چرا خداوند جهنم را آفرید؟

با توجه به آیات فراوان، اصل در نظام خلقت، رساندن انسان به کمال و پاداش و بردن او به بهشت، دار کرامت و میهمان خانه بی نظیر خداوند و پذیرایی از او در محضر جمال و کمال‌مطلق است. خداوند انسان‌ها را خلق کرده تا راه عبودیت بپیمایند و رابطه بندگی خود با مولای حقیقی را محکم کنند و مظهر آن جمال جمیل گردند و دوباره به سوی او باز گردند.
)و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون(
جن و انس را نیافریدیم مگر برای اینکه بندگی مراکنند
)انا للّه و انا الیه راجعون( (بقره: 156)
ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم
ولی بعضی انسان‌ها از سر عناد و لجاج و استکبار، نه به فرمان عقل و قلب و گردن می‌نهند و نه دعوت هدایتگران الهی را می‌شنوند و از سر گردن‌کشی راه طغیان پیش می‌گیرند و به جهنم عقاید و اخلاق و اعمال رذل و ناپاک گرفتار می‌شوند. اینان در حقیقت تلفات خلقت و وجودهای تبعی و غیر اصیل هستند، و جهنم جایگاه اینان است و خود جهنم هم حکم تبعی و غیر اصیل بودن را دارد. البته جهنم بعضی از این افراد که خود را زیر زنگارها و پلیدی‌های عقاید و اخلاق و اعمال ناپاک دفن کرده‌اند، با سوزاندن این پلیدی‌ها، پاک می‌گرداند و شایسته وارد شدن به بهشت می‌کند و بعضی هم که هیچ شایستگی و صلاحیتی ندارند، برای همیشه هیزم جهنم خواهند بود.
امام خمینی (قدس سره الشریف) می‌فرماید:
جهنم رحمتی است در صورت غضب برای کسانی که لیاقت رسیدن به سعادت دارند. اگر تخلیصات و تطهیراتی که در جهنم می‌شود نبود، هرگز روی سعادت را آن اشخاص نمی‌دیدند.
{ معاد از دیدگاه امام خمینی، ص 303.}
جهنم، باطنش صورت لطف و رحمت الهی است که برای تخلیص مؤمنان معصیت کار و رساندن آنها به سعادت ابدی، چاره منحصره است... جهنم برای کسانی که فطرتشان به کلی معیوب نشده و به کفر و جهود و نفاق نرسیده باشند، رحمت است در صورت غضب. {همان.}
eporsesh.com