احمق یعنی انسان کم عقل، کسی که عقلش فاسد است.( ر.ک: صحاح، جوهری، ج 4، ص 1464، دارالعلم للملایین، بیروت / مجمع البحرین، طریحی، ج 1، ص 575، مکتبة نشر الثقافة الاسلامیة. )
این واژه و مشتقات آن در قرآن کریم به کار نرفته است; ولی واژة مشابه آن; یعنی "سفه" در قرآن استعمال شده است. این واژه با مشتقات آن 11 بار در قرآن ذکر شده است.
سفیه یعنی کم عقل و کسی که از نظر عقل عملی ضعیف است; هر چند در ظاهر درس خوانده و با سواد باشد; لذا نسبت به کارهای اخروی بی مبالات است و در پی عبادت خداوند و کسب بهشت نیست.( ر.ک: مجمع البحرین، طریحی، ج 2، ص 384، دفتر نشر فرهنگ اسلامی / التحقیق، حسن مصطفوی، ج 5، ص 145، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. )
با توجه به آیات و روایات، احمق چند ویژگی دارد:
1. دارای نفاق است: یعنی منافق احمق و سفیه است. "...ألا إِنَّهُم‌ْ هُم‌ُ السُّفَهَآءُ وَلََکِن لآ یَعْلَمُون‌َ "(بقره،13)
2. روگردانی از آیین حضرت ابراهیم‌غ; یعنی هر کس از آیین حضرت ابراهیم روی‌گردان احمق و سفیه است. "وَ مَن یَرْغَب‌ُ عَن مِّلَّة‌ِ إِبْرَ َهِیم‌َ إِلآ مَن سَفِه‌َ نَفْسَه..."(بقره،130)( ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی;، ج 1، ص 300، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت. )
3. کشتن فرزند; هر کس فرزندش را به خاطر ترس از فقر بکشد، احمق و سفیه است. "قَدْ خَسِرَ الَّذِین‌َ قَتَلُوَّاْ أَوْلََدَهُم‌ْ سَفَهَابِغَیْرِ عِلْم..."(انعام،140)
4. هنگامی که می‌خواهد به انسان نفع برساند، ضرر می‌زند.( ر.ک: نهج البلاغه، کلمات قصار، کلمة 38. )
5. نخست سخن می‌گوید، سپس می‌اندیشد.( ر.ک: همان، کلمة 40 و 41. )
eporsesh.com
