آیا اعتقاد به نسبیت خیر و شر صحیح است؟
این که وجود شیئی نسبت به خودش خیر است و نسبت به موجود دیگری ممکن است خیر یا شر باشد، یک واقعیت است. همچنین نسبیت در آداب و رسوم و تشریفات اجتماعی نیز قابل انکار نیست. اینکه یک رفتاری در اینجا احترام محسوب می‌شود و در جایی دیگر ممکن است همین رفتار توهین محسوب شود، به دلیل نسبیت و عدم اطلاق و کلیت آداب و رسوم اجتماعی است. نسبیتی که از نظر ما مردود است، نسبیت اخلاقی است. آیا وقتی که در یک مکتب ارزشی، بر کاری عنوان (خیر) اطلاق می‌کنیم، برای همه انسانها و در تمامی عالم و تمامی زمانها خیر است؛ یعنی یک معیار ثابت عقلانی دارد یا از سنخ سلیقه و هوس است که از جامعه‌ای به جامعه دیگر فرق می‌کند. گروهی معتقدند، همان‌گونه که در مناطق سردسیری لباس گرم پوشیدن (خوب) و در مناطق گرمسیری لباس گرم پوشیدن (بد) است، ارزشها و خیر و شرهای اخلاقی هم تابع فرهنگهای متفاوتند و واقعیتی ورای خود ندارند، اما ما به ثبات و اطلاق ارزشهای اخلاقی کلّی معتقدیم. پس خیر و شر نسبی در هستی و در رفتار آدمیان وجود دارد، ولی خیر و شر در اصول اخلاقی نسبی نیست؛ یعنی، تابع سلیقه ها نیست و معتقدیم که اخلاق، ریشه در واقعیات دارد، نه در اذهان. منبع:پیش نیازهای مدیریت اسلامی ، آیت الله محمدتقی مصباح ، قم : موسسه آموزشی امام خمینی 1367
عنوان سوال:

آیا اعتقاد به نسبیت خیر و شر صحیح است؟


پاسخ:

این که وجود شیئی نسبت به خودش خیر است و نسبت به موجود دیگری ممکن است خیر یا شر باشد، یک واقعیت است. همچنین نسبیت در آداب و رسوم و تشریفات اجتماعی نیز قابل انکار نیست. اینکه یک رفتاری در اینجا احترام محسوب می‌شود و در جایی دیگر ممکن است همین رفتار توهین محسوب شود، به دلیل نسبیت و عدم اطلاق و کلیت آداب و رسوم اجتماعی است. نسبیتی که از نظر ما مردود است، نسبیت اخلاقی است. آیا وقتی که در یک مکتب ارزشی، بر کاری عنوان (خیر) اطلاق می‌کنیم، برای همه انسانها و در تمامی عالم و تمامی زمانها خیر است؛ یعنی یک معیار ثابت عقلانی دارد یا از سنخ سلیقه و هوس است که از جامعه‌ای به جامعه دیگر فرق می‌کند. گروهی معتقدند، همان‌گونه که در مناطق سردسیری لباس گرم پوشیدن (خوب) و در مناطق گرمسیری لباس گرم پوشیدن (بد) است، ارزشها و خیر و شرهای اخلاقی هم تابع فرهنگهای متفاوتند و واقعیتی ورای خود ندارند، اما ما به ثبات و اطلاق ارزشهای اخلاقی کلّی معتقدیم. پس خیر و شر نسبی در هستی و در رفتار آدمیان وجود دارد، ولی خیر و شر در اصول اخلاقی نسبی نیست؛ یعنی، تابع سلیقه ها نیست و معتقدیم که اخلاق، ریشه در واقعیات دارد، نه در اذهان.
منبع:پیش نیازهای مدیریت اسلامی ، آیت الله محمدتقی مصباح ، قم : موسسه آموزشی امام خمینی 1367





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین