آیا آیه «و امرهم شوری‌ بینهم» دلالت ندارد که انتخاب رهبر به عهده امّت است؟
آیه (و امرهم شوری‌ بینهم) دلالت دارد که امور مربوط به مسلمانان به مشورت در میان خودشان خواهد بود در آیه، موضوع مشورت اموری است که مربوط به مسلمانان باشد. و اینکه تعیین امامت و رهبری از اموری است که مربوط به مسلمانان است یا مربوط به خداست مورد بحث است و برای اثبات آن نمی‌توان به آیه استناد کرد زیرا آیه تنها اموری را مورد مشورت می‌داند که مربوط به مردم باشد. توضیح بیشتر اینکه برای اثبات یک حکم در صورتی ما می‌توانیم به جمله‌ی استدلال کنیم که به موضوع آن قبلاً آگاه باشیم اگر موضوع را هنوز مشخص نکرده باشیم محال است بتوانیم به حکم آن استدلال کنیم مثلاً: وقتی در جایی آمده که عالم را باید اکرام کرد در صورتی می‌توانیم برای اکرام کردن شخصی به آن استدلال کنیم که عالم بودن آن شخص را به دست آورده باشیم در مسئله‌ی مورد بحث هم آیه هر چه را که امور مردم شمرده شود موضوع مشورت قرار داده است نخست ما باید به دست آورده باشیم که تعیین امام از امور مربوط به مردم است تا بتوانیم به حکم آن که مشورت است استناد کنیم و فرض این است که بحث ما در موضوع است و با مشخص نبودن موضوع محال است بتوان به حکم استدلال کرد. ثانیاً؛ جمله (امر هم شوری‌ بینهم) در مواردی است که از ناحیه‌ی خدا و رسول حکمی درباره آن نیامده باشد چه اینکه مسئله‌ای که خدا و رسول درباره‌اش حکمی کرده‌اند معقول نیست به شوری گذاشته شود قرآن مجید می‌فرماید: (و ما کان لمؤمن و لامؤمنة اذا قضی اله و رسوله امراً ان یکون لهم الخیره من امرهم...) برای هیچ مرد و زن مؤمن نیست که وقتی خدا و رسول درباره امری حکم دادند برای خویش اختیاری داشته باشند و مسئله‌ی خلافت علی(علیه السلام) براساس مدارک قاطعی که بسیاری از آنها در کتاب‌های خود اهل سنّت آمده از ناحیه‌ی خدا تعین شده است با این وصف، مشورت درباره‌اش غلط خواهد بود و قرآن مجید هم در آیات بسیاری آن را اثبات نموده است برای نمونه می‌توان آیه غدیر و آیه ولایت (انما ولیکم اله و رسوله و الذین آمنو الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم راکعون) را ذکر کرد. ثالثاً؛ بر فرض که مشورت در مسئله‌ی خلافت راه می‌داشت هر کس که اندک شعور و انصاف داشته باشد با مطالعه تاریخ به این نکته پی می‌برد که خلافت ابوبکر به تصویب یک یا چند نفر مشخص صورت گرفت و بزرگان صحابه و مسلمانان در آن شرکت نداشتند و آیا می‌توان این را شورایی نام نهاد که بتواند مسئله‌ای چون خلافت را ثابت کند؟ eporsesh.com
عنوان سوال:

آیا آیه «و امرهم شوری‌ بینهم» دلالت ندارد که انتخاب رهبر به عهده امّت است؟


پاسخ:

آیه (و امرهم شوری‌ بینهم) دلالت دارد که امور مربوط به مسلمانان به مشورت در میان خودشان خواهد بود در آیه، موضوع مشورت اموری است که مربوط به مسلمانان باشد. و اینکه تعیین امامت و رهبری از اموری است که مربوط به مسلمانان است یا مربوط به خداست مورد بحث است و برای اثبات آن نمی‌توان به آیه استناد کرد زیرا آیه تنها اموری را مورد مشورت می‌داند که مربوط به مردم باشد.
توضیح بیشتر اینکه برای اثبات یک حکم در صورتی ما می‌توانیم به جمله‌ی استدلال کنیم که به موضوع آن قبلاً آگاه باشیم اگر موضوع را هنوز مشخص نکرده باشیم محال است بتوانیم به حکم آن استدلال کنیم مثلاً: وقتی در جایی آمده که عالم را باید اکرام کرد در صورتی می‌توانیم برای اکرام کردن شخصی به آن استدلال کنیم که عالم بودن آن شخص را به دست آورده باشیم در مسئله‌ی مورد بحث هم آیه هر چه را که امور مردم شمرده شود موضوع مشورت قرار داده است نخست ما باید به دست آورده باشیم که تعیین امام از امور مربوط به مردم است تا بتوانیم به حکم آن که مشورت است استناد کنیم و فرض این است که بحث ما در موضوع است و با مشخص نبودن موضوع محال است بتوان به حکم استدلال کرد.
ثانیاً؛ جمله (امر هم شوری‌ بینهم) در مواردی است که از ناحیه‌ی خدا و رسول حکمی درباره آن نیامده باشد چه اینکه مسئله‌ای که خدا و رسول درباره‌اش حکمی کرده‌اند معقول نیست به شوری گذاشته شود قرآن مجید می‌فرماید: (و ما کان لمؤمن و لامؤمنة اذا قضی اله و رسوله امراً ان یکون لهم الخیره من امرهم...)
برای هیچ مرد و زن مؤمن نیست که وقتی خدا و رسول درباره امری حکم دادند برای خویش اختیاری داشته باشند و مسئله‌ی خلافت علی(علیه السلام) براساس مدارک قاطعی که بسیاری از آنها در کتاب‌های خود اهل سنّت آمده از ناحیه‌ی خدا تعین شده است با این وصف، مشورت درباره‌اش غلط خواهد بود و قرآن مجید هم در آیات بسیاری آن را اثبات نموده است برای نمونه می‌توان آیه غدیر و آیه ولایت (انما ولیکم اله و رسوله و الذین آمنو الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم راکعون) را ذکر کرد.
ثالثاً؛ بر فرض که مشورت در مسئله‌ی خلافت راه می‌داشت هر کس که اندک شعور و انصاف داشته باشد با مطالعه تاریخ به این نکته پی می‌برد که خلافت ابوبکر به تصویب یک یا چند نفر مشخص صورت گرفت و بزرگان صحابه و مسلمانان در آن شرکت نداشتند و آیا می‌توان این را شورایی نام نهاد که بتواند مسئله‌ای چون خلافت را ثابت کند؟
eporsesh.com





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین