چرا انبیاء و اولیاء خدا , خودشان را گنهکار می دانستند , و به تضرع و استغفارمی پرداختند ؟
حضرات معصومین (علیهم السلام) که در اوج کمال و قرب الهی قرار داشتند، برای خودشان وظایفی فوق وظایف دیگران، قائل بودند و بلکه هرگونه توجهی به غیر معبود و محبوبشان را، گناهی عظیم می شمردند و از این روی در مقام عذرخواهی و استغفار برمی آمدند. و منظور از عصمت انبیاء مصون بودن از هر کاری که بتوان بوجهی آن را گناه نامیدنیست، بلکه منظور مصونیت ایشان از مخالفت با تکالیف الزامی و از ارتکاب محرمات فقهی است. لذا آنچه رشد معنوی آنان را کند می کرد و کدورت ایجاد می کرد آنان از آن استغفار می کردند. منبع: آموزش عقاید، علامه محمد تقی مصباح یزدی
عنوان سوال:

چرا انبیاء و اولیاء خدا , خودشان را گنهکار می دانستند , و به تضرع و استغفارمی پرداختند ؟


پاسخ:

حضرات معصومین (علیهم السلام) که در اوج کمال و قرب الهی قرار داشتند، برای خودشان وظایفی فوق وظایف دیگران، قائل بودند و بلکه هرگونه توجهی به غیر معبود و محبوبشان را، گناهی عظیم می شمردند و از این روی در مقام عذرخواهی و استغفار برمی آمدند. و منظور از عصمت انبیاء مصون بودن از هر کاری که بتوان بوجهی آن را گناه نامیدنیست، بلکه منظور مصونیت ایشان از مخالفت با تکالیف الزامی و از ارتکاب محرمات فقهی است. لذا آنچه رشد معنوی آنان را کند می کرد و کدورت ایجاد می کرد آنان از آن استغفار می کردند.
منبع: آموزش عقاید، علامه محمد تقی مصباح یزدی





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین