حق تعالی یک حقیقتِ شخصی است. بررسی آیات قرآن کریم و دسته بندی آیات آن نیز ما را به این معنا می رساند. برای نمونه، خداوند با حضرت موسی علیه السلام سخن گفت. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز در معراج با خداوند بود.
حق تعالی چنان در تلاطم و حرکت است که: (کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ)؛ همه ی عوالم وجود را احاطه کرده و وجود را به خود مشغول داشته است. از آغاز بی آغاز، خلقتِ رزق را که خود باشد شروع نموده و نخستین رزق، علم است که آن را ظاهر نمود و به آن جسمیت بخشید. اسما را پردازش نمود و سپس لحظه به لحظه به اسمای خود توجه کرد و لحظه ای غفلت ایشان، باعث خسران فراوان در اسما می شود.
منبع: پایگاه حضرت آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).
