آیا اگر بهشتیان مقام انبیاء را بخواهند به آنها داده می شود؟ اگر نه، چرا خداوند می فرماید به بهشتیان هر چه بخواهند می دهیم؟

در تفسیر آیه شریفه : ( لهم ما یشاؤون عند ربّهم ) : برای آنان (بهشتیان) هرآن چه را بخواهند در نزد پروردگارشان آمده است (1)، و یا در آیه دیگری می فرماید : ( لهم ما یشاؤون عند ربهم ذلک جزاء المحسنین ) برای آنان هرچه بخواهند در نزد پروردگارشان موجود است و این جزای نیکوکاران است (2) و یا می فرماید : ( لهم منها ما یشاؤون کذلک (3)... ) درست است که آیه می فرماید : هرچه بخواهند به آنها داده می شود ولی بهشتیان آنقدر بصیرت پیدا می کنند و پرده ها از برابر چشمانشان کنار می رود و حقایق را به خوبی درک می کنند که مناسبت ها را در نظر می گیرند و اصلاً چیزهایی که در قالب وجود و تناسب خود نمی باشد درخواست نمی کنند چرا که مقام انبیاء، مقام عصمت است و آنها ( پیامبران ) دارای درجات بالایی هستند و هیچگاه سایرین به آن مقام دست نمی یابند. و در روایات هم داریم بهشتیانی که دارای درجات رفیعی هستند مانند مقربان، صالحان و شهدا همنشین و همسایه و مصاحب انبیاء در بهشت می شوند اما به مقام آنان نائل نمی گردند.
پی نوشت:
1- شوری / 22.
2- زمر / 34.
3- نحل /31.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم