چون اگر جهنّم نباشد عدّه‌ای که از ترس آن دست از گناه بر می‌دارند، به انحراف می‌افتند و با هیچ صراطی مستقیم نمی‌شوند. لذا بهشتی‌ها با دیدن آن حتماً حق‌شناسی خواهند کرد و خطاب به آن خواهند گفت: چه بسا اگر تو نبودی ما دست به تباهی می‌زدیم، چه بسا اگر بتوانند در و دیوار آن را می‌بوسند. چنانکه کسانی که از ترس زندان دست به گناه نمی‌زنند اگر آن را ببینند باید گرامی‌اش بدارند. چون اگر چه زندان در مقایسه با دبیرستان و سایر مراکز علمی جای بسیار بدی است لیکن در محاسبه کلّ کشور چیز بسیار خوبی است. پس همچنان که کشور بدون زندان نباید باشد چون همه مردم پارسا نیستند جهان هم بدون جهنّم نباید باشد؛ چون همه پرهیزگار نیستند. عارف با جهان‌بینی خاص خود جهنّم را به عنوان جمال می‌نگرد.در سوره مبارکه (الرحمن) آماری از نعمت‌های خدای متعال تنظیم شده است و در حقیقت سراسر این سوره برای شمارش و بیان نعمتهای اوست. خدای سبحان در این سوره همة این نعمت‌ها را به خود نسبت می‌دهد و می‌فرماید: ما اینها را فرستادیم اصل سوره با (الرحمن) شروع می‌شود نه با ألقهّار و امثال آن، این بدان معناست که تا پایان سوره هر چه هست ناشی از رحمانیت خداوند متعال است. اولین رحمت خدا تعلیم قرآن است و خودش معلّم آن: (ألرَحمن * عَلّم القران * خَلق الإنسان * عَلّمه البیان) الرحمن/1-4 چینش و توالی این کلمات بدین معناست که اگر کسی قرآن را فرا گرفت انسان می‌شود، اگر انسان شد سخن او بیان است. در مقابلْ اگر قرآن را یاد نگرفت، انسان نیست و اگر انسان نبود گفتار او مبهم است (مانند بهیمه) نه مبیِّن و بیان. افزون بر این که هم قبل از ذکر (الإنسان) (عَلّمَ) آمده است و هم بعد از آن. یعنی این موجود زنده، زمانی انسان است که محفوف و پوشیده به علم باشد و گفتار او زمانی بیان است که با تعلیم الهی همراه باشد وگرنه همچون کلام بهایم مبهم خواهد بود. ترجیع بند این سوره، آیه (فبأیّ ءالاء ربّکما تُکذّبان) (همان، آیات متعدد) است. یعنی اینها نعمت‌های خداست، کدام یک از این نعمت‌ها را تکذیب می‌کنید؟ آن‌گاه که نعمت‌های آسمانی و زمینی را می‌شمارد: (والسماء رَفعها ووَضع المیزان ... و الأرض وضعها للأنام ...) (همان، آیات 7 و 10)، می‌فرماید: (فبأیّ ءالاء ربّکما تکذّبان) و وقتی که از بهشت و ‌نعمت‌ها و میوه‌های آن سخن می‌گوید: (ولِمَن خاف مَقام رَبّه جنّتان ...) (همان/46) باز هم می‌فرماید: (فَبأی ءالاء ربّکما تُکذّبان) نیز وقتی از جهنّم و فلز گداخته‌اش سخن به میان می‌آورد: (یُرسل عَلیکما شُواظ مِن نار و نحاسُ فَلا تنتصران) (همان/35)، باز هم می‌فرماید: (فَبأیّ ءالاء رَبّکما تُکذّبان). پیام این آیات این است که وقتی مس گداخته بر سر شما ریخته می‌شود، چقدر خوب است؛ این نعمت چقدر عالی است! این‌گونه سخن گفتن قرآن تأیید می‌کند که جهنم گرچه نسبت به تبهکار رنج‌آور است لیکن در نظام کلّی عالم لازم و از مصادیق رحمت رحمانیّه پروردگار به شمار می‌آید. eporsesh.com
چون اگر جهنّم نباشد عدّهای که از ترس آن دست از گناه بر میدارند، به انحراف میافتند و با هیچ صراطی مستقیم نمیشوند. لذا بهشتیها با دیدن آن حتماً حقشناسی خواهند کرد و خطاب به آن خواهند گفت: چه بسا اگر تو نبودی ما دست به تباهی میزدیم، چه بسا اگر بتوانند در و دیوار آن را میبوسند. چنانکه کسانی که از ترس زندان دست به گناه نمیزنند اگر آن را ببینند باید گرامیاش بدارند. چون اگر چه زندان در مقایسه با دبیرستان و سایر مراکز علمی جای بسیار بدی است لیکن در محاسبه کلّ کشور چیز بسیار خوبی است. پس همچنان که کشور بدون زندان نباید باشد چون همه مردم پارسا نیستند جهان هم بدون جهنّم نباید باشد؛ چون همه پرهیزگار نیستند. عارف با جهانبینی خاص خود جهنّم را به عنوان جمال مینگرد.در سوره مبارکه (الرحمن) آماری از نعمتهای خدای متعال تنظیم شده است و در حقیقت سراسر این سوره برای شمارش و بیان نعمتهای اوست. خدای سبحان در این سوره همة این نعمتها را به خود نسبت میدهد و میفرماید: ما اینها را فرستادیم اصل سوره با (الرحمن) شروع میشود نه با ألقهّار و امثال آن، این بدان معناست که تا پایان سوره هر چه هست ناشی از رحمانیت خداوند متعال است. اولین رحمت خدا تعلیم قرآن است و خودش معلّم آن: (ألرَحمن * عَلّم القران * خَلق الإنسان * عَلّمه البیان) الرحمن/1-4 چینش و توالی این کلمات بدین معناست که اگر کسی قرآن را فرا گرفت انسان میشود، اگر انسان شد سخن او بیان است. در مقابلْ اگر قرآن را یاد نگرفت، انسان نیست و اگر انسان نبود گفتار او مبهم است (مانند بهیمه) نه مبیِّن و بیان. افزون بر این که هم قبل از ذکر (الإنسان) (عَلّمَ) آمده است و هم بعد از آن. یعنی این موجود زنده، زمانی انسان است که محفوف و پوشیده به علم باشد و گفتار او زمانی بیان است که با تعلیم الهی همراه باشد وگرنه همچون کلام بهایم مبهم خواهد بود.
ترجیع بند این سوره، آیه (فبأیّ ءالاء ربّکما تُکذّبان) (همان، آیات متعدد) است. یعنی اینها نعمتهای خداست، کدام یک از این نعمتها را تکذیب میکنید؟ آنگاه که نعمتهای آسمانی و زمینی را میشمارد: (والسماء رَفعها ووَضع المیزان ... و الأرض وضعها للأنام ...) (همان، آیات 7 و 10)، میفرماید: (فبأیّ ءالاء ربّکما تکذّبان) و وقتی که از بهشت و نعمتها و میوههای آن سخن میگوید: (ولِمَن خاف مَقام رَبّه جنّتان ...) (همان/46) باز هم میفرماید: (فَبأی ءالاء ربّکما تُکذّبان) نیز وقتی از جهنّم و فلز گداختهاش سخن به میان میآورد: (یُرسل عَلیکما شُواظ مِن نار و نحاسُ فَلا تنتصران) (همان/35)، باز هم میفرماید: (فَبأیّ ءالاء رَبّکما تُکذّبان).
پیام این آیات این است که وقتی مس گداخته بر سر شما ریخته میشود، چقدر خوب است؛ این نعمت چقدر عالی است! اینگونه سخن گفتن قرآن تأیید میکند که جهنم گرچه نسبت به تبهکار رنجآور است لیکن در نظام کلّی عالم لازم و از مصادیق رحمت رحمانیّه پروردگار به شمار میآید.
eporsesh.com
- [سایر] چگونه میشود که آتش جهنم هم به قول آیت الله جوادی آملی مظهر رحمت الهی میشود؟ این مطلب یعنی چه؟
- [سایر] چه کسانی در میان رحمت خدا هستند؟
- [سایر] چرا خداوند جهنم را آفرید؟
- [سایر] آیا لعن و دوری از رحمت خدا دارای مراتب است؟
- [سایر] بر اساس آیات و روایات کدام دسته از انسانها مورد لطف و رحمت خداوند قرار نمیگیرند؟
- [سایر] چگونه خداوند صاحب فضل و رحمت ، بندگانش را به قهر و کیفر می گیرد ؟
- [سایر] کسانی که گناه می کنند ولی به رحمت خداوند امیدوارند، چگونه اند؟
- [سایر] آیا رحمت وسیع خدا سبب نمی شود یزید و امثال او بخشیده شوند؟
- [سایر] اگر رحمت خداوند شامل همه میشود پس چه لزومی به شفاعت ائمه(ع)در روز قیامت داریم؟
- [سایر] معنای تعلق اراده خداوند به رحمت و عذاب انسان ها چیست؟
- [آیت الله بروجردی] هرگاه پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود هر قدر صلاح میداند تازیانه به او میزند و روایت شده که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکة رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند توبهی او قبول میشود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] السلام علیْک ایها النبی و رحْمة الله و برکاته: سلام بر توای پیغمبر و رحمت خدا و برکات او بر تو باد. السلاْم علیْنا و علی عباد الله الصالحین: سلام بر ما و بر تمام بندگان صالح خدا. السلام علیْکمْ و رحْمة الله و برکاته: سلام بر شما ای جمعیت نمازگزاران و رحمت و برکات او بر شما باد.
- [آیت الله خوئی] هر گاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تازیانه تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح میداند، به او میزند. و روایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود. ولی اگر توبه کند توبة او قبول میشود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح میداند به او میزند، و روایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت میکنند، و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند، توبه او قبول میشود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد؛ حاکم شرع از سی تازیانه تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح می داند؛ به او می زند. و روایت شده است که خداوند عالم دهانه ای از آتش به دهان او می زند و ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت می کنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود. ولی اگر توبه کند توبه او قبول می شود.
- [امام خمینی] - ترجمه تشهد و سلام (الحمد لله اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له )، یعنی ستایش،مخصوص پروردگار است و شهادت می دهم که خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد. (و اشهد ان محمدا عبده و رسوله )، یعنی شهادت می دهم که محمد صلی الله علیه و آله بنده خدا و فرستاده اوست. (اللهم صل علی محمد و آل محمد)، یعنی خدایا رحمت بفرست بر محمد و آل محمد. (و تقبل شفاعته و ارفع درجته ) یعنی قبول کن شفاعت پیغمبر را و درجه آن حضرت را نزد خود بلند کن. (السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته )، یعنی سلام بر تو ای پیغمبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد. (السلام علینا و علی عباد الله الصالحین )، یعنی سلام از خداوند عالم بر نمازگزاران و تمام بندگان خوب او. (السلام علیکم و رحمة الله و برکاته ) یعنی سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما مؤمنین باد.
- [آیت الله اردبیلی] (اَشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ) یعنی: (شهادت میدهم که هیچ معبودی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد.) (وَأشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ) یعنی: (شهادت میدهم که محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم بنده خدا و فرستاده اوست.) (أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ) یعنی: (خدایا بر محمد و آل محمد رحمت فرست.) (وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ) یعنی: (و شفاعت پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم را قبول کن و مقام آن حضرت را نزد خود بلند فرما.) (اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أیُّهَا النَّبِیُّ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ) یعنی: (سلام بر تو ای پیامبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد.) (اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَعَلی عِبادِ اللّهِ الصّالِحینَ) یعنی: (سلام خداوند بر ما نمازگزاران و تمام بندگان نیکوکار او باد.) (اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ) یعنی: (سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.)
- [آیت الله شبیری زنجانی] هر گاه کسی در حال احرام پسری را از روی شهوت ببوسد، صد تازیانه به او میزنند و اگر چنین گناهی را در غیر حال احرام مرتکب شود هر مقداری که حاکم شرع صلاح بداند، از سی تازیانه تا نود تازیانه، به او میزنند. درباره این گناه روایت شده که هر کس آن را مرتکب شود، خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و نیز روایت شده که ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنم برای او مهیّا است.
- [آیت الله مظاهری] کسی که نماز میّت را به جماعت میخواند باید تکبیرها و دعاهای آن را هم بخواند. ______ 1) شهادت میدهم به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال و اینکه محمد(ص) پیام آور خداوند است. 2) پروردگارا دورد فرست بر محمد و آل محمد. 3) پروردگارا رحمت آور بر مردان با ایمان و بر زنان با ایمان. 4) خداوندا رحمت آور بر این مرد میت. 5) خداوندا رحمت آور بر این زن میت. 6) شهادت میدهم به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال که یکتاست و هیچ شریکی برای او نیست و شهادت میدهم به اینکه محمدصلی الله علیه وآله وسلم بنده خداوند و پیام آور اوست که خداوند او را در حالی که بشارت دهنده و بیم دهنده به حقمیباشد، در پیشاپیش قیامت به پیامبری مبعوث فرموده است. 7) پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد و برکت آور بر محمد و آل محمد و رحمت آور بر محمد و آل محمد، همانند بهترین درود و برکت و رحمت که بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادی، به درستی که تو ستایش شده بزرگواری. و درود فرست بر همه پیامبران و شهیدان و صدّیقین و همه بندگان صالح خداوند. 8) خداوندا رحمت آور بر مردان با ایمان و زنان با ایمان و بر مردان مسلمان و زنان مسلمان، آنان که زندهاند و آنان که مردهاند، و میان ما و آنان به وسیله نیکیها وابستگی ایجاد فرما، به درستی که تو اجابت کننده همه دعاهایی و به تحقیق که تو بر هر امری قادری. 9) پروردگارا بدرستی که این میّت، بنده تو و فرزند بنده تو و فرزند خادمه توست که اینک بر تو وارد شده است و تو بهترین میزبانی. خداوندا بدرستی که ما به جز نیکی از این میّت چیزی نمیدانیم و تو از ما به او آگاهتری. خداوندا اگر او در زمره نیکوکاران است پس بر نیکی او بیافزا و اگر در شمار گناهکاران است پس از او در گذر و او را ببخش. بار الها او را در بالاترین مقامات در نزد خودت قرار ده و برای بازماندگان او در میان خاکیان، جانشین باش و با او مهربانی کن بحقّ رحمتت ای مهربانترین مهربانان. 10) به پاورقی ( 2 ) مراجعه شود.
- [آیت الله مظاهری] زنا دادن و زنا کردن از گناهان بزرگ در اسلام است و قرآن شریف میفرماید اگر بدون توبه از دنیا بروند، در حالی که سالها در جهنّم میباشند، لجام شده و خوار و ذلیل نیز هستند، و کیفر آنها در دنیا اگر نزد حاکم اسلامی اثبات شود، صد تازیانه در میان مردم است، و اگر زن زنا کار، شوهر داشته یا مرد زانی، زن داشته باشد و این عمل زشت را انجام دهد، علاوه بر اینکه حدّ او سنگسار است- که نظیر این کیفر در اسلام کمنظیر یا بینظیر است- اگر بدون توبه از دنیا برود، مطابق آنچه در روایات آمده، در جهنّم بوی بد عورتین او اهل جهنّم را آزرده میکند.