خداوند متعال در آ یات 45 و46 سوره کهف می فرماید:
(وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَیاةِ الدُّ نیا کَمآءٍ أ نْزَلْنا هُ مِنَ الْسَماءِ فَآ خْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْا رْضِ فَأ صْبَحَ هشیْماً تَذْ رُوهُ الِّریاحُ وَ کانَ الّلهُ عَلی کُلِّ شَیءٍ مُقْتَدِراً أَلْمالُ وَ الْبَنوُنُ زینَةُ الْحَیوةِ الْدُنْیا وَ الْباقِیاتُ الصّا لِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ اَمَلاً) [(ای پیامبر!) زندگی دنیا را برای آنان به آبی که از آسمان فرو می فرستیم تشبیه کن. همان آبی که به وسیله آن ، گیاهان زمین ( سرسبز می شوند و ) درهم فرو می روند ؛ امّا بعداز مدّتی می خشکند و بادها آنان رابه هر سو پراکنده می کنند و خداوند بر همه چیز تواناست . مال و فرزند ، زینت زندگی دنیاست و باقیات صالحات [ارزشهای پایدار و شایسته] ثوابش نزد پروردگارت ، بهتر و امید بخش‌تر است.]
خداوند متعال در این مثال زیبای قرآنی ، زندگی دنیا را به آب باران تشبیه کرده است. خصوصیّت بارز آب باران آن است که چند صباحی مایه طراوت و نشاط گیاهان و درختان است، ولی این طراوت و سرسبزی با فرا رسیدن فصل پائیز که آغاز ایّام مرگ موقّت گیاهان است به پایان می‌رسد و به این ترتیب یک دوره کوتاه وگذرا از عمر گیاهان سپری می شود و این در واقع هشداری است به انسان های غوطه ور در زندگی دنیا تا در یابند که زندگی آنها نیز روزی به فصل پائیز خود خواهد رسید.
eporsesh.com
