زبان عربی
زبان عربی، یکی از زبان های زنده دنیا است که از آن به زبان اهل بهشت و زبان قرآن نیز تعبیر می کنند.
چرا قرآن به زبان عربی نازل شده ؟ آیا عربی بودن با جهانی بودن نبوت پیامبر سازگار است؟
پیامبرانی که برای هدایت عموم اعزام می شده اند، از آن جا که در وهله اوّل با قوم خود، سر و کار داشتند، باید کتاب آسمانی آنها به زبان قوم آنان باشد; سپس باید از طرق مختلف معارف و برنامه های خود را در میان سایر اقوام و ملل منتشر سازند. امروز دانشمندان هر کشور سعی می کنند کتاب های خود را به زبان مردم همان کشور بنویسند، با آن که محتویات کتابشان به هیچ وجه اختصاصی به مردم محیط آنها ندارد. از آن جا که پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) از میان یک امّت عربی برخاسته و در مرحله نخست، سر و کار او با اقوام و ملل عرب بوده از این نظر کتاب او به یکی از زبان های زنده و وسیع جهان (زبان عربی) بوده است، در صورتی که قوانین و احکام او مربوط به عموم جهانیان است. اگر روز بعثت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) یک زبان جهانی و بین المللی وجود داشت که همه مردم آن روز به آن زبان آشنایی می داشتند و با آن مکالمه می کردند، در این صورت جا داشتند کتاب آسمانی او به همان زبان بین المللی باشد، در صورتی که در آن روز چنین مطلبی وجود نداشته و تا کنون نیز این موضوع تحقّق نپذیرفته است; بنابراین، عربی بودن قرآن هیچ گونه منافاتی با جهانی بودن اسلام ندارد. به عبارت روشنتر: آیه بالا می گوید کتاب هر پیامبری را به زبان قوم او فرستادیم نه این که نبوّت و رهبری او مخصوص به همان امّت بوده است و این که زبان یک پیامبر و یا کتاب او به زبان قوم وی بوده، هرگز گواه بر اختصاص نبوّت او به قومش نیست; بلکه باید از طرق دیگر، خصوصی و یا عمومی بودن آیین او را به دست آورد. این هم روشن است که اسلام فوق نژاد و زبان است و تمام جهان راه وطن خود می داند و عربی بودن قرآن که سرچشمه آن عدم وجود یک زبان بین المللی است دلیل بر نژادی بودن اسلام نخواهد بود. درباره جهانی بودن اسلام مدارک زیادی در دست داریم که این جا جای شرح آن نیست.
پیامبرانی که برای هدایت عموم اعزام می شده اند، از آن جا که در وهله اوّل با قوم خود، سر و کار داشتند، باید کتاب آسمانی آنها به زبان قوم آنان باشد; سپس باید از طرق مختلف معارف و برنامه های خود را در میان سایر اقوام و ملل منتشر سازند. امروز دانشمندان هر کشور سعی می کنند کتاب های خود را به زبان مردم همان کشور بنویسند، با آن که محتویات کتابشان به هیچ وجه اختصاصی به مردم محیط آنها ندارد. از آن جا که پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) از میان یک امّت عربی برخاسته و در مرحله نخست، سر و کار او با اقوام و ملل عرب بوده از این نظر کتاب او به یکی از زبان های زنده و وسیع جهان (زبان عربی) بوده است، در صورتی که قوانین و احکام او مربوط به عموم جهانیان است. اگر روز بعثت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) یک زبان جهانی و بین المللی وجود داشت که همه مردم آن روز به آن زبان آشنایی می داشتند و با آن مکالمه می کردند، در این صورت جا داشتند کتاب آسمانی او به همان زبان بین المللی باشد، در صورتی که در آن روز چنین مطلبی وجود نداشته و تا کنون نیز این موضوع تحقّق نپذیرفته است; بنابراین، عربی بودن قرآن هیچ گونه منافاتی با جهانی بودن اسلام ندارد. به عبارت روشنتر: آیه بالا می گوید کتاب هر پیامبری را به زبان قوم او فرستادیم نه این که نبوّت و رهبری او مخصوص به همان امّت بوده است و این که زبان یک پیامبر و یا کتاب او به زبان قوم وی بوده، هرگز گواه بر اختصاص نبوّت او به قومش نیست; بلکه باید از طرق دیگر، خصوصی و یا عمومی بودن آیین او را به دست آورد. این هم روشن است که اسلام فوق نژاد و زبان است و تمام جهان راه وطن خود می داند و عربی بودن قرآن که سرچشمه آن عدم وجود یک زبان بین المللی است دلیل بر نژادی بودن اسلام نخواهد بود. درباره جهانی بودن اسلام مدارک زیادی در دست داریم که این جا جای شرح آن نیست.
پاسخ:
پیامبرانی که برای هدایت عموم اعزام می شده اند، از آن جا که در وهله اوّل با قوم خود، سر و کار داشتند، باید کتاب آسمانی آنها به زبان قوم آنان باشد; سپس باید از طرق مختلف معارف و برنامه های خود را در میان سایر اقوام و ملل منتشر سازند.
امروز دانشمندان هر کشور سعی می کنند کتاب های خود را به زبان مردم همان کشور بنویسند، با آن که محتویات کتابشان به هیچ وجه اختصاصی به مردم محیط آنها ندارد.
از آن جا که پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) از میان یک امّت عربی برخاسته و در مرحله نخست، سر و کار او با اقوام و ملل عرب بوده از این نظر کتاب او به یکی از زبان های زنده و وسیع جهان (زبان عربی) بوده است، در صورتی که قوانین و احکام او مربوط به عموم جهانیان است.
اگر روز بعثت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) یک زبان جهانی و بین المللی وجود داشت که همه مردم آن روز به آن زبان آشنایی می داشتند و با آن مکالمه می کردند، در این صورت جا داشتند کتاب آسمانی او به همان زبان بین المللی باشد، در صورتی که در آن روز چنین مطلبی وجود نداشته و تا کنون نیز این موضوع تحقّق نپذیرفته است; بنابراین، عربی بودن قرآن هیچ گونه منافاتی با جهانی بودن اسلام ندارد.
به عبارت روشنتر: آیه بالا می گوید کتاب هر پیامبری را به زبان قوم او فرستادیم نه این که نبوّت و رهبری او مخصوص به همان امّت بوده است و این که زبان یک پیامبر و یا کتاب او به زبان قوم وی بوده، هرگز گواه بر اختصاص نبوّت او به قومش نیست; بلکه باید از طرق دیگر، خصوصی و یا عمومی بودن آیین او را به دست آورد.
این هم روشن است که اسلام فوق نژاد و زبان است و تمام جهان راه وطن خود می داند و عربی بودن قرآن که سرچشمه آن عدم وجود یک زبان بین المللی است دلیل بر نژادی بودن اسلام نخواهد بود.
درباره جهانی بودن اسلام مدارک زیادی در دست داریم که این جا جای شرح آن نیست.
- [سایر] اگر قرآن جهانی است چرا به زبان عربی نازل شده است؟
- [سایر] اگر دعوت پیامبر جهان شمول بوده است پس چرا قرآن به زبان عربی نازل شده است؟
- [سایر] چرا قرآن به زبان عربی نازل شد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] به عقیده من نماز برای پیامبر به زبان عربی نازل شده چون زبان پیامبر عربی بوده است و آن را درک می کرده اند، اما ما که زبان فارسی داریم چرا نتوانیم به زبان فارسی بخوانیم که بهتر آن را درک کنیم؟
- [سایر] شبهه: با اینکه گفته می شود قرآن کتاب جاودانی و جهانی است اما به عربی نازل شده و برای دیگران فایده ندارد.
- [سایر] اگر دعوت پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) جهان شمول بوده است پس چرا قرآن کریم به زبان عربی نازل شده است؟
- [سایر] چرا قرآن عربی نازل شده است؟
- [سایر] چرا قرآن به عربی نازل شده است؟
- [سایر] آیا وحی به پیامبران به زبان عربی نازل می‌شده، ولی آنها وحی را به زبان خودشان میشنیدند؟
- [سایر] با تشکر از بیانات حضرت عالی درباره این که چرا قرآن به زبان عربی نازل شده و چرا باید به زبان عربی نماز خوانده شود. سؤال من این است که طبق گفتار علمای اسلام در بهشت زبان محاوره ای اهل بهشت زبان عربی خواهد بود؟ پس چه طور این مطلب را حل کنیم که ویژگی زبان ویژگی مادی است، در حال که در بهشت همه چیز غیر مادی خواهد بود؟
- [آیت الله بهجت] بنابر اظهر، ترجمه صیغه عقد به فارسی یا زبان دیگر با وجود قدرت بر عربی کافی است، و احتیاط مستحب عربی بودن صیغه است، و برای کسی که آشنا به معنای عربی صیغه نیست و فقط میداند که صیغه عقد، به این لفظ جاری میشود، احتیاط مستحب این است که هم صیغه عربی و هم ترجمهاش را بخواند، و اکتفا کردن او به عربی خالی از تأمل نیست، و اگر نمیتوانند صیغه عربی را بخوانند و یا وکیل بگیرند، قطعاً ترجمه کافی است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد، حرام است؛ ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند، مسّ آن اشکال ندارد.
- [آیت الله مظاهری] مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است، ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند مسّ آن اشکال ندارد.
- [آیت الله سبحانی] دست زدن به خط قرآن، یا رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند، اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جائی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مس نمودن خط قرآن؛ یعنی رساندن جائی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] مّس نمودن خط قرآن ، یعنی رساندن جائی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است . ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند ، مس آن اشکال ندارد .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد، حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
- [امام خمینی] مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد، حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگری ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که دستور زبان عربی را نمی داند ولی کلمات عقد را صحیح ادا می کند و معنی آن را نیز می داند عقد او صحیح است.