دعاهایی که در کتاب‌های دعا وارد شده است، دو گونه است: بعضی مخصوص وقتی خاص و یا مکانی خاص می‌باشند، مثلاً دعای کمیل که در شب جمعه وارد شده و دعای ندبه که در صحیح جمعه و عید قربان و عید فطر و عید غدیر وارد شده و یا دعاهای مخصوص ماه رجب و شعبان و رمضان. ولی بعضی دیگر وقت خاصی برای آنها بیان نشده و در هر زمان می‌توان آنها را خواند. مثلاً مناجات خمسه عشره که در کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی(ره) آمده و نیز بسیاری از دعاهای صحیفه سجادیه از این گونه است. ولی بعضی از دعاها در عین حال که دارای وقت خاصی است، ولی در خود روایات فرموده‌اند که اگر حالی و توجهی باشد در بقیه اوقات هم خواندنش مطلوب و پسندیده است. از جمله دعاهایی که خواندنش در هر وقتی مناسب است، مناجات شعبانیه است که مناجات همه ائمه(ع) بوده است و با وجود این که در ماه شعبان وارد شده، ولی تصریح شده که خواندنش در همه زمان‌ها خوب است. مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان در پایان دعای شعبانیه می‌فرماید: این از مناجات‌های جلیل‌القدر ائمه(ع) است و بر مضامین عالیه مشتمل است و در هر وقت که حضور قلبی باشد خواندن آن مناسب است(مفاتیح الجنان، اعمال ماه شعبان، مناجات شعبانیه).
منبع: پرسمان
