporsesh.com
