این سؤالی است که در اذهان بسیاری از مردم به نحو دیگری وجود دارد و آن این است که آیا افرادی همچون : پاستور، ادیسون، و... با آن همه خدمات ارزنده ای که به اجتماع و بشریت کرده اند باز هم به جهنم می روند؟ امام علی (ع) فرمودند : ( از ملت جز نواصب و معاند و لجوج هلاک نمی گردند ولی اگر کسی معتقد به خدا باشد و اقرار به نبّوت محمد (ص) و اسلام داشته باشد، از اجتماع مسلمین خارج نگردد، نسبت به ما ظلم و دشمنی پیشه نگیرد. و اعلان دشمنی با ما را نکند، چنین شخصی مسلمان مستضعف است که امید است رحمت پروردگار شامل حالش گردد.)(1). و آیاتی از قرآن نیز تأیید این مطالب را دارد و می فرماید : ( و مَن یتّبع غیر الاسلام دیناً فلن یقبل منه و هو فی الاخره من الخاسرین )(2) کسی که غیر از اسلام ( تسلیم در برابر فرمان حق ) آئینی برای خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانکاران است. و یا در جای دیگر می فرماید : ( والذین کفروا اعمالهم کسراب بقیعه یحسبه الظّمآن ماءً حتّی اذا جاءه لم یجد شیئاً )(3) آنانکه کافرند، اعمالشان مانند سرابی در بیابان هموار و بی آب است که شخص تشنه آن را آب پنداشته و به جانب او روان گردد، چون به آنجا برسد آبی نیابد. و همچنین می فرماید : ( انّ الّذین توفیهم الملائکه ظالمی انفسهم قالوا فیم کنتم، قالوا کنّا مستضعفین فی الارض قالوا الم تکن ارضُ الله واسعه فتهاجروا فیها فاولئک مأویهم جهنّم و ساءت مصیرا الاّ المستضعفین من الرّجال و النّساء و الولدان لایستطیعون حیله و لایهتدون سبیلا فاولئک عسی الله ان یعف عنهم و کان الله عفوا غفورا )(4) کسانی که فرشتگان ( قبض روح ) روح آنها را گرفتند، در حالی که آنها به خویشتن ستم کرده بودند به آنها گفتند، شما در چه حالی بودید ( و چرا با اینکه مسلمان بودید در صف کفار جای گرفتید؟ ) گفتند ما در سرزمین خود تحت فشار بودیم. فرشتگان گفتند مگر سرزمین خدا پهناور نبود که مهاجرت کنید؟ پس آنها عذری نداشتند و جایگاهشان دوزخ و سرانجام بدی دارند، مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکانی که به راستی تحت فشار قرار گرفته اند، نه چاره ای دارند و نه راهی برای نجات از محیط کفر آلود می یابند، ممکن است که خداوند آنها را مورد عفو قرار دهد و پروردگار عفو کننده و آمرزنده است. از آیات به خوبی استفاده می شود که جهنم مربوط به شخص مقصّر و معاند است و غیر از این دو طایفه ممکن است مورد عفو پروردگار واقع بشوند. و حتی کفّاری که عناد نداشتند و درصدد پیروی از حق بودند اما بواسطه خفقان محیط یا در اثر عدم درک حقیقت و واقع، نتوانستند اسلام را آئین خود قرار دهند، اهل جهنم نیستند. مؤید کلام ما نیز سخنان علامه طباطبایی است که می فرمایند : ( نداشتن مسائل اعتقادی و برنامه های دینی در صورتی که انسان کوتاهی نکرده باشد و به مقدار قدرت خودش تلاش نموده باشد این شخص معذور است. اگر چه به حقیقت نرسد. ) و این شخص چیزی بر او نیست نه بهشت، نه جهنّم و امرش موکول به پروردگار است : ( فاولئک عسی الله ان یعفو عنهم و کان الله عفّوا غفورا ). پی نوشت: 1- بحار الأنوار، ج 72، ص 170. 2- آل عمران / 85. 3- نور / 39. 4- نساء / 99- 97. منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
این سؤالی است که در اذهان بسیاری از مردم به نحو دیگری وجود دارد و آن این است که آیا افرادی همچون : پاستور، ادیسون، و... با آن همه خدمات ارزنده ای که به اجتماع و بشریت کرده اند باز هم به جهنم می روند؟ امام علی (ع) فرمودند : ( از ملت جز نواصب و معاند و لجوج هلاک نمی گردند ولی اگر کسی معتقد به خدا باشد و اقرار به نبّوت محمد (ص) و اسلام داشته باشد، از اجتماع مسلمین خارج نگردد، نسبت به ما ظلم و دشمنی پیشه نگیرد. و اعلان دشمنی با ما را نکند، چنین شخصی مسلمان مستضعف است که امید است رحمت پروردگار شامل حالش گردد.)(1). و آیاتی از قرآن نیز تأیید این مطالب را دارد و می فرماید : ( و مَن یتّبع غیر الاسلام دیناً فلن یقبل منه و هو فی الاخره من الخاسرین )(2) کسی که غیر از اسلام ( تسلیم در برابر فرمان حق ) آئینی برای خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانکاران است. و یا در جای دیگر می فرماید : ( والذین کفروا اعمالهم کسراب بقیعه یحسبه الظّمآن ماءً حتّی اذا جاءه لم یجد شیئاً )(3) آنانکه کافرند، اعمالشان مانند سرابی در بیابان هموار و بی آب است که شخص تشنه آن را آب پنداشته و به جانب او روان گردد، چون به آنجا برسد آبی نیابد. و همچنین می فرماید : ( انّ الّذین توفیهم الملائکه ظالمی انفسهم قالوا فیم کنتم، قالوا کنّا مستضعفین فی الارض قالوا الم تکن ارضُ الله واسعه فتهاجروا فیها فاولئک مأویهم جهنّم و ساءت مصیرا الاّ المستضعفین من الرّجال و النّساء و الولدان لایستطیعون حیله و لایهتدون سبیلا فاولئک عسی الله ان یعف عنهم و کان الله عفوا غفورا )(4) کسانی که فرشتگان ( قبض روح ) روح آنها را گرفتند، در حالی که آنها به خویشتن ستم کرده بودند به آنها گفتند، شما در چه حالی بودید ( و چرا با اینکه مسلمان بودید در صف کفار جای گرفتید؟ ) گفتند ما در سرزمین خود تحت فشار بودیم. فرشتگان گفتند مگر سرزمین خدا پهناور نبود که مهاجرت کنید؟ پس آنها عذری نداشتند و جایگاهشان دوزخ و سرانجام بدی دارند، مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکانی که به راستی تحت فشار قرار گرفته اند، نه چاره ای دارند و نه راهی برای نجات از محیط کفر آلود می یابند، ممکن است که خداوند آنها را مورد عفو قرار دهد و پروردگار عفو کننده و آمرزنده است.
از آیات به خوبی استفاده می شود که جهنم مربوط به شخص مقصّر و معاند است و غیر از این دو طایفه ممکن است مورد عفو پروردگار واقع بشوند. و حتی کفّاری که عناد نداشتند و درصدد پیروی از حق بودند اما بواسطه خفقان محیط یا در اثر عدم درک حقیقت و واقع، نتوانستند اسلام را آئین خود قرار دهند، اهل جهنم نیستند. مؤید کلام ما نیز سخنان علامه طباطبایی است که می فرمایند : ( نداشتن مسائل اعتقادی و برنامه های دینی در صورتی که انسان کوتاهی نکرده باشد و به مقدار قدرت خودش تلاش نموده باشد این شخص معذور است. اگر چه به حقیقت نرسد. ) و این شخص چیزی بر او نیست نه بهشت، نه جهنّم و امرش موکول به پروردگار است : ( فاولئک عسی الله ان یعفو عنهم و کان الله عفّوا غفورا ).
پی نوشت:
1- بحار الأنوار، ج 72، ص 170.
2- آل عمران / 85.
3- نور / 39.
4- نساء / 99- 97.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
- [سایر] در یک روایت خواندم علی (ع) فرمود: مسلمانان شیعه به جهنم نمی روند. همچنین در کتابی خواندم طبقه اول جهنم مخصوص مسلمانان (امت پیامبر) گناهکار است! کدام درست است؟
- [سایر] آیا بهشت مخصوص شیعیان است؟
- [سایر] آیا انسان های به دور از تمدّن مانند مردمان متمدّن در روز قیامت، به بهشت یا دوزخ می روند؟
- [سایر] آیا درست است که همه شیعیان در عالم آخرت به بهشت می روند؟
- [سایر] شبهه: افرادی مثل شمر به جهنم میروند و افرادی به بهشت می روند ولی خداوند باز هم آنها را آفرید و این خود نشانه جبر است.
- [سایر] خداوند افرادی مثل شمر به جهنم میروند و افرادی به بهشت می روند ولی باز هم آنها را آفرید و این خود نشانه جبر است.
- [سایر] آیا از میان همهء انسان ها فقط شیعیان به بهشت می روند؟! آیااین لغو خلقت را نمی فهماند؟
- [آیت الله مظاهری] در سایتی، موضوعی در مورد آنکه اکثریت زنان به جهنم می روند و زنان اندکی به بهشت می روند با تکیه بر احادیث و روایات آورده شده است. و با نقل برخی احادیث، زنان را ناقص العقل و اهل جهنّم خوانده است. آیا این گونه مطالب از نظر شما صحیح است؟
- [سایر] چطور میتوان به کسی که تازه میخواهد مسلمان شود آدرس بهشت و جهنم را داد؟ جای بهشت و جهنم کجاست؟
- [سایر] بهشت کجاست ؟ آیا بهشت و دوزخ در همین دنیاست ؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که در حق علی(علیه السلام) و سایر امامان(علیهم السلام) غلو کنند; یعنی، آن بزرگواران را خدا بدانند یا صفات مخصوص خدایی برای آنها قائل باشند، کافرند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . پوشیدن لباس مخصوص به مردها بر زن ها، و لباس مخصوص به زن ها بر مردها حرام است.
- [آیت الله بهجت] اگر انسان بداند در صورتی که بخواهد جلوگیری از معصیتی بنماید منجر به ایجاد جرح و یا قتل خواهد شد، بنابر اظهر بدون اجازه امام معصوم علیهالسلام یا کسی که از طرف آن حضرت مستقیماً نایب مخصوص است، نباید این کار را بکند. و آیا با اجازه مجتهد جامعالشرایط میتواند این کار را انجام دهد؟ مورد تأمل است، ولی اگر نمیداند که این کار منجر به مجروح کردن و یا قتل میشود ولی احتمال این را میدهد، بنابر احتیاط واجب باید مستقیماً از طرف امام معصوم علیهالسلام و یا نایب مخصوص آن حضرت و یا از طرف مجتهد جامعالشرایط اجازه داشته باشد.
- [امام خمینی] نماز ظهر و عصر هر کدام وقت مخصوص و مشترکی دارند: وقت مخصوص نماز ظهر از اول ظهر است تا وقتی که از ظهر به اندازه خواندن نماز ظهر بگذرد. و وقت مخصوص نماز عصر موقعی است که به اندازه خواندن نماز عصر وقت به مغرب مانده باشد، که اگر کسی تا این موقع نماز ظهر را نخواند، نماز ظهر او قضا شده و باید نماز عصر را بخواند. و ما بین وقت مخصوص نماز ظهر و وقت مخصوص نماز عصر وقت مشترک نماز ظهر و نماز عصر است. و اگر کسی اشتباها نماز ظهر یا عصر را در وقت مخصوص دیگری بخواند، نمازش صحیح است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] احتیاط آن است که مرد لباس مخصوص زنان و زن لباس مخصوص مردان را نپوشد، ولی نماز با آن اشکال ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] همانطور که بیان شده است برای هریک از نمازهای ظهر و عصر، و مغرب و عشا یک وقت مخصوص وجود دارد، که اگر مکلّف عمداً نماز عصر را در وقت مخصوص ظهر یا نماز عشا را عمداً در وقت مخصوص مغرب بخواند نمازش باطل است. امّا اگر بخواهد نماز دیگری مانند قضاء نماز صبح یا غیر آن را در وقت مخصوص ظهر یا مغرب بخواند نمازش صحیح است. وقت نماز مغرب و عشاء
- [آیت الله جوادی آملی] .وقت مخصوص ظهر، اول وقت است تا اندازه ای که بتوان نماز ظهر مسافر یا حاضر را با تحصیل مقدمات آن ، در آن وقت ب هجا آورد . وقت مخصوص عصر , مقداری از زمان تا مغرب است که بتوان نماز عصر مسافر یا حاضر را در آن انجام داد . بین دو وقت مخصوص، وقت مشترک نماز ظهر و عصر است، اگر کسی نماز ظهر را تا وقت اختصاصی عصر نخوانده باشد، باید نماز عصر را بخواند و قضای نماز ظهر را بعداً بهجا آورد و اگر سهواً نماز ظهر در وقت مخصوص عصر و یا نماز عصر سهواً در وقت مخصوص ظهر واقع شد، صحیح است.
- [آیت الله سبحانی] نماز ظهر و عصر هرکدام وقت مخصوص و مشترکی دارند، وقت مخصوص نماز ظهر از اول ظهر است تا وقتی که از ظهر به اندازه خواندن نماز ظهر بگذرد; و وقت مخصوص نماز عصر موقعی است که به اندازه خواندن نماز عصر، وقت به مغرب مانده باشد، که اگر کسی تا این موقع نماز ظهر را نخواند، نماز ظهر او قضا شده و باید نماز عصر را بخواند و ما بین وقت مخصوص نماز ظهر و وقت مخصوص نماز عصر، وقت مشترک نماز ظهر و نماز عصر است، و اگر کسی در وقت مختص ظهر، نماز عصر و در وقت مختص عصر نماز ظهر بخواند، نماز او در هر دو مورد باطل است.
- [آیت الله سبحانی] نماز مغرب و عشاء هرکدام وقت مخصوص و مشترکی دارند: وقت مخصوص نماز مغرب از اول مغرب است، تا وقتی که از مغرب به اندازه خواندن سه رکعت نماز بگذرد، که اگر کسی مثلا مسافر باشد و تمام نماز عشاء را سهواً در این وقت بخواند نمازش باطل است. وقت مخصوص نماز عشاء موقعی است که به اندازه خواندن نماز عشاء به نصف شب مانده باشد که اگر کسی تا این موقع نماز مغرب را نخواند، باید اول نماز عشاء و بعد از آن نماز مغرب را بخواند. و بین وقت مخصوص نماز مغرب و وقت مخصوص نماز عشاء وقت مشترک نماز مغرب و عشاء است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نماز ظهر و عصر هرکدام وقت مخصوص و مشترکی دارند: وقت مخصوص نماز ظهر از اوّل ظهر است تا وقتی که از ظهر به اندازه خواندن نماز ظهر بگذرد. و وقت مخصوص نماز عصر موقعی است که به اندازه خواندن نماز عصر، وقت به مغرب مانده باشد که اگر کسی تا این موقع نماز ظهر را نخوانده، نماز ظهر او قضا شده و باید نماز عصر را بخواند. و مابین وقت مخصوص نماز ظهر و وقت مخصوص نماز عصر، وقت مشترک نماز ظهر و نماز عصر است، و اگر کسی در این وقت اشتباهاً نماز ظهر یا عصر را به جای دیگری بخواند، نمازش صحیح است.